آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
توضیح: “سخنی با خلق آذربایجان” برگردان گفتاری از رفیق اشرف دهقانی به زبان ترکی به صورت نوشتاری فارسی می باشد که در اینجا در دسترس خوانندگان علاقمند قرار داده می شود. . اصل این گفتار به زبان ترکی با عنوان “اشرف دهقانی یولداشین آذربایجان خلقیله بیر نئچه سؤزی” در یوتیوب https://www.youtube.com/watch?v=dMXxgqfu3XE در دسترس است.
ای خلق سرزمین آتشین من ! دلاوران آذربایجان و دختران و پسران خوب تبریز سرخ من! ای کارگرها، ای جوانان بیکار مانده، ای کسانی که زیر ظلم له و لورده می شوید!
امروز در سراسر ایران ( گفته می شود در بیش از یکصد شهر)، کارگرها، بیکار مانده ها و انسانهای تهی دستی که زندگی بس تلخی را می گذرانند به پا خاسته و با جسارت تمام علیه جمهوری اسلامی وارد میدان نبرد شده اند.
می دانیم که در ایران چندین ملت زندگی می کنند، به عبارت دیگر ایران خودش از چند ملت تشکیل شده است. اکنون ما شاهدیم آنهائی که در زیر ظلم و ستم به سر می برند، از زحمتکشان بلوچ گرفته تا کُردها، لُرها، گیلانی ها، هموطنان عرب ما در خوزستان و تا کارگران و زحمتکشان فارس که از ستم و دیکتاتوری دستگاه جمهوری اسلامی جانشان به لب رسیده برای نجات خود و برای شروع یک زندگی نوین و آزاد به خیابان ها آمده اند و حتی به مراکز نظامی و سرکوب و به مکان هائی که محل زور و غارت هستند ، حمله کرده و آنجا ها را درب و داغان می کنند.
قصد من در اینجا این است که با شما خلق قهرمان آذربایجان و تأکید بکنم، با جوانانی که در راه حق و عدالت مبارزه می کنند و به خصوص با آنهائی که در استادیوم فوتبال این شهر حضور پیدا می کنند ، صحبت کرده و به شما بگویم که در شرایط کنونی چه چیزی خلق ما را تهدید می کند.
ما این را می دانیم که دشمن جهت سد کردن راه آزادی و جلوگیری از جنبش آنان که هدفش رسیدن به حق و عدالت و آزادی است ، تنها به سرکوب و اسلحه و کلاً تنها به کار بستن زور اکتفاء نمی کند. دشمن برای رسیدن به منظور فوق راه های دیگری هم دارد. یکی از حیله های دشمن این است: تفرقه بینداز (خلق ها را از همدیگر جدا ساز) و حکومت کن. این ترفندی است که به گفته پدران و اجداد ما، انگلیسی ها در سراسر دنیا برای حکومت کردن خود به کار برده اند. اکنون من می بینم که اطلاعاتی های جمهوری اسلامی ، چنین حیله ای را در آذربایجان و به خصوص در استادیوم فوتبال تبریز از طریق تیم تراختور (تراکتور) به کار گرفته اند.
برای به دست دادن یک نمونه، چند روز پیش دیدم که از آن طرف به نام فارسها، کسانی شروع به فحاشی به تُرکها کردند – فحش های به جا مانده از زمان رضا شاه جلاد علیه تُرکها را سر می دادند – و از این طرف برخی از جوانهای تُرک که به خشم آمده بودند ، سخنانی علیه خلق فارس گفتند. اما، بیائید کمی عمیق تر به این موضوع نگاه کنیم. آیا به راستی آنهائی که به تُرکها فحش می دادند همان فارس هائی بودند که همچون شما تحت ظلم و ستم جمهوری اسلامی قرار دارند؟ نه این طور نیست! به آن فحش دهنده ها به این چشم نگاه نکنید. من شکی ندارم که آنها افراد خود رژیم بودند، افراد سپاه و اطلاعاتی ها و بسیجی های جمهوری اسلامی بودند. آنها به خاطر این که خلق فارس و تُرک را به جان هم بیاندازند و بین آنها دشمنی به وجود بیاورند چنان فحش هائی را به تُرکها می دادند. سود این کار برای آنها این است که جمهوری اسلامی جنایت پیشه و ددمنش را از آماج ضربه های مُشترک خلقهای فارس و تُرک در امان نگاه دارند!
هم این رژیم و هم دیگر دشمنان از مسأله ملی خلق تُرک سوء استفاده می کنند. آنها تحت عنوان حق ملی، سعی در منحرف کردن جنبش مردم دارند تا بتوانند خلق آذربایجان را در شرایط فقر و مصیبت بار کنونی ، نگاه دارند.
