سیام اردیبهشت دقیقا یکسال از آن روزی گذشته است که «نماینده ویژه رئیسجمهوری ایران» صریح و جدی برای طالبان ضربالاجل تعیین کرد: «طالبان یک ماه برای آزاد سازی حقابه هیرمند مهلت دارد». این تعیین مهلت، بعد از هشدار رئیسی و تمسخر او از سوی طالبان اتفاق افتاد و به نظر میرسید که دیپلماسی مقتدرانه و عزتمندانه راه افتاده تا نشان دهد کت تن کیست. اما…
هنوز مهلت یک ماهه تمام نشده بود که معلوم شد حتی مقام محترم ایرانی، خودش هم برای اولتیماتوم خودش اعتباری قائل نیست؛ گویی این حرف هم مثل وعدهها و شعارهای داخلی است که داده میشود؛ از جنس ساخت ۴ میلیون مسکن و کاشت یک میلیارد درخت و حل سه روزه مشکل بورس و…! ۲۶ خرداد «نماینده ویژه رئیسجمهوری ایران» در حالی که مهلت یک ماههای که خودش داده بود رو به پایان بود، در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد که دو هفته از مهلتش گذشته و امیدوار است در دوهفته باقیمانده طالبان کاری کند!
بعد از آن چه شد؟ هیچ! انگار نه انگار که دولت مقتدر و عزتمند مهلتی داده است. شش ماه از پایان آن «ضربالاجل مقتدرانه!» گذشته بود که برادران طالبانی، نوید دادند که بنا به دستور ویژه ملاهیبت، قرار است یک سد عظیم نزدیک ایران بسازند. اما مقامات ایرانی خودشان را به نشنیدن زدند؛ شاید فکر میکردند که حرف مقامات طالبان هم مثل حرفهای خودشان باد هواست!
اما چندی پیش مقامات طالبان فاز جدیدی از ساخت سد پشدان را افتتاح کردند تا معلوم شود حرف مقامات آنها مثل حرف ما نیست! حالا دیگر فقط بابت خشکی سیستان و بلوچستان نباید نگران باشیم، که به نظر میرسد سدسازیشان باعث خشکی مشهد هم میشود!
با همهی این احوال، ما اولین سالگرد این ضربالاجل فیک را خدمت دولتمردان عزتمند تبریک میگوییم. در کنار کروناکش فیک (مستعان سابق) و حملهی فیک (به قول حجتالاسلام قاسمیان) و کاهش تورم فیک (که با تغییر سال پایه انجام گرفت!) و ماهوارهی ایرانی فیک (که معلوم شد روسی است) و گشت ارشاد مدیران فیک (که مغلوب یک فنجان چای دبش شد) و ریل قطار پیشرفت فیک (تنها ریلی که حرکت میکند) و حماسهی فیک (با حضور ۸ درصد مردم) و بشار اسد عزیز فیک (که این روزها بیانیهی علیه تمامیت ارضی ایران امضا کرده است)، چرا قدر ضربالاجل فیک دولت محترممان را ندانیم!