آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
روز جمعه ۲۰مهرماه ۱۴۰۳ آخرین روز دوران محکومیت ۱۵ سال حبس مریم اکبری منفرد، است. اما با اجرای محکومیت دو سال حبس وی، این زندانی سیاسی کماکان در زندان خواهد ماند.
حسین تاج وکیل مدافع مریم اکبری منفرد در این خصوص نوشت: «۱۵ سال حبس با تبعید بدون حتی یک روز مرخصی تمام شد. طی این سالها چند پرونده علیه موکلم تشکیل شد که با حکم برائت مختومه شد اما آخرین پرونده بدون ارائهٔ مستندات منجر به محکومیت ۲ سال حبس اجرایی شد. بر اساس قانون محل تحمل ۲ سال حبس باید تهران باشد.» به گزارش کانون حقوق بشر ایران، شنبه ۲۱مهرماه ۱۴۰۳، محکومیت ۱۵ساله زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد، پایان یافته است. سران حکومت در یک انتقام و کینه‌کشی وی را بدون ارائه مستندات به ۲سال حبس اجرایی دیگر محکوم کرده‌اند. در اواخر سال ۱۴۰۲ بیش از ۶۰ تن از زنان زندانی سیاسی با انتشار بیانیه‌ای خواستار آزادی بی‌قید وشرط وی شده بودند. در قسمتی از این بیانیه آمده است:
او یکی از قدیمی‌ترین زنان زندانی سیاسی ایران و یادگار و بازمانده‌ی خانواده‌ای است که به عنوان کوچکترین عضو آن از سنین کودکی شاهد زندان، شکنجه و اعدام اعضای خانواده خود بوده است. یک خواهر و سه برادر او بی اینکه به مرگ محکوم شده باشند یا تحت شکنجه کشته و یا اعدام شدند. او همچنین شاهد حبس و جوانمرگ شدن مادر داغدارش نیز بوده است و در تمامی این سالها همواره با اعمال انواع فشارها و محدودیت‌ها مواجه بوده؛ همانند محرومیت از حتی یک روز مرخصی!
بازداشت و محکومیت مریم اکبری منفرد به ۱۵ سال حبس ناعادلانه، جلوگیری از حق مرخصی و آزادیِ او، تبعید او به زندان سمنان و اکنون محکومیت دوباره او به ۲سال حبس نشانه دیگری از ظلم بی رویه به خانواده مریم اکبری منفرد، به زنان ایران و سرکوب مطالبات به حق مردم از جمله دادخواهی است.مریم اکبری منفرد در تاریخ دهم دی ماه سال ۱۳۸۸ و پس از اعتراضات عاشورای ۸۸ بازداشت و در خردادماه سال ۸۹ توسط شعبه ۱۵ دادگاه تهران به ریاست قاضی صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی «محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران» بوده اما خود این اتهام را رد کرد.
نهایتا خانم اکبری منفرد در حالی که سیزدهمین سال از دوران محکومیت خود را سپری می کرد، روز سه‌شنبه ۱۹ اسفندماه ۹۹ از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد. اواخر تیرماه سال جاری پرونده جدیدی در دوران حبس برای خانم اکبری منفرد به اتهام «تبلیغ علیه نظام» از سوی وزارت اطلاعات گشوده شده است.
۳ برادر و یک خواهر مریم اکبری منفرد در این نظام اعدام شده‌اند. عبدالرضا و رقیه در موج اعدام‌های زندانیان سیاسی در تابستان سال۶۷ اعدام شدند.
مریم اکبری منفرد در بهمن۱۳۹۵ پس از انتشار فایل صوتی حسینعلی منتظری درباره قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال۱۳۶۷، شکایتی به گروه کاری ناپدیدشدگان قهری سازمان ملل تسلیم کرد و از آنان خواست جمهوری اسلامی را درباره اعدام برادر و خواهرش در قتل‌عام سال۱۳۶۷ مجبور به پاسخگویی کنند.گروه کاری سازمان ملل اخیرا ضمن به رسمیت شناختن این دو قربانی کشتار۱۳۶۷ به عنوان ناپدیدشده قهری، در نامه‌ای به دولت ایران خواستار انجام تحقیق در این زمینه شد. عبدالرضا و رقیه اکبری منفرد ازجمله زندانیان سیاسی بودند که در سال۱۳۶۷ درحالیکه حکم ابلاغ شده داشتند، اعدام شدند.
مریم اکبری منفرد؛ دادخواهی که به زنجیر کشیده شده است!
این روزها کلمه دادخواهی ورد زبان‌هاست. این واژه خاک خورده و فراموش شده برای رسیدن به چنین موقعیتی خون و رنج‌های بسیاری در پیشنیه خود دارد. مریم اکبری منفرد یکی از شاخص‌ها دادخواهی است که اکنون زنجیر به دست و پا دارد.
