سخنان علی خامنهای خطاب به “افسران جنگ نرم” برای تصمیمگیری و اقدام مستقل به صورت “آتش به اختیار” پیامدهای خود را تدریجا آشکار میسازد. “شورای هماهنگی حزبالله” اعلام کرده که ورود زنان به ورزشگاه غیرشرعی است.
به گزارش خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، حسین الله کرم، رئیس کنونی شورای هماهنگی حزبالله، در صفحهی اینستاگرام خود بیانیهی این شورا دربارهی “دانشجویان حزبالله نماز جمعه” را منتشر کرده است.
در این بیانیه به ریشههای این گروه در سالهای آغازین انقلاب اشاره و گفته شده که در واکنش به استقرار سازمانهای سیاسی در دانشگاهها ایجاد شده است. در ادامه از “تخلیه ستادهاى جنگى گروهکها” و “پاکسازی دانشگاهها” در اواخر فروردین ۱۳۵۹ به عنوان نمونهای از فعالیتهای این گروه یاد شده است.
مبارزه با “اساتید غربگرا” در دانشگاه در اواسط سال ۱۳۷۴ و “سرکوب جریان موسوم به دوم خرداد” بخشی دیگری از کارنامهی این گروه معرفی شده است.
در بیانیه همچنین به آخرین کار دانشجویان حزبالله اشاره شده که “جبران انحرافهای آموزشی بر اساس سند ۲۰۳۰ یونسکو” و اعتراض سال گذشته دربارهی “حذف درس رهبر کوچک” و نیز “حذف مطالب شهید نواب صفوی” در مقطع متوسطه بوده است. این گروه عملکرد خود را “اجراى بند میم وصیت نامه امام راحل” اعلام کرده است.
این بیانیه همچنین خاطر نشان ساخته که: «اینک دانشجویان حزب الله نمازجمعه تهران، مانند اول انقلاب شکل گرفته است تا امر آتش به اختیار امام خامنهاى را به سان بند میم وصیتنامه به اجرا درآورند. آنها متشکل از دانشجویانىاند که درنماز جمعه تهران شرکت مىکنند.»
در بخش پایانی بیانیه، از وزارت ورزش و جوانان شکایت شده که “صدها تماشاگر دختر و زن را بطور غیرقانونی و غیرشرعی به مسابقات اخیر والیبال مردان کشانده است”.
در تصاویری که از اجتماعات این گروه برای جمعآوری امضا در رسانهها منتشر شده، از قوهی قضاییه خواسته شده که برای موضوع ورود بانوان به مسابقات والیبال دستور رسیدگی صادر کند و هشدار داده شده که “والا مجبوریم بر اساس بند (م) وصیتنامه امام راحل و امر آتش به اختیار امام خامنهای جلوگیری کنیم”.
گفتنی است که دستور “آتش به اختیار” رهبر جمهوری اسلامی در روزهای گذشته با تعابیر و تفاسیر گوناگونی همراه بود. شماری آن را نتیجهی بحران سیاسی در ایران و زمینهساز ایجاد جو تهدید و ارعاب و گسترش خودسری ارزیابی کردند که میتواند پیامدهای وخیمی همراه داشته باشد. کسانی هم بودند که نگاه خوشبینانهتری نسبت به آن داشتند و حتی آن را فراخوانی به افزایش مشارکت مردم در امور تحلیل میکردند.