یک دیکتاتور دیگر فرار کرد؛ :خدیجه گلین مقدم

زین پس مقامات ایران حق ندارند یک ریال از پول ایران را به بهانه محور مقاومت و حرم برای سوریه، لبنان، فلسطین، یمن، حشد شعبی، عراق، فاطمیون و جامعه‌المصطفی و غیره خرج کنند.
برای چه پول مردم را به باد می‌دهید؟

حالا دیدید که فریادهایمان به حق بود و همه راههای رفته در باره سوریه، لبنان، فلسطین، غزه، عراق و غیره  توسط ایران اشتباه بود؟

من مطمئم که قوای عاقله در اتاقهای فکر نظام حضور ندارند و با وجود اینکه بشار اسد سقوط کرد، همین الان دنبال راهی هستند که باز هم پولهای مردم را ببرند آنجاها و دود کنند.

من از سرداران سپاه می‌خواهم که دیگر سوریه و لبنان و فلسطین را رها و فراموش کنند. به اندازه کافی هزینه داده‌ایم و دیگر جانی نمانده است.

از مقامات ایران می‌خواهم که اگر عرضه نداشتید تا غرامت ۱۱۰۰ میلیارد دلاری جنگ تحمیلی را بگیرید و حق‌الناس بزرگی را طوق گردن خود کردید، حداقل میلیاردها دلار پولی که در سوریه خرج یک دیکتاتور کردید را بگیرید و اقتصاد ایران را نجات دهید.

واقعا چه حقی داشتید برای هیچ آن همه هزینه سنگین می‌کردید؟
چرا رفراندوم نمی گذارید تا نظر مردم را در باره کارهایی که می‌کنید را بدانید؟

ای‌کاش ما هم یک حلیمه یعقوب در آن بالا داشتیم. زنی که با مدیریت مادرانه یک کشور ورشکسته را به اولین کشور دنیا تبدیل کرد.

ای کاش ما هم یک آنجلا مرکل داشتیم که آلمان ورشکسته را به اوج قدرت و امنیت و رفاه رسانید.

ای کاش یک زن قوی حکومت ایران را بدست می‌گرفت و با مدیریت زنانه بساط فقر گسترده را با مدیریت زنانه جمع می‌کرد.

ای کاش به جای میلیاردها دلار پول ملت که برای هیچ در سوریه، لبنان، غزه، عراق و غیره هزینه کردید که هیچ دستاوردی نداشت و یک آبروریزی با فرار اسد برای ما بود، آن همه پول را برای رفع آلودگی هوا خرج می‌کردید، تا نفس مردم در تهران و شهرهای بزرگ قطع نشود.

آن پول را برای خرید خوردوهای کم‌مصرف می‌دادید تا مجبور نباشید که فریاد کنید که بنزین نیست و یا پول نیست.

ای کاش به جای پولهایی که برای هیچ به باد دادید، با آن پولها طی ۴۰ سال درخت می‌کاشتید و تمام ایران را سبز می‌کردید و به آبهای کشور می افزودید و مراتع فقیر را نجات می‌دادید، یا بخشی از پولها را به دامداران می‌دادید تا آنها مجبور نشوند برای معاش، آنقدر دام را اضافه کنند که مراتع نابود شوند.

ای کاش به جای دود کردن آن همه پول در سوریه، لبنان و غیره، دانشگاههای بزرگ ایران را مجهز به آزمایشگاهها و کتابخانه‌های بزرگ می‌کردید تا دانشحویان ما مجبور نشوند که فقط نظریات تئوری را بخوانند.

و ای کاشهای فراوان دیگر…

یک مشکل بزرگ در کشور ما وجود دارد و آن این است که مقامات کشور فکر می‌کنند که عقل کلند، در حالیکه از دیدگاه یک ناظر بیرونی یک سری آدم معمولی هستند که ادعای زیادی دارند.

آنها فکر می‌کنند که قدرتشان در خارج از ایران است و به همین خاطر است به برون‌سپاری روی آوردند. در حالیکه قدرت همینجاست، در دستان مردم‌.
اگر با مردم باشید، قدرتمند خواهید بود، در غیر اینصورت هیچ!

کاش از دیروز و دیروزها درس عبرت بگیرید.