رونمایی از مدیریت ضدمردمی با نصب اِلمان لبیک یا مهدی در باباکوهی شیراز…!هادی مسعودی

همانطور که در تصویر می‌بینید، شهردار شیراز طی نامه‌ای به استاندار فارس از نصب «المان لبیک یا مهدی» در ارتفاعات باباکوهی سخن گفته است…

ماجرا چیست؟! ماجرا این است که ظاهراً شهرداری و استانداری به تمام مسائل و کمبودهای شهر پرداخته‌اند و حالا به فکر نصب المان لبیک یا مهدی در ارتفاعات باباکوهی افتاده‌اند. برای این المان قرار است چقدر هزینه شود؟ ۳۰ میلیارد تومان ناقابل. شهردار در نامه‌اش به استاندار به مذاکره حضوری‌شان استناد کرده و گفته می‌تواند ۱۵ میلیارد آن را تأمین کرده و از استاندار خواسته برای تأمین ۱۵ میلیارد باقی‌مانده فکری کند.

اولین و مهم‌ترین مسئله نگارنده، هدر دادن این ۳۰ میلیارد نیست؛ چه اینکه تیمی که پشت تصویب و اجرا کردن چنین پروژه‌هایی هستند، بالاخره از راه دیگری طرح‌شان را اجرا کرده و ۳۰ میلیارد را به گونه دیگری به جیب می‌زنند.

اختصاص ۳۰ میلیارد تومان برای نصب المان لبیک یا مهدی، یک توصیف واقعی و شفاف از وضعیت مدیریتی است که سال‌هاست ما مردم ایران به آن مبتلا هستیم. در وضعیتی که چهارمین کلانشهر کشور، درگیر مسائل بزرگی، چون کارتن‌خوابی، کودکان کار، قیمت نجومی مسکن، بیکاری، ناامنی راه‌ها و جاده‌ها و صدها مسائل دیگر است، شهردار این کلانشهر نامه می‌زند به استاندار فارس، به مذاکره حضوری‌شان استناد کرده و برای تأمین مابقی اعتبار این پروژه درخواست کمک و همراهی می‌کند!

هیچ پروژه‌ای نمی‌توانست به خوبی این شیوه مدیریتی ضدمردمی را برای همگان ترسیم کند؛ شورای اصولگرا تصویب می‌کند، شهردار تکنوکرات هم با کمک استاندار اصولگرا پروژه را با گران‌ترین شکل ممکن کلید می‌زند.

این پروژه به خوبی نوع مواجهه مسئولین این مرز و بوم با بیت‌المال را نمایان می‌کند: ۳۰ میلیارد تومان ناقابل خرج یک المان در ارتفاعات یک کوه، بدون هیچگونه توجیه و پشتوانه مطالعاتی. نصب المان لبیک یا مهدی در ارتفاعات باباکوهی، یکی از دلالت‌های عینی جمله «مملکت واسه حزب‌اللهی‌هاست» است، پروژه‌ای که به وضوح جمعیت اعظمی از مردم را نادیده گرفته و صرفا برای خوشامد عده‌ای خاص کلید می‌خورد و پیگیری می‌شود.

تصویب و پیگیری اجرای این پروژه را فقط اراده یک شهردار و یا یک گروه نمی‌دانم. این پروژه یک نماد است. نماد تفکری که سال‌هاست در این کشور سیاست‌گذاری و اجرا می‌کند، تفکری که در عین شعار و تظاهر و اصرار به حفظ ظواهر، اما در عمل شهر را با گران‌ترین شکل ممکن اداره می‌کند، و با شیوه مدیریتی‌اش هر روز به چرخه تبعیض و فساد می‌دمد.

.