آفتابكاران اخبار و مقالات درباره ايران و مقاومت
دست نوشته یک فعال سیاسی بلوچ؛ امنیت در سایه‌ی جنگ: توقف بی‌سابقه چرخه مرگ در بلوچستان هم‌زمان با آغاز جنگ ایران و اسرائیل
«پنج روز پس از آغاز جنگ مستقیم میان اسرائیل و جمهوری اسلامی ایران در صبح جمعه ۲۳ خرداد، تحولی شگفت‌انگیز و بی‌سابقه در بلوچستان رخ داده است: برای نخستین بار، خشونت‌های سازمان‌یافته، آدم‌ربایی‌های خیابانی، قتل‌های بی‌پاسخ، اعدام‌های شهروندان بلوچ، بازداشت‌های خودسرانه، سرقت‌های مسلحانه، زیر گرفتن مردم با خودرو، شلیک به خودروهای سوخت‌بر و شخصی توسط نیروهای نظامی و افراد مسلح ناشناس، یورش‌های شبانه برای سرقت از خانه‌ها و حملات صبحگاهی نیروهای نظامی و بنیاد مسکن برای تخریب و مصادره اموال شهروندان کاملاً متوقف شده‌اند.
از آغاز جنگ تا عصر سه‌شنبه ۲۷ خرداد، تنها چهار مورد مرگ گزارش شده که همگی خارج از الگوی معمول سرکوب و ناامنی روزمره در استان بوده‌اند.
این آمار، در مقایسه با حجم معمول خشونت و ناامنی در بلوچستان، نه تنها چشمگیر بلکه بی‌سابقه است. در هفته‌های گذشته، روزانه شاهد کودک‌ربایی، قتل‌های بی‌دلیل، اعدام‌های بی‌شمار، یورش‌های شبانه به خانه‌ها، تیراندازی‌های بی‌دلیل نیروهای نظامی و تخریب منازل بلوچ‌ها بوده‌ایم. امنیت در مسیرهای تردد نیز تقریباً به صفر رسیده بود.
اکنون، با آغاز جنگ و اعلام آماده‌باش کامل نهادهای امنیتی و نظامی، به نظر می‌رسد تمام ماشین سرکوب، کشتار و جنایت جمعی علیه مردم بلوچ از حرکت ایستاده است. نیروهایی که روزانه در خیابان‌ها به دنبال بازداشت، سرکوب، زورگیری و سرقت بودند، به پادگان‌ها و مقرهای نظامی بازگشته‌اند؛ آنها برای مقابله با حمله احتمالی اسرائیل در آماده‌باش‌اند، و نتیجه این تغییر تمرکز، کاهش ناگهانی و بی‌سابقه فشار امنیتی در استان بوده است.
سوخت‌برها دیگر نیمه‌شب هدف گلوله قرار نمی‌گیرند. خودروهای شخصی بلوچ‌ها دیگر توسط نیروهای نامرئی تعقیب نمی‌شوند. شهروندان دیگر در مسیرهای تردد کشته نمی‌شوند. بازداشت، اعدام، حمله به خانه‌ها، تخریب املاک مسکونی، سرقت مسلحانه و تهدیدهای امنیتی همگی از یک نقطه متوقف شده‌اند: روز آغاز جنگ.
این تجربه تلخ اما روشنگرانه ما را به یک نتیجه روشن می‌رساند: آن‌چه مردم بلوچستان طی ماه‌ها و سال‌ها متحمل شده‌اند، نه نتیجه بحران‌های خودجوش یا بی‌ثباتی بومی، بلکه محصول مستقیم برنامه‌ریزی و اقدامات ساختاری نهادهای امنیتی و نظامی دولت بوده است. اکنون که این نیروها سرگرم دفاع از مراکز قدرت‌اند، بلوچستان امن‌ترین روزهای خود را تجربه می‌کند.
سؤال اساسی که باقی می‌ماند این است: اگر بلوچستان تنها با رسیدن جنگ به پایتخت می‌تواند روی آرامش ببیند، پس ریشه ناامنی کجاست؟ مسئول واقعی قتل، سرکوب و ناامنی در این سرزمین کیست؟ آیا جمهوری اسلامی، در نبود جنگ، تنها با سرکوب و تهدید قادر به حکومت بر این مردم است؟
این یادداشت تنها گزارشی از وضعیت پنج روزه در جریان جنگ نیست، بلکه سندی است برای آینده: سندی که نشان می‌دهد نهادها و نیروهای امنیتی و نظامی مستقر در بلوچستان، عامل اصلی ناامنی، قتل، آدم‌ربایی و سایر فجایع‌اند.»
@AftabkaranAzadi کانال
