.
یکی میگوید: “جامعه” پذیرای پوشش اختیاری نیست…
دیگری میگوید: “جامعه” و “مردم”، مسلمان و عاشق جمهوریاسلامیاند…!
این یکی هم که دیروز گفت: “جامعه” آمادهی زعامت زنان نیست…!
یک بار برای همیشه در مورد مسائل اساسی رفراندوم برگزار کنید! چون ظاهرا اصلا شناختی از جامعه کنونی ایران ندارید…!
اگر قرار به “آماده شدن” جامعه برای وزارت و ریاست زنان در ارکانهای اساسی و مهم حکومتی و دولتی باشد، باید در گام اول مفهوم رجل سیاسی و سایر مفاهیم قانونی و حقوقی تغییر کند که آن هم برعهدهی حاکمیت و اعمال نظر عمومی مردم از طریق رفراندوم است. این آمادگی هم یک شبه و ناگهانی رخ نمیدهد…
در جامعهای که حکومتش، “زن” را صرفا به نقش مادری و همسری تقلیل میدهد و او را در مدرسه و دانشگاه برای خانهداری و همسرداری و تربیت فرزند آماده میکند و تنها برای طبیعیترین نقش او و نتیجتا حذف کامل او از سپهر سیاسی و اجتماعی، ارزشگذاری میکند، مشخصا حضور زنان باید در حداقلیترین حالت خود باشد…
زنی که از حقوق ابتدایی و اولیهی خود محروم است و حتی اختیار پوشش خود را ندارد، زنی که مسالهی تنانگی برایش خط قرمز عنوان میشود و حالا به لطف قانون افزایش جمعیت، بر بدن خود نیز بیش از پیش هیچ کنترلی ندارد و تا رختخوابش رصد میشود، نباید هم به عرصههای مختلف راه یابد…
اساسا صحبت به میان آوردن از حقوق زن و بهتر است بگوییم، خود “زن”! جرم است…
زنی که بیش از حقوق مقرر در نظام پدرسالار بخواهد و بخواند و بگوید، مجرم است و باید مجازات شود.
عارف درست میگوید، جامعه آمادهی ریاست زنان نیست. چرا که هنوز از جمهوریاسلامی و ولایت شنیع مطلقه فقیه عبور نکردهایم…
.ِ