آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
ترور اسماعیل هنیه در تهران پیام چندجانبه داشت:
قلب تهران، ناامن‌ترین است.
به پیروزی ترامپ در صورت واکنش گسترده جمهوری اسلامی کمک خواهد کرد و فضای جنگی می‌تواند کار «کاملا هریس» دموکرات را دشوار کند.
هر گونه توافق هسته‌ای برای رفع تحریم را دشوارتر می‌کند چون هدف نتانیاهو، کشاندن جمهوری اسلامی به جنگ و فرار از مذاکرات برای دستیابی به راه حل توافق آزادی گروگان ها در غزه است.
پیام‌های دولت نتانیاهو که با تشدید فضای جنگی می‌تواند مخالفان گسترده داخلی خود را عقب بزند، چندگانه است و شرایط بغرنج و پیچیده شده.
از سویی جمهوری اسلامی در انتظار نتایج انتخابات آمریکاست و به جنگ فراگیر علاقه ندارد و از طرفی هم خود و هم نیروهای نیابتی‌اش از یمن تا لبنان و عراق زیر ضرب‌اند
و از طرف دیگر حامیان حزب‌اللهی‌اش عطش ترقه‌بازی و جنگ دارند و به خصوص اینکه عملیات «وعده صادق»، موشک‌باران و پهپادباران چند ماه پیش، بازدارندگی لازم را نداشته و اسراییل در قلب تهران با ترور میهمان ویژه، دستگاه امنیتی کشور را تحقیر کرده.
در این اوضاع خطرناک، پیام نمادین اسراییل صادر شده مبنی بر اینکه هیچ مقامی مصونیت ندارد
و اگر هم ترور نمی‌کنند دلایل دیگری دارد
و مسبب حفر این ناامنی، خود جمهوری اسلامی است که کیان کشور را هدف قرار داده..
بارها هشدار داده شده بود ساختار امنیتی ایران تحت نفوذ است.
به صورت سیستماتیک، فعالان مدنی را آزار می‌دهند اما خیابانهای تهران، جولان خشونت و ترور شده.
باورش برای شما سخت است همین صفحه اینستاگرامی و کانال تلگرامی اینجانب و همین مطالب، یک نهاد امنیتی و یک شعبه قضایی را به خودش مشغول کرده و آنها واژگان اصلی این صفحه:
«مقاومت مدنی»، «تکثر»، ایران متحد متکثر، صلح و توسعه و دموکراسی را تحت اتهام تحریک به «قتل و کشتار» پرونده‌سازی می‌کنند اما همزمان خود از سیاست اعدام، حبس، حصر و کشتن معترضان و بازداشت کنش‌گران دست بر نمی‌دارند.
این مشتی از خروار است و نشانه‌ای بر اینکه تمرکز نهادهای امنیتی بر شهروندآزاری و پرونده‌سازی برای دموکراسی‌خواهان است و میدان ترور گسترده شده و نفوذی‌ها، پیشانی بر مهر بسته و تسبیح به دست، مرگ بر این و بر آن می‌فرستند و با سیاست سرکوب، کشور را تهی از دلسوزان می‌کنند و زندان‌ها را پر از دغدغه‌مندان فقر و فساد و تبعیض.
مام میهن در خطر است..
چرا که مسأله این است نفوذ به خودی خود اصالت ندارد، بر بستر جهل می‌روید، در دستگاه قضای وابسته به نهاد قدرت، در ساختار استبدادی و در فرهنگ ریا که از ویژگی‌های مهم حکومت دینی است.
