میگویند دولت بزرگ و به همینخاطر ناکارآمد است. میخواهند دولتهای محلی و مجالس محلی درست کنند، تا ناکارآمدیاش را حل کنند. چندصد دولت قبیلهای درست کنند و رذائل قبایل را در آنها بنشانند. هر کس سه صفحه درس درست در علوم انسانی خوانده باشد میداند فدرالیسم چیست؛ میداند چرا سرزمینها تصمیم به درست کردن فدارسیون میگیرند؛ میفهمد حرکت از کثرت به سوی وحدت یعنی چه. به هر کس که اینکاره باشد بگویی ما یک سرزمین و دولت یکپارچه داریم و در طول تاریخ داشتهایم و میخواهیم از وحدت به سمت کثرت برویم، میفهمد گویندهٔ این حرف یا احمق است یا تجزیهطلب.
پیش از انتصابات پزشکیان نسبت به نگاه قبیلهگرایانهٔ او هشدار داده بودیم. عدهای که وطن برایشان حوالهٔ خودرو، لواشک، قرمهسبزی و صدور دو مورد آخر بهتورنتو و اوتاوا است، به هیچشان هم نبود و نیست.
تشکیل دولت و پارلمان قبیلهای و طایفهای تهدید اصلاحطلبان باری بههر جهت است به تجزیهٔ ایران؛ ناکارآمدی، دلیلش پنجاهوهفتیجماعت و گفتمان آنهاست. حال که اصرار به ماندن دارند به هر چیزی چنگ میزنند. جماعت عربدهکش، تروریست و عقبافتاده سوار بر خر مراد شده، هیچجوره هم در نظرشان نیست که پیاده شوند.
میخواهند دول المتحده درست کنند خودشان هم بشوند شیوخ فدرال؛ مگه چی از شیوخ الامارات کم دارند. میخواهند ایران را تکهتکه کنند تا این غنیمت، یعنی همینجا که ما به آن میگوییم وطن و آنها اشغالش کردند، حفظ گردد. سفره را نمیخواهند از دست بدهند.
زهی خیال باطل، شما و طبقات منحط برساختهتان برای ماندن بر سر میهن اشغالشدهٔ ما بر تاریکی چنگ زدهاید؛ باشید تا صبح دولتتان بدمد! که دیر نیست… پاینده ایران.
اشکان زارع،
نویسنده و روزنامهگار
ــــــــــــــــــ