قاچاقچی های بی وجدان ! – امیر کارگر

در لغت نامه های فارسی ، واژۀ « قاچاقچی » به معنی تردست ، نیرنگ باز ، شعبده باز و یا کسی که بتواند چیزی را به آسانی و سرعت از فردی یا افرادی برباید گفته می شود .در جامعه اما متناسب با شرایطی که پیش می آید حوزۀ عمل قاچاقچی بسیار گسترده تر می باشد ، بطوری که می تواند از نجات دهنده جان افرادی در معرض خطر مرگ تا سپردن افرادی به دست جوخه های مرگ ، شامل شود.
واژه «‌ قاچاق » نیز به جنس وچیزی گفته می شود که وجود یا معامله ی آن در یک کشور ممنوع می باشد .
منافع قاچاقچی با عرضه ی ممنوعه ها به متقاضیان گره خورده است ؛ و اصل یا تقلبی بودن این ممنوعه ها تنها ارتباط مستقیم با وجدان و شرف قاچاقچی دارد و دیگر هیچ .
حال بد نیست که برای شناسایی قاچاقچی های معروف در کشور خودمان ، اول نظری به ” ممنوعه های ” درون ایران داشته باشیم .
ایران تحت حاکمیت آخوندها نه تنها یکی از بزرگترین منابع فحشا ، فساد ، دزدی ، رشوه ، کلاهبرداری ، اختلاس، ناامنی ، تکدی گری ، بی قانونی ، مواد مخدر ، مشروبات الکلی ، تن فروشی ، کودک فروشی ، زورگیری ، گروگانگیری ، ووو…می باشد، بلکه حاکمیت ، خود یا مجری و یا مشوق و مروج تمام این موارد فوق الذکر است . بنابراین موارد بالا هیچکدام در ایران بعنوان اقلام ممنوعه و یا قاچاق تلقی نمی گردد .
ممنوعه های درون ایران چیست ؟
با توجه به ماهیت نظام عقب افتاده و فاسد و طبهکار حاکم ، ممنوعه های درون ایران عبارتند از :
آزادی ، دموکراسی ، عدالت ، برابری ، استقلال ، جمهوری ، حقوق بشر ، حقوق شهروندی ، نان ، مسکن ، دستمزد ، اصلاحات ، تنوع فرهنگها و تمدنها ، سازندگی ، اعتدال ، اقلیتهای مذهبی ، اقلیتهای قومی و شاید باورتان نشود ، اســـــــــــــلام .
آری اینها تماما اقلام ممنوعه و قاچاق در ایران تحت حاکمیت آخوندها بوده و می باشد که توسط بزرگترین و توأماً بی وجدان و بی شرف ترین قاچاقچیان تاریخ یعنی تمام سران حکومت آخوندی از خمینی با نام « جمهوری اسلامی » تا روباه مکار حسن روحانی با شعار « اعتدال » و اخیراً هم « منشور حقوق شهروندی » برای در قدرت ماندن ، بعنوان اقلام اصلی اما از نوع تقلبی آن به متقاضیان این اقلام ، قالب شده است .
سارق بزرگ دستاوردهای انقلاب ضد سلطنتیِ مردم ، که به درستی توسط مقاومت ایران « خمینی دجال » نامیده شد ، با توجه به همین شَم و ماهیت ضد بشری و حیله گری اش ، بخوبی پی برده بود که مردم ایران خواهان و تشنۀ آزادی و استقلال و عدالت هستند . به همین دلیل او با قاچاق شعار « استقلال ، آزادی ، جمهوری اسلامیِ » تقلبیِ خود ، برگردۀ مردم سوار شد ، و سپس « آزادی » و آزادیخواهان را به خاک و خون کشید ، « استقلال » را با آوردن تمام دولتهای استعماری و دیکتاتوری بر سر سفرۀ مردم ایران ، به لجن کشید و با اتکاء به آنها فقر را نهادینه کرد ، و تحت نام « جمهوری اسلامی » ، بیش از تمام حکومتهای ضد اسلامی در تاریخ ، مسلمانان را سلاخی کرد .
بعد از خمینی ، دنبالچه های او نیز بدون استثناء همین شیوه و ایدئولوژی امام جنایتکارشان را موبه مو تا به امروز اجرا کرده اند و جز قاچاق اقلام تقلبیی از قبیل انقلاب ، مستضعفین ، سازندگی ، اصلاحات ، جامعۀ مدنی ، امام زمان ، اعتدال ، منشور حقوق شهروندی و…. در جهت استمرار ظلم و ستمشان ، هیچ کار ارزنده ای برای رفاه و آسایش و حقوق این مردم انجام نداده اند.
در ادامۀ همین سیاست تردستی ونیرنگ بازی ، اگر در یکی از همین فرداها ، شاهد راه اندازی جنبشی بنفش و یا سیاه ، یا میشی ، یا خرزهره ای و یا خردلی توسط ولی فقیه یا رئیس جمهور و یا دیگر سران جناحهای غالب و مغلوب این نظام ، بر علیه ” دیکتاتور ” هم بودید ، اصلا تعجب نکنید ، زیرا آخوندها و شرکایشان برای ادامۀ حیات و بقاء ننگین خود ، نوع تقلبیِ هر ممنوعه ای حتی « خیمه شب بازی ضد دیکتاتوری » را به ملت ایران عرضه می کنند .
سرنوشت آنان که تا به حال مجذوب تردستی و شعبده بازی سران جمهوری اسلامی شده و باور کرده اند بر هیچ کس پوشیده نیست . آنان یا به مرور زمان از جنس فساد و جنایت رژیم شده اند و یا به خیل افسردگان و مأیوسان و سرخوردگان پیوسته اند .
بزرگترین اشتباه یک ملت ، ناآگاهی و ناآشنایی به حقوق حَقۀ خود می باشد . مقایسۀ بین بد و بدتر ( مثلا بین شاه و شیخ یا بین اصلاح طلب یا اصولگرا ) ، بدترین خطا و سد و مانعی است که انسان را از انتخاب بهترینی که حق طبیعی و مسلم اش است را عاجز و ناتوان می کند ، و بهترین نیز نه در حرف و شعاراین و آن ، بلکه در پرداخت هزینۀ توسط کسانی که لحظه به لحظه برای آزادی د ر میدان عمل ، در مقابل اهریمنان حاکم بر میهنمان در نبرد تمام عیار هستند ، تضمین می گردد ولاغیر .
امیر کارگر
ژانویه 2017