هدیه روزهای آخر دولت انقلابی دولت خدمت و جهاد دولت سیزدهم به هنرمندان و نویسندگان قتل عام درمانی به جای بیمه درمانی بود.درست چند روز مانده به پایان دولت سیزدهم صندوق اعتباری هنر وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیمه تامین اجتماعی هزاران عضو این صندوق که هنرمندان و نویسندگان را شامل می شود به بهانه های واهی قطع کردند.فاجعه ای که در سکوت به وقوع پیوست.جقا و ظلم بزرگی در حق شریف ترین قشر و صنفی که بعضا در تنگنای شدید مالی با سیلی صورت خود را سرخ نگه می دارند.وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت سیزدهم محمد مهدی اسماعیلی به جای حق تامین بیمه اجتماعی اهالی هنر و ادب دست به قتل عام آنها زد.هنرمندان و نویسندگان بسیاری را می شناسم که در این شرایط توانایی مالی برای مداوا و معالجه خود را ندارند و با این اقدام صندوق اعتبار هنر باید با تحمل درد و رنج بیماری در کنج خانه و در سکوت شرم آور مسئولان دولت خدمت و جهاد مرگ را به انتظار بکشند.
پرسش اینجا است چرا چند روز مانده به پایان دولت سیزدهم بدون اعلام قبلی به همین اهالی بخت برگشته هنر و ادب و در خفا بیمه آنان قطع می شود؟ آیا این هدیه دولت سیزدهم را باید انتقام ارشادیان از منتقدان بی باک و چالاک این وزارت خانه بی فرهنگ و همیشه ارشاد دانست؟ شخص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مسئول این تراژدی و ظلم بزرگ در پایمال کردن ابتدایی ترین حق هر هنرمند و نویسنده ای باید دانست که از این حق انسانی و قانونی اش محروم گشته است.وظیفه اخلاقی و انسانی روزنامه نگاران شریف و دردمند و اهالی رسانه است تا در این روزهای سخت پژواک صدای هنرمندان و نویسندگانی باشند که دولت سیزدهم در حق آنان ظلم بزرگی مرتکب شد و مسئول این فاجعه را یعنی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت سیزدهم را به پاسخگویی در این رابطه فرا بخوانند.دولت خدمت و جهادی که جز فلاکت و فقر بیشتر و سانسور در حوزه فرهنگ دستاوردی نداشت.