آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
در آن روزها وزیرخارجه عراق یعنی طارق عزیز کشور به کشور سفر میکرد بلکه چند کشور را با حکومت عراق همراهی کنند که ائتلافِ کشورهای غربی، به عراق حمله نکنند همه کشورهای عربی به عراق قول دادند که از سقوط و حمله به حکومت عراق جلوگیری کنند اما از آن طرف با همه امکانات کشورهایشان را در اختیارِ نیروهای ائتلاف غربی گذاشتند
حکومت دیکتاتوری عراق نه در بین مردم عراق جایگاهی داشت نه در بینِ کشورهای همسایه، دوست و رفیقی داشت در آن روزها آخرین سفر طارق عزیز به روسیه بود، همان شبی که طارق عزیز با پریماکُف وزیر خارجه روسیه جلسه داشت، حکومت روسیه بقای حکومت صدام دیکتاتور را تضمین کردند و به حکومت عراق قول دادند آمریکا و غربی ها هرگز به عراق حمله نمیکنند در همان شب طارق عزیز از مسکو با صدام تماس تلفنی گرفت و به صدام گفت : امشب با خیال راخت بخواب زیرا با داشتنِ پشتوانه روسیه هیچ کشوری به عراق حمله نمیکند در همان شب رأس ساعت دو شب موشک‌های کروز از هر طرفی وارد خاک عراق شدند همان کشورهای عربی که به صدام قول همکاری داده بودند، زمین و هوا و فضا و مرزهایشان را در اختیار آمریکا و غربی‌ها گذاشتند وقتی نیروهای ائتلاف وارد خاک عراق شدند ملتِ ستم دیده و جان به لبِ عراق به سازمان‌ها و ادارات و گُمرکها حمله میکردند و غارت اموال دولتی را آغاز کردند
دیکتاتوری صدام، فکر میکرد مردم عراق از او حمایت میکنند و خاک عراق را برای نیروهای غربی به گورستان تبدیل میکنند. صدام دیکتاتور فکر میکرد با زور و سرکوب میتواند برای خودش پشتوانه بسازد. کاخ های صدام بمباران شدند، حامیان صدام همچون سعیدالصحاف سخنگوی دولت صدام در خیابان‌های بغداد با خبرنگاران مصاحبه میکرد و به صدام قوت قلب میداد این در صورتی بود که شهرک صدر در حومه بغداد سقوط کرده بود و این شهرک بدست مردمِ جان به لب وگرسنه رسیده و غارت شده بود بعد از 21 روز حکومت صدام سرنگون شد و صدامِ دیکتاتور مانندِ یک موش در یک سوراخی پنهان شد نه روسیه کمکی کرد نه مردم عراق و حامیانش نخواستند و نتوانستند از سقوطِ این دیکتاتور جلوگیری کنند سرنوشت همه دیکتاتورها شبیه هم هستند زیرا دیکتاتورها فقط به زور و سرکوب متوسل میشوند حکومتی که به زور و سرکوب متوسل شود با ملتی طرف است که لحظه شماری میکنند تا فرصتی بدست بیاورند و از دیکتاتور انتقام بگیرند. مردم عراق هم از کوچکترینِ فرصت، استفاده کردند و دیکتاتوری صدام را نابود کردند
این روزهای خاورمیانه شبیه به همان روزهایی است که بوش پدر و بوش پسر رقم زدند ملتی که در فقر و نکبت و گرانی در مابینِ دو سنگِ آسیابِ زور و سرکوب و فقر و نکبت دست و پنجه نرم بکنند چیزی برای از دست دادن ندارد اما دیکتاتورها و مافیای قدرت و ثروت خیلی از چیزها را از دست خواهند داد و در مقابل فقر و گرسنگی محکوم به شکست هستند زیرا فقر و گرانی و تورم، با دستانِ دیکتاتورها، بوجود می‌آید خاورمیانه بزودی شاهد یک تغییر است گرسنگان ِ خاورمیانه همیشه تغییرات را رقم میزنند..
