آخرین نتایج انتخابات مجلس در تهران نشان میدهد رایگیری به دور دوم کشیده شده و تاکنون تنها ۱۳ نامزد مستقیما به مجلس راه یافتند. بر اساس آمار رسانههای حکومتی، تنها ۲۴ درصد مردم تهران در رایگیری شرکت کردند و این عدد خود گویای گستردگی و اثرگذاری کارزار تحریم انتخابات بوده است.
خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران نوشت تاکنون راهیابی ۱۳ نامزد از حوزه تهران به مجلس قطعی شده است. در میان افرادی که در دور اول موفق به ورود به مجلس شدند، اسامی چهرههای افراطی «جبهه پایداری» مانند محمود نبویان، حمید رسائی، مرتضی آقاتهرانی و مهدی کوچکزاده دیده میشود.
بر اساس آمار، انتخابات در ۱۴ استان دیگر نیز به دور دوم میرود.
نتایج انتخابات در تهران گواهی است بر انزوای هر چه بیشتر علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، با شکست مجلس پیشین که «انقلابی» لقب گرفته و مورد وثوق او بود. نتایج فعلی همچنین حاکی از اتکای بیشتر خامنهای به تندروترین طیف حامیان حکومت در سایه حذف طیف میانهروتر اصولگرایان و نیز اصلاحطلبان است.
تحریم انتخابات از سوی مخالفان حکومت، از بین رفتن اعتبار و مشروعیت اصلاحطلبان در میان بخشهای قابل توجهی از جامعه و اقدام شورای نگهبان در سالهای اخیر برای حذف چهرههایی همچون نظیر حسن روحانی و علی لاریجانی، که میتوان آنها را جز سیاستمداران کمتر افراطی وفادار به جمهوری اسلامی دانست، زمینه را برای میدانداری چهرههای فوقافراطی درانتخابات اخیر فراهم آورد.
به گزارش رسانههای داخلی ایران، پیشتاز نتایج تهران و تنها نامزدی که موفق به کسب بیش از ۵۰۰ هزار رای شد، محمود نبویان بوده است.
او نماینده کنونی تهران در مجلس و از شاگردان پیشین محمدتقی مصباح یزدی، روحانی تندرویی که یکی از مروجان خشونت برای حذف منتقدان و مخالفان در جمهوری اسلامی به حساب میآمد، است.
محمد باقر قالیباف، رییس مجلس کنونی، ۴۰۹ هزار رای کسب کرد و چهارم شد.
اهمیت این اعداد و ارقام زمانی مشخص میشود که آنها را در کنار شمار حدودا هشت میلیونی واجدان شرایط برای شرکت در انتخابات در تهران قرار دهیم.
این ارقام در کنار آمار کمابیش مشابه در سایر نقاط ایران، نشاندهنده از دست رفتن هرچه بیشتر مشروعیت خامنهای است. او در هفتههای گذشته، مکررا از مردم خواسته بود با حضور در انتخابات، کارزار تحریم را بیاثر کنند.
رهبر جمهوی اسلامی در دی ماه اقدام مخالفان حکومت را در تحریم انتخابات پیشرو «خصمانه» خواند و آنها را به مخالفت با اسلام متهم کرد. او دو روز پیش از برگزاری انتخابات ۱۱ اسفند، باز هم مردم را به مشارکت گسترده فراخواند و گفت: «رای ندادن هیچ دستاورد و فایدهای ندارد و مشکلی از کشور حل نمیکند.»
آمار رسمی حکومت از میزان مشارکت حاکی از آن است بخش بزرگی از جامعه ایران و حتی بخشی از طیف وفادار به خواستههای خامنهای که او را با عناوین مبالغهآمیزی چون «رهبر فرزانه» و «ولی امر مسلمانان جهان» خطاب میکنند، به او بیتوجه هستند.
منوچهر متکی، وزیر پیشین امور خارجه، رضا تقیپور، وزیر پیشین ارتباطات و اسماعیل کوثری، فرمانده پیشین سپاه پاسداران از دیگر افرادی هستند که از حوزه تهران، وارد مجلس شدند.
سایر نامزدها باید برای کسب ۱۷ کرسی باقیمانده مجلس در دور دوم رقابت کنند.
پیروزی چهرههای فوقافراطی اصولگرایان و راه نیافتن بسیاری از اصولگرایان سرشناس میانهرو نشان میدهد تحریم انتخابات از طیفهای مخالف حکومت و اصطلاحطلبان فراتر رفته و حتی در بدنه حامیان اصولگرای حاکمیت نیز نفوذ کرده است.
خبرگزاری فارس روز ۱۲ اسفند اعلام کرد ۲۵ میلیون نفر در انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان شرکت کردهاند و مشارکت ۴۰ درصد بوده است؛ آماری که بخش بزرگی از جامعه ایران و تعداد زیادی از فعالان سیاسی و مدنی آن را ساختگی میدانند و معتقدند تعداد به مراتب کمتری در رایگیری حضور یافتند.
با فرض صحت گزارش فارس و حضور ۴۰ درصدی مردم، میتوان گفت رکورد کمترین میزان مشارکت در انتخابات در جمهوری اسلامی شکسته شده است.
پیش از این، کمترین میزان حضور مردم در انتخابات مجلس یازدهم بود که در آن حدود ۴۲ درصد واجدان شرایط در سراسر کشور پای صندوقهای رای رفتند.
رسانههای حکومتی اما با استفاده از لفظ «پرشور» برای توصیف حضور بیرمق مردم در انتخابات، مشارکت ۴۰ درصدی را نشانه شکست کارزار تحریم مخالفان دانستهاند.
انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری با فراخوان گسترده تحریم از جانب گروههای حقوق بشری، زندانیان سیاسی، منتقدان و مخالفان حکومت ایران همراه شد.
محمد خاتمی، رییسجمهوری سابق ایران و از رهبران اصلاح طلب که همواره انتخابات را «کم هزینهترین» و «کوتاهترین» راه برای تغییر در نظام سیاسی ایران میدانست، در این دوره برای اولین بار رای نداد.
شاهزاده رضا پهلوی در واکنش به نتایج انتخابات در حساب ایکس خود نوشت مردم ایران ۱۱ اسفند «با اتحادی کمنظیر در بایکوت انتخابات، بزرگترین نافرمانی مدنی تاریخ خود را رقم زدند».
او افزود: «این فقط یک سکوت اعتراضی علیه رژیم ضدایرانی جمهوری اسلامی نبود، بلکه نقطه عطفی بود مهم در مسیر و شیوه مبارزهمان برای بازپسگیری ایران؛ باور به اینکه قدرت و تعداد ما بسیار بسیار بیشتر از نیروی سرکوب رژیم است.»