بهاره للهی حاجی دلائی، کارگردان سینما و از بازداشتشدگان خیزش انقلابی، در زندان کشته شده و بدون اطلاع خانوادهاش در آرامستان بهشت سکینه کرج به خاک سپرده شده است.
بر اساس برخی از گزارشها، این سینماگر زن که پس از خیزش زن، زندگی، آزادی به دلیل فعالیتهایش به مدت ده روز بازداشت شده بود، اواخر بهمن ۱۴۰۲ مجدداد بازداشت شده بود.
تلفن همراه بهاره للهی از تاریخ ۲۰ بهمن ماه ۱۴۰۲ خاموش شد و پیگیریهای خانوادهاش برای یافتن او تا مدتها به جایی نرسید.
بر اساس همین گزارش، خانواده للهی تا سه ماه پس از بازداشت و ناپدیدسازی اجباری دخترشان از سرنوشت او بیاطلاع بودند و مراجعات آنها به نهادهای مختلف دولتی و امنیتی برای کسب اطلاعی از وضعیت این هنرمند بینتیجه مانده بود.
به نقل از یک منبع نزدیک به خانواده للهی گزارش شده این خانواده ناچار شدهاند برای دریافت مکان دفن و مشخصات مزار فرزندشان ۱۵ میلیون تومان به عوامل نزدیک به دستگاه امنیتی پرداخت کنند.
موسسه توانا گزارش داده ماموران اطلاعاتی خانواده للهی را تهدید کردهاند که حق عزاداری برای عزیزشان و اطلاعرسانی در این باره را ندارند و این خانواده به امید اینکه بتوانند پیکر فرزندشان را به زادگاهش در آمل منتقل کنند، سکوت کردهاند.
بهاره للهی، ۴۰ ساله، از دانشگاه سوره مدرک کارشناسی کارگردانی سینما گرفته بود و کارشناسیارشد ادبیات نمایشی را در دانشگاه تربیتمدرس خوانده بود.
این هنرمند فیلسماز سابقه داوری جشنواره فیلم کوتاه و جشنواره سینمای جوان را در کارنامه خود داشت و در سالهای اخیر مدرس انجمن سینمای جوانان ایران و همزمان مدرس هنرستان سینمایی سوره بود.
لحظه رقصیدن فرفرهها، به روایت یک رویا، گفته بودم سیزده نحسه و پژواکهایی در اتاق صدا… از جمله فیلمهای بهاره للهی هستند.