- خب حالا گیرم شما امشب یا فردا یکی دو تا موشک به تلآویو زدید و پشت بندش در تلویزیون دولتی خودتان اعلام کردید که ابهت رژیم پوشالی اسرائیل را درهم شکستید و در میدان فلسطین هم شربت و شیرینی پخش کردید و سرداران معظم سپاه و ارتش هم برای یکدیگر پیامهای تبریک ارسال کردند و غیره.
آیا فکر بعدش را هم کردهاید؟
ای شمایی که در حرکتهای تاکتیکی (مثل طوفان الاقصی) نابغهاید و در استراتژی جاهل به تمام معنا، آیا به قدر کافی عقلتان میرسد که بفهمید طرف مقابل با قدرتی ده برابر شما پاسخ حمله موشکی یا پهپادی شما را خواهد داد و تحقیر حمله به کنسولگری را ده برابر بیشتر به شما تحمیل خواهد کرد؟ بعدش چه کار خواهید کرد؟ تا کجا ادامه خواهید داد؟
صد تا موشک میزنید و او هزار موشک به شما میزند. طرف مقابل شما صدها بمب اتمی دارد و فقط کافی است یکی دو تا از این بمبها را به کار بگیرد یا تأسیسات اتمی شما را یا قرارگاههای نظامی شما را بمباران کند. شما با کدام سلاح، با کدام نیرو، با کدام امکانات مالی، با کدام حمایت مردمی توان شرکت در این جنگ را دارید؟ لابد می خواهید به رآکتور اتمی دیمونا حمله کنید؟ یا شاید مثل آقای رفسنجانی گمان کردهاید که ایران کشور وسیعی است و تحمل چند حملهٔ اتمی را دارد؟ یا شاید دلخوش کردهاید که رژیم صهیونسیتی به زودی فرو خواهد پاشید و حق بر باطل پیروز خواهد شد؟ نکند تصور میکنید با شعار و پروپاگاندا میتوان حریف قدرت نظامی اسرائیل و آمریکا و اروپا شد؟
شما به بنبست رسیدید. شما با اشتباهاتی که پشت سر هم مرتکب شدهاید هم خودتان را به مرز نابودی نزدیک کردهاید هم کلیت ایران را. خارج شدن از این بنبست نیاز به شجاعت و درایتی دارد که در وجود شما نیست. مردم را به چنان استیصالی کشاندهاید که حتی حملهٔ اتمی به کشورشان را راه نجاتی برای خلاص شدن از شر شما میپندارند.
بیژن اشتری،
نویسنده و مترجم