مشرق است مهد ِ تمدن اندرین عالم ِ پیر
گلشن ِ معرفت و مرتبتی عالم گیر
گر که امروز جهان خفته چو دوران ِ حجر
مشرق است باز که بیدار کند عالم ِ پیر.
**********
خاک ِ ما تشنه بسی حسرت ِ باران دارد
آسمانش سیه و داغ ِ سحرگان دارد
پیکرش زخم ز جورکاری شب اندیشان
بر لبش زمزمهً صبح ِ بهاران دارد .
**********
دست از دامن ِ مهرت نکشم ای وطنم
پای کوبان برهت سر بدهم ای وطنم
تا نگردد آسمانت شاهد ِ صبح ِ سپید
قاصد ِ نور شوم در شب ِ تار ای وطنم .
**********
با همه مُحتسبین سخت به قهر در آمیز
آتشی بر سر ِ خرمنگه ِ افکارش ریز
ِخرقهَ زُهد نگر بر تن ِ شب اندیشان
شب بیافروز و درآر آن سحر ِ سِحرانگیز.