
نرگس محمدی : “مسئله از این پس این نیست که آیا رژیم جمهوری اسلامی ایران سقوط خواهد کرد. مسئله این است که سقوط رژیم اسلامی چه زمانی روی خواهد داد. جمهوری اسلامی در حال فروپاشی است و جامعۀ ایران دیگر نمیتواند در قالب چنین نظامی به زندگی و بقاء خود ادامه بدهد. میل به تغییر در کل جامعه ریشه دوانده است. گذار در ایران صورت خواهد گرفت، زیرا مردم ایران در ذهنیت خود از جمهوری اسلامی عبور کردهاند.”
هفتهنامۀ فرانسوی “نوول ابسرواتور” آخرین شماره و عنوان اصلی روی جلد خود را بر زمینۀ تصویری از نرگس محمدی، برندۀ جایزۀ نوبل صلح، به ایران اختصاص داده و به همین مناسبت مصاحبۀ اختصاصی نیز با خود نرگس محمدی انجام داده که صریحاً گفته است : “جمهوری اسلامی سقوط خواهد کرد”. نوول ابسرواتور از نرگس محمدی به عنوان یکی از چهرههای برجستۀ مقاومت علیه جمهوری اسلامی یاد کرده که قویاً با مجازات اعدام و تبعیض جنسیتی در جمهوری اسلامی مبارزه کرده است.
نرگس محمدی که به دلیل بیماری موقتاً در مرخصی استعلاجی است در مصاحبهاش با نوولابسرواتور دربارۀ وضعیت زندان، خشونتهای جنسی علیه زنان زندانی توسط بازجویان در سلولهای انفرادی و حتا در دفتر دادستان زندان اوین سخن گفته و سپس افزوده است که بعد از خیزش “زن، زندگی، آزادی” خشونتهای جنسی در زندان افزایش یافته و عملاً به قاعده تبدیل شده است. او سپس تصریح کرده است که هدف قوۀ قضاییه جمهوری اسلامی از بکارگیری این شیوۀ سرکوب به سکوت واداشتن زنان فعال سیاسی و مخالفان حکومت اسلامی ایران است.
a
نرگس محمدی در عین حال سرکوب رژیم اسلامی را از این پس بی اثر خوانده و گفته است : “پیش از این سرکوب رژیم اسلامی برای خفه کردن اعتراضها کفایت میکرد. امروز اما ما مستقیماً در چشمان جمهوری اسلامی چشم میدوزیم و خود جمهوری اسلامی میداند که نمیتواند تا ابد نظام خود را به زور تحمیل کند.”
نرگس محمدی سپس افزوده است که “خیزش “زن، زندگی، آزادی” جامعۀ ایران را عمیقاً دگرگون کرده است، هر چند مقاومت دانشجویان، معلمان و کارگران و سندیکاها علیه حکومت ایران از دهههای پیش جریان داشته است.
به گفتۀ نرگس محمدی، در قیاس با گذشته “مبارزه این بار در خیابانهای کشور جریان دارد. مردم دلیری و قدرت بیشتری از خود نشان میدهند و در برخی اجتماعات صریحاً شعارهای ضدحکومتی سر میدهند و اینها همه بی سابقه است.” نرگس محمدی سپس افزوده است که “زنان در ملاء عام بدون حجاب اجباری ظاهر میشوند. شهامت مردم در اوج است و دیگر کسی به انتقادهای غیرعلنی بسنده نمیکند. مردم، به گفتۀ نرگس محمدی، در روز روشن حکومت را به چالش میکشند و حکومت اسلامی هرگز با چنین واقعیتی در این ابعاد مواجه نشده بود. “
در ادامه نرگس محمدی تأکید کرده است : بنابراین مسئله از این پس این نیست که آیا رژیم جمهوری اسلامی سقوط خواهد کرد. مسئله این است که سقوط رژیم اسلامی چه زمانی روی خواهد داد. او گفته است که جمهوری اسلامی در حال فروپاشی است : فساد سیستمی، بیکاری گسترده، بحران اقتصادی، نابودی منابع طبیعی که آغازگر فاجعهای زیستمحیطی است همگی باعث شدهاند که ایران دیگر نتواند در قالب چنین نظامی به زندگی و بقاء خود ادامه بدهد.
به گفتۀ نرگس محمدی “میل به تغییر از این پس در کل جامعه ریشه دوانده است و قدرت و توان این میل همین دست از مشکلات و مسائل است.” برندۀ جایزۀ نوبل صلح در ادامه افزوده است : درست است که گذار در ایران آسان نخواهد بود، اما این گذار صورت خواهد گرفت، زیرا مردم ایران در ذهنیت خود از جمهوری اسلامی عبور کردهاند.
این تحول به گفتۀ نرگس محمدی گریزناپذیر است و او امیدوار است که تغییر رژیم در ایران به صلحآمیزترین شکل ممکن صورت بپذیرد به طوری که مردم کمترین خشونت ممکن را متحمل شوند.
نرگس محمدی در جای دیگری از مصاحبهاش با “نوولابسرواتور” ابراز اطمینان کرده که مردم ایران آمادۀ فرارفتن از جمهوری اسلامی برای دستیابی به مبانی و پایههای دموکراسی هستند. نرگس محمدی گفته است که او یقین دارد که دموکراسی در ایران دستیافتنی است و مردم ایران خواهان آن هستند. نرگس محمدی از دموکراسی در ایران به عنوان عامل ثبات و صلح پایدار در کل خاورمیانه یاد کرده و به همین خاطر خواستار حمایت بینالمللی از جامعۀ مدنی ایران و جوامع مدنی دیگر کشورها شده که در آنها آزادیهای اساسی نقض شده یا به خطر افتادهاند.