.
امروز سالگرد عملیات طوفانالاقصی است. طوفانی که قرار بود پایههای اسرائیل را ویران کند، در واقع بادی بود که طوفان درو کرد و غزه و لبنان را با خاک یکسان نمود! در همان روزهای پس از آن عملیات شوم، خیلیها امروز را پیشبینی میکردند. تخریب گسترده غزه و قتلعام هزاران زن و مرد و کودک، و امروز تخریب لبنان و قتلعام فرماندهان حزبالله و مردمی که تاوان میدهند، و فردا معلوم نیست دامنه این جنگ به کجاها بکشد…
جشن و شادی آن روزها بهخاطر امری نابخردانه که چنین تلفاتی را بهدنبال داشت و حمایت از آن و کمک به آنان، بهجز از یک حکومت ایدئولوژیک که حاضر است تمام مردم به پای اهداف آن قربانی شوند، با پشتیبانی عدهای که چشم و گوش بسته تابع آنها هستند برنمیآید…
گویی هنوز هم صدای جنگ جنگ تا پیروزیِ سالهای جنگ عراق با ایران در گوشمان است. آن روزها فکر نمیکردیم این شعار قرار است تا امروز ادامه داشته باشد. فکر نمیکردیم هزینه تمام جنگهای منطقه را ما باید بپردازیم. فکر نمیکردیم پیروزی تا قیامِ قیامت طول میکشد…!
چه خوش خیال بودیم که با پایان جنگ شادی کردیم و خوشحال بودیم که دیگر جنگ و ویرانی تمام شد. چه خیال باطلی…!
ما چه میدانستیم شعارها و سخنرانیهای آن روز رهبر، زیربنای حکومت جدید ایران است و قرار است سالیان سال بر مبنای آنها طرح و برنامه ریخته شود...!!
چه میدانستیم ایده امام و امت قرار است تمام سرمایههای این ملت را خرج خود کند…؟!
آخر حکومت اسلامی تاکنون نمونهای نداشت که بدانیم چه خواهد کرد؟ تا جایی که شنیده بودیم، نمونههای کوتاه مدت صدر اسلام هم اینگونه نبود…
حالا و پس از گذشت ببش از چهار دهه و فنا شدن چند نسل به پای اهداف جهانی حکومت و پوچ بودن شعارهای داغ، باید نگران از دست دادن چیزهایی باشیم که هنوز داریم…!
نگران نابودی زیرساختهای فرسوده…!!
نگران از بین رفتن انرژی هستهای که میلیاردها دلار برایش هزینه شد و سودی برای ملت نداشت…!!
نگران نابودی امکان صدور نفتی که زیرقیمت میدهیم تا فقط بتوانیم سرپا بمانیم، و نگران حیاتمان…!
سنتهای تاریخ تکرار میشوند. سرنوشت ظالمان و تجاوزکاران همیشه نابودی بوده است اما این هم سنت تاریخ است که قدرت اول، اقتصاد و رضایت مردم است و نه تسلیحات نظامی. ملت گرسنه که سرمایهشان خرج اهداف بلندپروازانه حاکمان شود، برایشان فرقی نمیکند با موشک دشمن بمیرند یا از فقر و بیغذایی…!!
بیتفاوتی این روزهای مردم نشانه خوبی نیست…!
.