در سال 1385 که معلوم بود مردم آذربایجان با قرار داشتن زیر دستگاه های ظالم و سرکوب کن حق و عدالت، و آزادی ستیز جمهوری اسلامی چه زندگی مشقت باری را از سر می گذرانند و وزارت اطلاعات رژیم می دانست که این خلق بالاخره، دیر یا زود به پا خواهد خاست، این حیله را به کار بردند که در روزنامه خودشان اقدام به توهین کثیفی به مردم آذربایجان (با کاریکاتوری که کثافتش به خودشان خوب می چسبد) کردند. بعد پان تُرکیست ها، یعنی کسانی که خودشان را در پشت مسأله ملی آذربایجان پنهان کرده اند و کارشان تفرقه انداختن بین تُرک و فارس است، همان پان تُرکیست ها که می کوشند تا کارگران تُرک نتوانند با رفقای کارگر فارس، کُرد و یا کارگران ملیت های دیگر در ایران متحد شده و با هم در مقابل دشمن مشترکشان بایستند، و درست به همین خاطر است که جمهوری اسلامی دست آنها را باز گذاشته و امکان حرکت به آنها داده است، به جلو آمدند (و کوشیدند به حرکت مردم صرفا جنبه ملی بدهند)؛ و هنگامی که خلق به فغان در آمده آذربایجان که خونش از مظالم رژیم جمهوری اسلامی به جوش آمده بود شروع به حرکت کرد، هم رسانه های خود رژیم و هم بی بی سی و تلویزیون صدای آمریکا و رسانه های مشابه که علیه آزادی خلق ما هستند، اینطور جلوه دادند که گویا خلق آذربایجان هیچ درد و غمی ندارد و از هیچ چیز در رنج و عذاب نیست جز از مسأله ملی؛ و بر این واقعیت سر پوش گذاشتند که خلق آذربایجان به خاطر کار، مسکن و آزادی و خلاصه برای برخورداری از یک زندگی خوب به پا خاسته بودند؛ و البته این هم حق آنها بود که در مقابل توهینی که از طریق روزنامه به آنها شده بود ، بایستند. آن رسانه ها، تازه به این تحریفات هم اکتفاء نکردند و این خلق را مورد سرزنش و شماتت قرار دادند و انگار که خیزش مردم صرفا به خاطر یک توهین بود، گفتند آخر درست بود که شما به خاطر یک کاریکاتور بلند شوید و خودتان را به کشتن دهید!؟
من در همان زمان از حرکت عدالت طلبانه و آزادیخواهانه خلق آذربایجان دفاع و پشتیبانی کردم و با استناد به دانسته هائی ، نشان دادم که چه چیز هائی راه آزادی خلق آذربایجان را سد کرده اند. شما گفتگوی من با “پیام فدائی” در این زمینه را می توانید در شماره 85 این نشریه به زبان فارسی به تاریخ خرداد 1385، در سایت سیاهکل مطالعه بکنید. اسم آن گفتگو “رویدادهای اخیر آذربایجان و مسأله ملی” است.
جنبش حق و عدالت طلبانه آذربایجان در سال 1385 نمونه بزرگی است که نشان می دهد چطور آنها که دوستدار خلق ما نیستند و حق ملی خلق تُرک را انکار می کنند، نگذاشتند تا دیگر خلق های ایران بدانند که خلق آذربایجان به چه دلیل به پا خاسته بود. آنها در مورد این حرکت دروغ گفتند و دروغ تحویل مردم دادند. امروز هم می کوشند که نگذارند تا خلقهای ایران به طور یکپارچه به مقابله با دشمن مشترکشان بپردازند.
قهرمانان فدائی آذربایجان ، از ستارخان گرفته تا حیدر عمو اوغلی، علی مسیو، خیابانی… جلوتر بیائیم، صمد بهرنگی، کاظم سعادتی، بهروز دهقانی، علیرضا نابدل، اینها همه شان راه درست مبارزه، راه درست رسیدن به آزادی و این که چطور می شود به حل مسأله ملی نایل آمد را به ما یاد داده اند.
کسی که ارباب و سرمایه دار است چه تُرک باشد چه فارس باشد ، فرقی نمی کند، اینها همه خون خلق را در شیشه می کنند. به همین دلیل بود که قهرمانان افتخار آفرین ما هرگز با اربابان و سرمایه داران دست دوستی ندادند. چون کارگر و زحمتکش تُرک با آنها نه، بلکه در اتحاد با کارگران و تُهی دستان فارس و بلوچ و لُر و غیره می توانند در همبستگی با هم به روز خوش دست یابند. یک سرمایه دار حتی اگر تُرک اصیل هم باشد کارش ایجاد شرایط جهنمی برای مردم است.
خلق سرزمین آتشین من، دختران و پسران انقلابی و رزمنده شهر زادگاه من تبریز!
خلقهائی که امروز در هر گوشه ایران به پا خاسته اند، همانند شما سالهاست که تحت رژیم مدافع سرمایه داران یعنی جمهوری اسلامی و دستگاه ظلم و ستم این رژیم زندگی سخت و مشقت باری را می گذرانند. دست یابی به روزگار خوش و آزاد برای شما به این امر گره خورده است که دست در دست این خلقها و در یگانگی با آنها ، این رژیم کثیف و ددمنش سرمایه داران را از قدرت به زیر کشیده و به زباله دان تاریخ بیفکنید.
به امید آن که همه خلقهای ایران به طور متحد علیه دشمن مشترکشان مبارزه بکنند و نظم اقتصادی-اجتماعی حاکم بر ایران که تنها در خدمت قدرت های خارجی و سرمایه داران داخلی قرار دارد و برای خلقها به جز بیچارگی و بدبختی ثمره دیگری ندارد را با یک انقلاب بر هم زده و از بین ببرند و به جای آن یک جمهوری دموکراتیک که کارگران و زحمتکشان در رأس آن باشند به وجود آورند. در چنان شرایط دموکراتیک و آزاد است که هم خلق آذربایجان و هم خلقهای دیگر می توانند در مورد سرنوشت ملی خود هر طور که خود صلاح می دانند تصمیم بگیرند.
زنده باد خلق آگاه، مبارز و انقلابی آذربایجان!
تنها با مبارزه متحد علیه دشمن مشترک می توان به زندگانی خوش و آزاد دست یافت!
مرگ بر رژیم جمهوری اسلامی و کارگزاران تفرقه افکن آن!
بیست و هفتم دی ۱۳۹۶
