آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
مریم یحیوی، زندانی سیاسی، در یادداشتی از بند زنان زندان اوین نوشت دیکتاتورها در برابر نیروی به‌پا خواسته مردمی، قدرت سرکوب را از دست می دهند و محکوم به شکست خواهند بود.
یحیوی در این یادداشت که نسخه‌ای از آن سوم دی ماه به دست ایران‌اینترنشنال رسیده است، نوشت: «تاریخ و تجربیات گذشته و حال نشان می‌دهد سرکوب و ایجاد اختناق بیشتر فضا را به سمت رادیکال‌تر شدن و مردم را به سوی قیام سوق داده و فضای نارضایتی را به فضایی انقلابی و ایجاد تغییراتی بنیادین نزدیک‌تر می‌کند.»
این زندانی سیاسی در نامه خود تاکید کرده که زندانی بودن در زندان‌های جمهوری اسلامی به زندانیان این فرصت را می‌دهد تا به شناخت بیشتری از هم برسند و بیش از پیش به ساختار قدرت و استبداد بیندیشند.
یحیوی اضافه کرد که صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و وریشه مرادی (میرزایی)، دو تن از همبندی‌هایش «به جرم دگراندیشی و مقاومت در برابر تمامیت‌خواهی و ماهیت سرکوبگرانه رژیم»، دریچه‌ای دیگر را برایش گشود: «حکومت‌های دیکتاتوری همواره بر سرکوب و ترس بنا شده‌اند و ابزاری جز زندان، شکنجه و اعدام برای کنترل مخالفان خود ندارند.»
وریشه مرادی ۲۰ آبان با حکم ابوالقاسم صلواتی، رییس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران با اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
پخشان عزیزی نیز دوم مرداد با حکم ایمان افشاری، رییس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.یحیوی در بخشی از نامه خود نوشت در اخباری از سوریه به گوش می‌رسد، شنید که درهای زندان‌ها باز شده‌اند و بیش از پنج دهه دیکتاتوری خاندان بشار اسد با رهایی معترضانی که سال‌ها در زندان و تحت شکنجه بوده‌اند، فروپاشید.
این زندانی سیاسی در این خصوص نوشت در سوریه بسیاری اعدام و مفقود شده‌اند و بسیاری پس از سال‌ها بی‌خبری به خانه بازگشتند و مشاعر خود را از دست داده با نامشان را به یاد نمی‌آورند.
او اضافه کرد: «در سکوت پس از شنیدن این اخبار هولناک از خود می‌پرسم، آیا دیکتاتوری‌ها برای همیشه تمام خواهند شد؟ این شد که مروری کردم بر آنچه در کنار همبندیانم به صورت جمعی و گاه فردی به تجربه آموختم.»
یحیوی از ۱۳ اسفند ۱۴۰۲ دوران محکومیت یک سال حبس خود را در بند زنان اوین سپری می‌کند.
این فعال سیاسی در ماه‌های گذشته با نوشتن نامه و امضای بیانیه‌های مختلف به رویدادهای مختلف در ایران واکنش نشان داده است.