نام مریم اکبری منفرد اکنون برای هر ایرانی که وضعیت حقوق بشر را در ایران دنبال می‌کند، نامی آشناست. زنی میانسال که کودکی‌اش را با رنج و ترس ناشی از حمله پاسداران و بازجوها به خانه و خانواده‌اش طی کرد. خبر اعدام پی در پی برادران وخواهرش معنای کودکی را از یادش برد و ناله‌های شبانه مادر تنها موسیقی بود که با آن آشنا شد.
او کلمه دادخواهی را از لابلای میله‌های زندان و اتاق‌های ترسناک دادستانی تهران یاد گرفت و بزرگ و بزرگ شد. کم کم ترس و دلهره جایش را به جسارت و بی باکی و انگیزه برانداختن استبداد داد و قد کشید و یک دادخواه شد.
مریم اکبری از آن روزی که دادخواه خون برادران و خواهر شهیدش شد، دنیای جدیدی را تجربه کرد. دنیای بیرحمی و شقاوتی که از سوی حکومت ولایت فقیه بر او و خانواده‌اش تحمیل شد و دنیای عشق و جسارت و بی باکی که با خون هزاران شهید قتل عام شده در خون خود احساس کرد. از آن روز که مریم اکبری بیرق دادخواهی را به دوش کشید۱۴سال است که به زنجیر کشیده شده است. دستان استبداد تلاش دارد مانع شنیدن صدایش شود اما این دادخواه جسور حتی از درون قفس هم فریاد دادخواهی سر می‌دهد:
فریاد دادخواهی از پشت میله‌های زندان
در ۷دی ۱۴۰۱ در نامه ای از زندان سمنان نوشت:
«اگر از من بپرسید پس چطور در میان تاریکی شکنجه و طاقت‌فرسایی زمان دوام آوردم؟ می‌گویم شعله سرکش ایمان درون قلبم است که مرا سراپا نگه داشته است.
در میان تنهایی‌ها با دست‌های خالی این شعله گرم و سرکش همان چیزی است که بازجوها می‌خواهند از لحظه اول دستگیری آن را از زندانی بربایند… تا وجودش یخ کند و تن به یوغ بسپارد… اما من در تمام ۱۳ سال با خشم مقدس از شکنجه‌هایی که شاهد بودم و بر جانم نشست، آن را شعله‌ور نگه داشتم! خندیدم و خنده تکثیر کردم که بتوانیم و بتوانیم بایستیم. چرا که مقاومت قلب ماست.
ایمان به مسیری که خواهر و برادرهایم برایش جان سپردند، ایمان به مسیری که قدم در راهش گذاشتم و ایمان به مشت‌های گره کرده و قدمهای استوار جوانانی که هم‌اکنون در کف خیابان با تن و جانشان در مقابل دیکتاتوری ایستاده‌اند…»
من عهد بستم…
مریم اکبری در تاریخ ۱۵مرداد ۱۴۰۱ در سالگرد قتل عام ۶۷ نوشت:
گریزی از عدالت نیست… من عهد بستم تا دادگاهی کردن تک به تک آمرین و عاملین کشتار عزیزان‌مان از پای ننشینم… ما زخم‌های‌مان تازه است، نه ۳ دهه که سه روز هم از آن اتفاق برایمان نگذشته است!
انگار برای ما، همین امروز اتفاق افتاده است. داغ مرداد هنوز دل‌های‌مان را می‌سوزاند و تمام این سالیان به «دردمندی دندان بر جگر فشردیم» اما روز پیروزی دادخواهی مرهمی خواهد شد بر تمام داغ‌های‌مان…
قتل‌عام هنوز ادامه دارد، اعدام‌ها و کشتار مردم بی‌گناه ادامه آن قتل عام است و ۸۸ ،۹۸،۹۶ تداوم کشتار ۶۷ هستند. تلاش و پای فشردن برای «دادخواهی قتل‌عام ۶۷» عین مبارزه برای آزادی است.
خون جاری شده از کبوتران خونین بال در تداوم تاریخی خون امام حسین و یارانش در عاشورا، جوشان و پرچم سرخ‌شان همواره در تاریخ در اهتزاز خواهد بود.
ما برای اینکه دیگر هیچ خانواده‌ای داغدار نشود به دادخواهی برخاسته‌ایم و به عدالت پای می‌فشاریم.
این روزها را به یاد عزیزانم رقیه و عبدی (عبدالرضا) و همچنین به علیرضا و غلامرضا می‌اندیشم که در من زنده هستند و همواره آنها را با لبخندی به یاد می‌آورم که گویی نگاهبانان من در این سیاه چاله‌اند.
سپیده عدالت از میان ابرهای تیره و طوفانی خواهد دمید و ما آن روز عشق را با تمامی قلب‌مان حس خواهیم کرد.
از آن ماست پیروزی»
مریم اکبری منفرد کیست؟
زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد در تاریخ ۱۰ دیماه ۱۳۸۸ (پس از قیام عاشورای سال۸۸) در تهران بازداشت شد. او در خردادماه سال بعد توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم گردید.
