آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
سرمقاله هیات تحریریه نشریه ویکلی استاندارد
توافق هسته ای ایران فشار را از روی یکی از فعال ترین حامیان تروریسم در ازای وعده ی توخالی عدم پیگیری ساخت جنگ افزار هسته ای برداشت.
کنگره هرگز این توافق را تصویب نکرد، اما قانونگذاران نظارت هایی را بر آن تدوین کردند.
رییس جمهوری آمریکا بر مبنای قانون مصوب کنگره هر ۹۰ روز باید در مورد چهار نکته تصمیم بگیرد: این که ایران به شکلی شفاف، قابل تایید و کامل توافق را اجرا می کند؛ این که ایران در نقض عملی توافق کاری انجام نداده است؛ این که ایران به هیچ اقدامی از جمله فعالیت های پنهانی که برنامه جنگ افزار هسته ای اش را به شکلی چشمگیر به پیش برده باشد دست نزده است؛ و این که ادامه تعلیق تحریم ها در جهت منافع ایالات متحده آمریکا است.
ایرانی ها به بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی امکان بازرسی آزاد از تاسیسات هسته ای و نظامی را با وجودی که در توافق تصریح شده نداده اند. آن ها تلاش کرده اند فناوری ممنوع هسته ای و موشکی تهیه کنند؛ از محدودیت تعیین شده درباره سنتریفیوژها و آب سنگین پا فراتر گذاشته اند؛ و فراتر از آن به حمایت از تروریسم در سراسر جهان ادامه داده و مشوق بی رحمی های رژیم بشار اسد در سوریه بوده اند.
مشاوران امنیت ملی ترامپ در امور ایران دچار توهم نیستند و رویکرد غلط مشارکت امنیتی آمریکا و ایران در خاورمیانه در دوره اوباما را رد می کنند. آن ها همچنین می دانند که برجام یک واقعیت است. خطر ترک توافق هسته ای در جسورتر شدن ایران به ادامه برنامه هسته ای و صدور تروریسم نیست. خطر واقعی در تضعیف منافع آمریکا در منطقه در شرایطی است که آمریکا در حال عقب نشینی از آن جا است. احتمالا به همین دلیل وزیر دفاع آمریکا حفظ توافق را در جهت منافع آمریکا می بیند.
اگر پرزیدنت ترامپ برجام را که فاجعه بار خوانده است یک بار دیگر در پانزدهم اکتبر تصدیق کند ایرانی ها نتیجه خواهند گرفت که این رییس جمهوری هم مانند رییس جمهوری قبلی ضعیف و بی تجربه است.
لغو تحریم ها هنوز به سرمایه گذاری خارجی سنگین در ایران منجر نشده است. آن ها به پول نیاز دارند. تهدید معتبر تحریم های سخت و تازه با تقابل جدی تر در سوریه و عراق ممکن است روحانیون حاکم بر ایران را بر سر عقل بیاورد.
ترامپ حس درستی در باره ایران دارد. امید است که عزم آن را هم داشته باشد.
