.
سقوط و فروپاشی برای حکمرانی در قامت دو رویکرد قابل تامل و توجه میباشد:
فروپاشی و سقوط ساختاری
فروپاشی و سقوط ذهنی
جمهوری اسلامی بعد از قریب به ۵ دهه دچار فروپاشی و سقوط حکمرانی در ذهن جامعه و باور اجتماع شده است، آنچه که سرمایههای اجتماعی و باورمندی مردم نسبت به حاکمیت به پایینترین حد خود در تاریخ رسیده و امید به آینده با این شیوه حکمرانی برای مردم همچون کابوسی آرامش درونی را پریشان کرده.
⚜ آنچه در این سالهای اخیر در سیمای انسان ایرانی ترسیم و توصیف میگردد فروپاشی و سقوط جمهوریاسلامی و زمامدارانش در ذهن و باور مردمی است که امروز برای بازپس گرفتن زندگی و تولید امید برای آیندهای در خور و شایستهی انسان ایرانی به همبستگی و اتحاد و یافتن همدردان مشترک خود در خیابان هستند.
⚜ حال حکومت بهجای ترمیم و درمان این فروپاشی فکری و ذهنی بهدنبال عقب افتادن فروپاشی ساختاری با تکیه بر سرکوب و ارعاب هستند غافل از اینکه فروپاشی ذهنی یک حکمرانی، برای زمامداران پرهزینهتر از حفظ کوتاه مدت ساختاری است که دیر یا زود آوار خواهد شد.
شوروی که سقوط کرد، هم موشک داشت و هم بمبهستهای و ماهواره، هم بزرگترین ارتش دنیا را داشت و هم مخوفترین سازمان امنیتی جهان را، اما مردم را همراه نداشت…!
بزرگترین مرحله سقوط یک حکومت، سقوط آن در ذهن و دلهای مردمان است، مابقی چیزی غیر از بروکراسی نیست…
محمد پارسی
.
.