خانه / اخبار مهم روز / پیوستن رومانی و بلغارستان به شنگن؛ “دستاورد تاریخی اروپا”

پیوستن رومانی و بلغارستان به شنگن؛ “دستاورد تاریخی اروپا”

رومانی و بلغارستان از ابتدای سال ۲۰۲۵ به طور کامل به منطقه بدون مرز شنگن می‌پیوندند. این تصمیم تاریخی که با اجماع کشورهای عضو اتحادیه اروپا اتخاذ شد، به تقویت همکاری‌های مرزی و تسهیل سفر و تجارت در اروپا کمک خواهد کرد.

رومانی و بلغارستان از ژانویه ۲۰۲۵ به طور رسمی به منطقه بدون مرز شنگن خواهند پیوست. این تصمیم روز پنجشنبه (١٢ دسامبر) توسط وزرای اتحادیه اروپا در نشست بروکسل اعلام شد. “ساندور پینتر”، وزیر کشور مجارستانکه ریاست دوره‌ای اتحادیه اروپا را بر عهده دارد، این اتفاق را “لحظه‌ای تاریخی” توصیف کرد.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

این دو کشور که از سال ۲۰۰۷ عضو اتحادیه اروپا هستند، از مارس گذشته به صورت جزئی به منطقه شنگن پیوسته بودند و اتباعشان امکان سفر بدون کنترل مرزی از طریق هوا و دریا را به دست آوردند. اما مخالفت اتریش به دلیل نگرانی‌های مرتبط با مهاجرت، پیوستن کامل آن‌ها را به تأخیر انداخت و کنترل‌های مرزی در مسیرهای زمینی همچنان برقرار بود.
تصویب نهایی با توافقی جدید

روز دوشنبه اتریش اعلام کرد که از حق وتوی خود در جلسه وزرای اتحادیه اروپا صرف‌نظر می‌کند. این تغییر موضع پس از امضای یک توافق سه‌جانبه در بوداپست، میان اتریش، رومانی و بلغارستان، حاصل شد. این توافق که با نام “بسته حفاظت از مرزها” شناخته می‌شود، شامل اعزام مشترک نیروهای مرزی به مرز ترکیه و بلغارستان و اعمال کنترل‌های موقت در مسیرهای زمینی به مدت شش ماه است.
اهمیت عضویت در شنگن

منطقه شنگن که در سال ۱۹۸۵ تأسیس شد، بزرگ‌ترین منطقه بدون کنترل مرزی در جهان است و شامل ۲۹ کشور از جمله ۲۵ عضو اتحادیه اروپا و چهار کشور غیرعضو یعنی سوئیس، نروژ، ایسلند و لیختن‌اشتاین می‌شود. بیش از ۴۰۰ میلیون نفر می‌توانند آزادانه در این منطقه سفر کنند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

با پیوستن رومانی و بلغارستان، مسافرت و تجارت در جنوب شرق اروپا تسهیل خواهد شد و یک مسیر زمینی مستقیم از اروپای مرکزی تا یونان ایجاد می‌شود. همچنین، همکاری‌های جدیدی برای مقابله با جرایم مرزی و مهاجرت غیرقانونی آغاز خواهد شد.
تأخیر بیش از یک دهه

رومانی و بلغارستان از سال ۲۰۱۰ تمامی معیارهای فنی برای عضویت در شنگن را برآورده کرده بودند، اما مخالفت برخی کشورهای عضو، به‌ویژه اتریش، باعث شد بیش از یک دهه در انتظار بمانند. اتریش بارها نگرانی خود را از ضعف در حفاظت از مرزهای خارجی شنگن و ورود غیرقانونی مهاجران اعلام کرده بود.

با این حال، توافق جدید و همکاری‌های مرزی منجر به پایان این بن‌بست شد و در نهایت راه را برای این تصمیم تاریخی هموار کرد.