خیز بلند جنبش دادخواهی:نکیسا بامداد

“عاصمه جهانگیر” گزارشگر ویژه سازمان ملل طی سخنان خود در شورای حقوق بشر پرده از روی حقایقی برداشت که مقاومت ایران طی سی و اندی سال گذشته برای احقاق آن تلاش و مبارزه کرده است. عاصمه جهانگیر در گزارش خود به اجلاس کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل، استمرار نقض حقوق بشر، اعدام‌های فزاینده بویژه اعدام نوجوانان، سرکوب و تبعیض علیه زنان و مدافعان حقوق بشر را محکوم کرد. وی به مواردی همچون قتل و کشتارهای گسترده حکومتی، کور کردن و قطع اعضای بدن زندانیان، اعمال شکنجه های روحی و جسمی و گرفتن اعتراف های اجباری، محرومیت زندانیان سیاسی از برخورداری از حقوق انسانی خود همچون داشتن وکیل، محاکمه اقلیت‌های مذهبی و حقوق پایمال شده آنان، سرکوب مضاعف زنان و برخوردار نبودن خانواده ها بویژه زنان و کودکان از امنیت در جامعه و فشار بر رسانه ها و نداشتن آزادی بیان اشاره کرد.
مواردی از نقض آشکار حقوق بشر همچون قانون قرون وسطایی سنگسار، قصاص، حجاب اجباری و سرکوب زنان نه تنها از سوی سران آخوندی انکار نمی شود بلکه با طرح مضحک و مسخره حقوق بشر اسلامی سعی در سر باز زدن از آن می کنند تا با این بهانه واهی همچنان با دست باز به سرکوب مخالفان خود ادامه دهند. همان قانونی که رشیدترین فرزندان این مرز و بوم بدرستی به آن رای نداده بودند و به روشنگری های گسترده پیرامون آن پرداخته و در نتیجه مورد خشم خمینی و عواملش قرار گرفته بودند. اما اکنون که زمان حسابرسی از رژیمی که خود از امضا کنندگان اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقهای بین المللی است فرا رسیده شیادان حاکم بر ایران آنرا دخالت در امور داخلی کشورها توجیه می کنند اما دخالت های آشکار خود در دیگر کشورها همچون عراق و سوریه و لبنان و یمن و اخیرا سرکوب مردم بی گناه کردستان و نقض فاحش حقوق بشر را دخالت در امور کشورها به حساب نمی آورند!
بخش پررنگ گزارش عاصمه جهانگیر فرا خواندن جامعه بین المللی برای انجام تحقیقات جامع و مستقل در مورد قتل‌عام سال ۱۳۶۷ در ایران بود. وی گفت: “برای حرکت رو به جلو من علاقمندم که پیشنهاد کنم به عقب بنگریم، در این رابطه تعداد قابل توجهی از دادخواستها، ارتباطات و مدارک مربوط به گزارش های اعدامِ قابل توجهی از هزاران زندانی سیاسی، مرد، زن و نوجوانان در سال 1988 است. این موضوع از دردی عمیق حکایت دارد که باید به یقین به آن پرداخته شود. این قتل ها توسط برخی از مقامات بلندپایه رژیم ایران مورد تأیید قرار گرفته است، بنابراین من بر فراخوان خودم تاکید دارم تا تضمین کنیم یک تحقیق جامع و مستقل در مورد این وقایع صورت بگیرد” .
خونهای به ناحق ریخته شده مجاهدین و مبارزان راه آزادی در لوای سالها تلاش و کوشش مقاومت ایران و خانواده های زندانیان سیاسی و هواداران مقاومت و در نهایت با خیز بلند جنبش دادخواهی به ثمر نشست و نتیجه داد و این پیروزی بر مردم و مقاومت ایران شاد و خجسته باد تا اندک مرهمی بر دل خانواده های داغدیده باشد. جنایتکاران و آدمکشان حرفه ای حکومت آخوندی که سالها در پناه سیاست کثیف مماشات تا آنجا پیش رفته بودند که بتازگی به صحنه می آمدند و ضمن اعتراف به جنایت خود، افتخار هم می کردند که به دستور امام جنایتکارشان انجام وظیفه کرده اند اما حالا در برابر این پیروزی مقاومت یعنی شکست خفتبار نظامِ سرکوبگر خامنه ای و شکست خفتبارتر دیگر که همانا قرار گرفتن سپاه جهل و جنایت در لیست تروریستی وزارت خزانه داری آمریکا است باید به خامنه ای و آدمکشان نظامش گفت: باش تا نفرین دوزخ از تو چه سازد.
همچنین به این نکته باید توجه کرد که دستآوردهای اخیر مردم و مقاومت ایران همانطور که از یک سو جای شاد باش و خوشحالی دارد از سوی دیگر بیانگر این مهم است که نظام پوسیده آخوندی که غرق در بحرانهای بین المللی و منطقه ای و بویژه داخلی است نه انتقاد پذیر است و نه اصلاح پذیر. بعنوان نمونه اقدامات بی سابقه و جنون آمیز عوامل رژیم آخوندی در بستن مسیرهای منتهی به منطقه پاسارگاد و رویارویی و تلاش های هموطنان دلیر برای تجمع در روز هفتم آبان در پاسارگاد به منظور بزرگداشت از کوروش بزرگ گویای این واقعیت است که این رژیم دیگر حتی ظرفیت یک تجمع را هم ندارد .
بنابراین، این رژیم با تمام دسته بندیهای داخلی و خارجیش باید برود. این رژیم باید برود و جای آن یک حاکمیت ملی و دمکراتیک برقرار شود تا دیگر ثروت ملی مردم ایران بجای خرج شدن برای اهداف تروریستی و به آشوب کشیدن منطقه و سرکوب مردم، صرف ساخت مدرسه و بیمارستان و آباد سازی از سیستان و بلوچستان تا مناطقی از ایران که رژیم دجال نامش را محروم نهاده بشود. ثروت ملی ایران باید خرج آن بشود تا دیگر مردم ایران مجبور نباشند فروش اعضای بدن خود را در خیابانها اعلامیه کنند، حکومتی که ریحانه ها را اعدام نمی کند و گورخوابی و کولبری همچون لکه ننگی از حکومت ملایان به تاریخ خواهد پیوست و آینده ایی که خاوران را گنجینه شرف ملی و بشری تاریخ ایران خواهد کرد.
همچنین باید گفت اگر رژیم ایران فکر می کند گزارش خانم عاصمه جهانگیر سیاسی و جانبدارانه و به دور از حقیقت است پس شهامت آنرا بخرج دهد تا درِ زندانهای خود را به روی خانم عاصمه جهانگیر بازرس ویژه سازمان ملل بگشاید. باید گفت شماهایی که در یک حرکت فرمالیستی و نمایشی سفرای کشورهای تحت امر خودتان را با پهن کردن فرش قرمز به اوین می برید و در حیاط زندان بدنام و مخوف اوین صور می چرانید چرا از ورود گزارشکر ویژه سازمان ملل این همه واهمه دارید؟
آری زمان مماشات و به انحراف کشاندن افکار عمومی با توسل به هزار مکر و حیله همچون خرید رای کشورها آنهم به قیمت فقر و درد و رنج مردم ایران، زمان رنگرزی و لبخندهای دروغین و بستن قراردادهای میلیاردی باز هم از جیب مردم ایران رو به پایان است. آنچه که می بایست در انتظارش بود تعیین زمان محاکمه یکایک سران حکومت آخوندی است که هر یک پرونده ایی سیاه و خونبار از جنایت در حق مردم ایران و منطقه دارند.

نکیسا بامداد