از تعهد خمینی و هاشمی به دل نگران نبودن مردم ایران برای رسیدن به رفاه و پیشرفت بدلیل وجود ذخایر ارزی فراوان (که از شاه به ارث رسیده بود) باید چهار دهه میگذشت تا گزارش شود “جوانان ایرانی برای دریافت پول بیشتر اعضای بدن خود را در عراق به دلار میفروشند!” (روزنامه جهان صنعت)
چگونه جمهوری اسلامی مردم را فقیر کرد؟!
چون رهبران انقلاب که سابقه مدیریت یک نانوایی را هم نداشتند (و فقط اهل شعار بودند) با هدف متوهمانه صدور انقلاب و شعار بیمبنای “مرگ بر آمریکا”، دههها بهجای صرف توان کشور در جهت توسعه و پیشرفت ایران و رفاه مردم، تقابل با دنیا را برگزیدند و بهجای حکومت بر قلب مردم، اجباری کردن حجاب شد همهی هم و غم مقاماتِ ما…!
جهنم شدن بهشت ایران نتیجه هنر حاکمیتِ مدیریت فقهی کسانی با قدرت مطلق و بدون پاسخگویی است که علیرغم تغییر دولتها ثابت و پایین بیا نیست. و تا وقتی اداره کشور بهجای خرد جمعیِ منبعث از اراده و انتخاب ملت، بر مبنای خواست یکنفر است یعنی در حال سقوط بیشتر در جهنمیم که نتیجه طبیعیاش سقوط نظام است.
.