رضا اکبری منفرد یکی از زندانیان سیاسی اعتصابی در زندان رجایی شهر پس از چهل روز اعتصاب غذا در خصوص فشارها و اعمال تلافی جویانه و انتقام جویانه مسئولین زندان و به طور خاص مدیر کل سازمان زندانها نامه ای نوشت.
متن نامه رضا اکبری منفرد از زندان رجایی شهر:
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، احتراماً؛
اینجانب رضا اکبری منفرد که در اعتصاب غذای اخیر (زندان گوهردشت) و در اعتراض به شرایط به غایت غیرانسانی شرکت کرده بودم، حال به قصد تلافی جویی و انتقام کارگزاران سازمان زندان ها و به صورت خاص مدیر کل سازمان زندان ها (… محبی) تحت شدید ترین فشارهای روحی و جسمی قرار گرفتهام. (البته این فشارها بر سایر همبندیان هم وارد میشود.)
از جمله اینکه قریب به دو ماه است که از ملاقات حضوری محروم شدهام، اجازه ملاقات با خواهرم (مریم اکبری منفرد) که او هم در زندان است را نمیدهند، پرسنل بهداری را از هرگونه رسیدگی به اعتصابیون منع کردهاند. حتی به نگهبانان ابلاغ شده که هیچ رسیدگی به ما نکنند؛ به طوری که حتی مانع رفتن ما به بهداری زندان میشوند.
با وجودی که ۴۰ روز در اعتصاب غذا بودهام ولی حال از امکان دسترسی به هر ماده غذایی (گوشت،لبنیات،میوه، سبزی…) محروم گشتهایم و فروشگاه زندان هم رسماً از هر گونه فروش به ما منع شده است.
هواخوری را به حدود ۲ یا ۳ ساعت در روز تقلیل دادهاند و ۲۰ ساعت باید به در و دیوار زندان نگاه کنیم. بدون هیچ امکان رسانه ای تلوزیون، رادیو و حتی کتاب.
اینجانب در حالی که شصت و چهارمین سال عمرم را میگذرانم به دلیل ۴۰ روز اعتصاب غذا، به شدت دچار ضعف و مشکلات گوارشی ، تنفسی و مفصلی شدهام. حتی از تهیه کمترین ماده مغذی هم محرومیم و با تاکید و بخشنامه صریح مدیرکل سازمان زندانها (محبی) با وساطت رییس زندان گوهردشت محمد مردانی ما را تا مرگ تدریجی و سوء تغذیه و … تحت فشار قرار دادهاند و هیچ امکان خبررسانی (تلفن و…) هم در اختیار نداریم.
لذا از شما و کلیه مجامع حقوق بشری خواستار پیگیری این سند هستم، چون ما همگی در زندان گوهردشت کرج با این محرومیت ها و تعدیات از سوی سازمان زندان ها و شخص(محبی) مواجه هستیم و این چه بسا به یک فاجعه در زندان بیانجامد و مسولیت آن تماماً متوجه کارگزاران حکومتی و سازمان زندانهاست.
رضا اکبری منفرد
شهریور 96