در هوای دیار :بهزاد بهره بر

بهزاد بهره بر

مشرق  است  مهد ِ  تمدن  اندرین عالم ِ پیر
گلشن ِ     معرفت   و مرتبتی    عالم   گیر
گر که امروز جهان خفته چو دوران ِ حجر
مشرق   است   باز که بیدار کند   عالم ِ پیر.

**********

خاک ِ ما تشنه بسی حسرت ِ  باران دارد
آسمانش   سیه و داغ ِ    سحرگان   دارد
پیکرش زخم ز جورکاری شب  اندیشان
بر  لبش زمزمهً   صبح ِ   بهاران   دارد .

**********

دست از دامن ِ مهرت نکشم ای وطنم
پای کوبان برهت  سر بدهم ای وطنم
تا  نگردد  آسمانت  شاهد ِ صبح ِ  سپید
قاصد ِ نور شوم  در شب ِ تار  ای وطنم .

**********

با   همه  مُحتسبین   سخت  به  قهر در آمیز
آتشی   بر سر ِ   خرمنگه ِ    افکارش    ریز
ِخرقهَ   زُهد   نگر   بر  تن ِ   شب   اندیشان
شب  بیافروز و درآر  آن سحر ِ   سِحرانگیز.