آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
16 آذر در تاریخ مبارزات دانشجویی ایران نقطه عطفی است که زمانی عامل انگیزش و حرکت قشر عظیمی ازدانشجویان برای پیشبرد امر مبارزه قرار میگرفت .
یاد ۳ دانشجوی قهرمانی که در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ جان را فدای آزادی کردند همیشه الهام بخش دانشجویان شجاعی بود که از هر خطری استقبال میکردند اما مرعوب جو موجود نمی‌‌شدند .
16 آذر اما در رژیم آخوندی تبدیل به مراسمی نیمه دولتی شده که در بعضی از دانشگاهها حتی سخنران آن از افراد بدنام حکومتی می‌باشد . و به همین خاطر است که مدتهاست دانشجویان ایران عظمت چنین رویدادی را به بر پائی تجمعی اعتراضی با خواندن سرودی به نام یار دبستانی من خلاصه میکنند . بدینسان است که دانشجویان ما در بستر این حکومت سالیان درازی است که به جز چند استثناء هیچ حرکت چشمگیری را انجام نداده و در بسیاری از موارد در مقابل بازی مکارانه رژیم زمینگیر شده‌اند .
در این شرایط باید به دانشجویان سراسر کشور یاد آوری کرد که آن ۳ آذرخش : قندچی ، شریعت رضوی و بزرگ نیا جانشان را فدیه راه آزادی کردند تا در گستره تاریخ ایران زمین سر مشق جوانانی شوند که در سر شوری انقلابی دارند و دردل هوای آزادی .
باید خارج از هر مصلحت اندیشی این نکته را هم به دانشجویان گفت که در جامعه‌ای که نارضایتی عمومی آنچنان غلیان گرفته که حتی رئیس جمهور مغضوب آن نامه سر گشاده تقریر میکند وجنایات رژیم را افشاء میکند، دیگر سرود یار دبستانی من که مربوط به ۳ دهه پیش است کار ساز نیست
باید همچون کاوه آهنگر از ظلم بی حد این رژیم پرچمی ساخت و از داغ دل ملیونها ایرانی سرودی مدوّن کرد و با خشمی مقدس فریاد عصیان جامعه باشید . این ابتدایی‌ترین وظیفه شما بعنوان قشر پیشتاز است که نیاز به همتی بلند و شیوه ای راهگشا دارد. اینچنین است که میتوانید یاد و نام آن ۳ قهرمان را گرامی بدارید و خود را ادامه دهندگان راه آنها بدانید .و به عنوان پیشتاز جامعه نقش خود را ایفا کنید .
اتحاد زندانیان سیاسی ایران
14 آذر 1396 / 5 دسامبر
