آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
.
شما سرداران که دم از پیشرفت نظامی می‌زنید اندکی از فقر مردم را چشیده‌اید؟!
سردار حاجی‌زاده پس از اعلام دست‌آوردهای اخیر حوزه مسئولیت‌شان گفته است: انشاالله بتوانیم ترامپ و پمپئو را بکشیم! (البته به تلافی ترور حاج‌قاسم!)
انگار ایشان و امثال ایشان از نظامیان، از حداقل‌های دیپلماسی در دنیا اطلاع ندارند که اظهار نظرهای این چنینی از طرف مقامات نظامی یک کشور، می‌تواند چه تبعاتی به‌دنبال داشته باشد! اما آنچه مرا به فکر واداشت تا درباره سخن ایشان مطلبی بنویسم، نه به‌خاطر پیامدهای سیاسی آن، که تخصصی در آن ندارم، بلکه از نظر تبعات فرهنگی و اجتماعی آن است.
از همان ابتدای انقلاب و پس از تسخیر سفارت امریکا، ایران در تقابل مستقیم با این ابرقدرت قرار گرفت و راه هرگونه رابطه مسالمت‌آمیزی با این کشور بسته شد. غیر از ۸ سال جنگ مستقیم با عراق به پشتیبانی غرب و شرق از آن، که جو جنگی بر کشور حاکم بود، در بقیه این سال‌ها تاکنون، همیشه و همه جا سخن از درگیری و مقابله است. در تمام این سال‌ها سرمایه‌های عظیمی با هدف زدن منافع آمریکا در تمام دنیا هزینه شد. گسترش زرادخانه‌های پر از موشک و پهباد مستلزم صرف هزینه‌های کلانی بود که محقق شد. در کمک به کشورهای هم‌پیمان به این منظور، میلیاردها میلیارد خرج شد و…
آیا مردم و جوانان ما حق ندارند از آقایان بپرسند، هزینه سازندگی در کشور ما در این سال‌ها چه اندازه بوده و هزینه جنگ چقدر…؟!
حق ندارند بپرسند، این همه هزینه برای جنگ، آیا ارزش از دست دادن سرمایه‌های مادی و معنوی مملکت را داشته است…؟!
بحران آب و محیط زیست، بحران مهاجرت نخبگان، بحران خروج سرمایه‌ها، بحران جمعیت و… همه بحران‌هایی غیرقابل برگشت هستند که در این مدت بر مملکت تحمیل شد و سال‌هاست جامعه‌شناسان و دلسوزان، هشدارش را می‌دهند، اما دریغ از شنیدن…!
تبعات فقر گسترده‌ای که هر روز تعداد بیشتری در مغاک آن فرو می‌روند، از سوءتغذیه گرفته تا تن‌فروشی و تا دیگر آسیب‌های اجتماعی، هنوز نتوانسته آقایان را بیدار کند که گیرم بتوانید آن‌قدر سلاح بسازید که تمام منطقه را از آن‌ها پر کنید، وقتی ملت از گرسنگی نای ایستادگی نداشته باشد، چه سود…؟!
آقای حاجی‌زاده! گیرم بتوانید ترامپ و پمپئو و هر آن کسی را که دوست دارید بکشید، وقتی مردم‌تان در برخی نقاط مملکت از فقر و گرسنگی یا هر آسیب اجتماعی دیگری دسته‌جمعی خودکشی می‌کنند، چه افتخاری برای‌تان دارد…؟!
سردار! گیرم بتوانید موشک‌هایی بسازید که از جو عبور کند و به کاخ سفید برسد و آن را بر سر ساکنینش خراب کند، وقتی ملتی ضعیف و ناتوان در کشوری ثروتمند محتاج نان شب‌شان باشند، چه سود…؟!
سردار! شما و دیگر فرماندهانی که مدام دم از پیشرفت‌های نظامی‌تان می‌زنید، اصلا درد و رنج فقری را که این روزها گریبان مردم را گرفته و هر روز تنگترش می‌کند چشیده‌اید…؟! فکر نمی‌کنم شماها اندکی از آن را هم چشیده باشید…!
جناب سردار حاجی‌زاده، فرمانده هوا فضای سپاه! که حقش این بود پس از اشتباه شلیک موشک به هواپیمای فرزندان نخبه ایرانی، به‌خاطر خنک شدن دل سوخته مادران و پدران آن عزیزان استعفا می‌کردید…
به تمام مقدسات قسمتان می‌دهیم، حداقل در این روزهای پر از رنج و غصه مردم از بی‌ارزش شدن مدام هستی‌شان، بر طبل جنگ و انتقام نکوبید!
.
