در آستانۀ روز ۱۸ دی، کانون نویسندگان ایران یادآوری میکند که دو سال قبل در چنین روزی «قلب پرشور بکتاش آبتین از تپش ایستاد…»در بیانیۀ کانون آمده است: «زندانبانان حکومت پس از ابتلای مجدد آبتین به کرونا، با اخلال عامدانه در روند درمان او، “جنایت عمدی” دیگری را کلید زدند؛ آبتین را شبانه به بیمارستان طالقانی بردند، به تخت بیمارستان زنجیر کردند، او را شبانهروز آزار دادند و سرانجام جسم نیمهجانش را به خانواده سپردند…»
اما «کار از کار گذشته بود و چنانکه خودش، بریده بریده، در روزهای آخر بر زبان میآورد، در آن مهلکه مرگ را پیش چشمانش آورده بودند.»
بکتاش آبتین، نویسنده و فیلمساز ایرانی هنگام مرگ ۴۷ سال داشت. کانون نویسندگان با اشاره به روحیۀ آزادیخواهی و آزاداندیشی او بخشی از سخنان وی را قبل از دوران حبس یادآوری میکند که گفته بود :«امروز به اندازهی کافی شاعر خوب، فیلمساز خوب، هنرمند خوب داریم. چیزی که کم داریم این است که یک سری آدم بایستند و مبارزه کنند.»
کانون نویسندگان ایران در پایان اطلاع میدهد که «روز دوشنبه ۱۸ دی ساعت ۱۵ در گورستان امامزاده عبدالله شهرری در کنار خانواده و دیگر دوستداران بکتاش آبتین مزار او را گلباران میکنیم.»