خانه / مقالات / در هوای دیار :بهزاد بهره بر

در هوای دیار :بهزاد بهره بر

بهزاد بهره بر

خاک ِ وطن از طینت ِ شاه و شیخ، بی بار شده است
دیریست که پا تا بسرش زخمی و خونبار شده است
فائق به ستمهای دو صد شحنه در این دار شده است
از خرقهَ سالوس ِ هزاره نیز بیزار شده است .

باید که زبان ِ من وتو سُرخ و شب افروز باشد
بر سینه َ سرکوبگران سرب ِ جگرسوز باشد
شاکی ِ هر شب ِ تار ، حاکی ِ دلسوز باشد
در خامشی اما ، چو شمع ساطع وجانسوز باشد .

در بزم ِ رهایی ، دستفشان باید رفت
تا روز ِ وصالش ، جانفشان باید رفت
در وادی عشقِ ِ میهن ِ در زنجیر
شوری بسر اما ، بی نشان باید رفت .

باید که من و تو همگی ما بشویم
از تن برون شویم و تن ها بشویم
تنهایی ماست ، سد ِ رهایی ز ددان
تن ها چو شویم رها ز بندها بشویم .