دو برادر مریم اکبری منفرد، غلامرضا و علیرضا اکبری منفرد در سال‌های ۶۰ و ۶۳ به اتهام ارتباط و هواداری از سازمان مجاهدین خلق ایران، اعدام شدند. عبدالرضا اکبری منفرد برادر کوچک‌تر و خواهرش رقیه اکبری منفرد نیز در تابستان سال ۶۷ در قتل عام زندانیان سیاسی اعدام شدند.
جرم مریم اکبری منفرد که بدلیل آن بازداشت شده است، دادخواهی از خون برادران و خواهر خود بوده است که توسط پاسداران و عوامل حکومت اعدام شدند. مریم اکبری منفرد بارها تأکید کرده است که هرگز از خواسته خود یعنی دادخواهی از خون عزیزان خود کوتاه نخواهد آمد.
محکومیت به ۲سال زندان و پرداخت ۱۵میلیون تومان جریمه نقدی
در اوایل شهریورماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد به ۲سال حبس تعزیری و ۱۵۰ میلیون ریال جریمه محکوم شد. این در حالیست که ۱۳ ماه بیشتر از حکم ۱۵ ساله او باقی نمانده بود.
این پرونده سازی منجر به حکم، به دستور وزارت اطلاعات بر علیه خانم اکبری تشکیل شده بود.
مریم اکبری منفرد با ۲پرونده سازی جدید روبرو شده است. یکی از این پرونده ها در طول حبس در زندان اوین، به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بر علیه او تشکیل شده است.
پرونده سازی دیگر در طول حبس در زندان سمنان بر علیه او تشکیل شده است. اتهامات او در این پرونده سازی «توهین به رهبری»، «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی»، «نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی» و «تحریک مردم علیه امنیت داخلی و خارجی» بوده است. مصداق این اتهامات نامه ها، حمایت ها، گزارشات و اخباری است که در خصوص او در فضای مجازی منتشر شده است.
بر اساس این گزارش یکی از اتهامات «نشر اکاذیب و تشویق اذهان عمومی» به دلیل عدم صلاحیت دادگاه انقلاب، به دادگاه عمومی ۱۰۱ دادگاه کیفری سمنان به ریاست مسعود خورسی فرستاده شد. دادگاه رسیدگی به این اتهام در روز ۱۶ مردادماه ۱۴۰۲، تشکیل شد.
مریم اکبری منفرد به دلیل بی اعتبار دانستن این دادگاه، در آن شرکت نکرد. دادگاه نیز به طور غیابی بر علیه او حکم صادر کرد.
در تیرماه ۱۴۰۲، زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد به دادسرای اوین احضار و بعد از تفهمیم ۵ اتهام جدید به زندان سمنان بازگردانده شد. مریم اکبری منفرد در این پرونده به «تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی، نشر اکاذیب، توهین به رهبری و تشویق مردم به بر هم زدن نظم عمومی کشور» متهم شد. خانم اکبری در خردادماه ۱۴۰۲، با پرونده ای با اتهام تبلیغ علیه نظام مواجه شد.
گشوده شدن پرونده جدید به منظور انتقام‌کشی از مریم اکبری منفرد
در اوایل تیرماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد با گشودن پرونده جدید مواجه شد. این پرونده به قصد توقیف اموال وی و خانواده‌اش می‌باشد. به گفته خبرگزاری شرق ستاد اجرایی فرمان امام طی شکایتی، خواستار توقیف اموال زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد شده است.
صدور این شکایت در حالی است که مدت حبس ۱۵ساله زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد در دیماه ۱۴۰۳ به پایان خواهد رسید.
آقای حسین تاج وکیل مدافع زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد در این رابطه گفته است:
«مهر ماه سال جاری، ۱۵ سال حبس خانم اکبری منفرد در پرونده اول به پایان می‌رسد. او در این مدت حتی یک روز هم به مرخصی اعزام نشده است. خانم اکبری منفرد همچنین به ۲ سال حبس بابت پرونده دیگری محکوم شده است. اخیراً هم پرونده جدیدی علیه او تشکیل شده که مبنای آن، درخواست ستاد پیگیری و نظارت پرونده‌های موضوع اصل ۴۹ قانون اساسی است.»
شکایت ستاد غارتگر برای مصادره اموال
وی در ادامه گفتگو به علت شکایت واهی این ستاد غارتگر اشاره کرده و می‌گوید:
«در ادعای مطروحه از سوی این ستاد، مطالبی به خانواده خانم اکبری منفرد و بستگان او نسبت داده شده است. و این ستاد درخواست توقیف و تملک اموال خانواده اکبری منفرد و بستگان او به سود «ستاد اجرای فرمان امام» را داده است. این پرونده به شعبه ۶ دادگاه انقلاب ارجاع شده، این شعبه مخصوص رسیدگی به موارد مربوط به اصل ۴۹ قانون اساسی است. هنوز زمان رسیدگی به این پرونده مشخص نشده و صرفا برای مرداد ماه، وقت نظارت تعیین شده است»
وی شهریورماه ۱۴۰۲، در یک پرونده‌سازی دیگر به ۲سال حبس تعزیری و ۱۵۰میلیون ریال جریمه محکوم شد.
