خانه / مقالات / ‍ منابع سرزمینی و منافع مردم ایران؛ گروگان انرژی هسته‌ای :محمدجواد مظفر

‍ منابع سرزمینی و منافع مردم ایران؛ گروگان انرژی هسته‌ای :محمدجواد مظفر

بمب هیدروژنی

سرانجام اول آذر ۱۴۰۳ قطعنامه پیشنهادی سه قدرت اروپایی و با حمایت آمریکا در شورای حکام سازمان بین‌المللی انرژی اتمی؛ به تصویب رسید.

نکات محوری قطعنامه در مجموع درخواست ایجاد شرایط لازم برای کارشناسان آژانس به منظور بازدید، اطلاع و پاسخ مناسب از سوی ایران و راستی‌آزمایی ادعاهای مسئولان مبنی بر نبود قصد ساخت بمب اتمی است.

در این رابطه لازم می‌دانم نکاتی چند را متذکر شوم هرچند که جریان حاکم گوشش بدهکار این حرف‌ها نیست حتی اگر دلسوزانه و راهگشا باشد.

۱. بیش از دو دهه حل مشکلات و تنگناهای سرزمینی و نیازهای مردم ایران در چنگال دعوای غرب و قدرت‌های جهانی با حاکمیت جمهوری‌اسلامی بر سر انرژی اتمی اسیر و گرفتار است.

۲. همه امور و پدیده‌های عالم جز ذات اقدس الهی نسبی‌اند.
حتی ادیان آسمانی نیز خیر و شرشان در هم تنیده است.
بنابراین انتظار انتخاب راه‌حلی برای مسائل مبتلا به که در آن سراسر خیر و منفعت بوده و هیچ از دست دادنی در آن نباشد وجود ندارد.
هر به‌دست آوردنی لاجرم از دست دادنی به همراه دارد.
در موضوع انرژی هسته‌ای نیز  همه مردم شاهدند که این میزان پافشاری حاکمیت بر سر مواضع خود، تاکنون چه خساراتی را بر کشور تحمیل کرده است.
بنابراین در صورت پذیرش تمامی خواسته‌ها و انتظارات سازمان بین‌المللی انرژی اتمی چه بسا منافع حاصل به‌مراتب بیش از مضاری باشد که تاکنون نصیب ما شده است.

۳. اگر واقعا ایران قصد ساخت بمب اتم ندارد چه نگرانی از نظارت دقیق و بی قید‌‌‌ و شرط بازرسان آژانس دارد؟

۴. تصویب برجام در دولت روحانی و بازشدن بسیاری از درها و رفع تحریم‌ها و استقبال غول‌های صنعتی جهان برای سرمایه‌گذاری و مشارکت در ‌پروژه‌های کشور نشان از آن دارد که ایران سرزمینی جذاب برای سرمایه‌گذاری جهانی است.

۵. کشوری که می‌توانست از آغاز و عاقلانه با توجه به استعداد‌های سرزمینی به‌جای اسیر کردن خود در مقوله انرژی هسته‌ای، تمامی تلاش و سرمایه خود را صرف نهادینه کردن انرژی خورشیدی در تمام کشور کند و امروزه حتی صادرکننده آن دستاورد به کشورهای همسایه باشد و نیز هوای پاک و قابل تنفس را برای مردم ایران به ارمغان آورد به راه‌خطا رفت و خود را اسیر و دربند انرژی هسته‌ای کرد.

از قدیم گفته‌اند:
«جلوی ضرر را از هر کجا بگیری منفعت است».

چیزی که آقای مظفر متوجه نیست این است که اولا رژیم دنبال اتمی شدن هست و با تمام قوا به آن سمت می‌رود
دوما. مشگلات مملکت اصلا دغدغه این رژیم نیست بقای خودشان مقدم به هر امری است