آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
به احترام خلبان جاودانه ی پروازِ پروازها، مجاهد قهرمان، سرهنگ بهزاد معزی
تقدیم به شاعر جاودانه، مجاهد کبیر، استاد حمید اسدیان
پاسخ به شعری از شعربان خصم عقاب ها
اَلا ای عنکبوت شِعرْبانی
چه کارَت با عقاب آسمانی
چه کارَت با عقاب تیزْ پرواز چه کارت با شهاب جانفشانی
چه کارت با نظیر ماه و مهتاب چه کارت با امیر جاودانی
چه کارت با زبان عشق و عرفان تو که خائن ترین شاعرانی
تو مَسخی مسخ بی تقوایی خویش اگر چه آدمی بودی زمانی
ولیکن چون صَلاحیّت نبودت شدی یک عنکبوت شِعربانی.
الا ای عنکبوت شعربانی
چه کارت با عقاب آسمانی
چه کارت با چَکاد کوهساران چه کارت با نَماد قهرمانی
چه کارت با هُمای مِهر و مینا چه کارت با مرام مهربانی
چه کارت با سفرْ تا بیکران ها تو که از هر خطرْ کردن رَمانی
همانجایی که هستی در کمین باش همانجایی که هستی در امانی مگر از مَزبَله دان خمینی مگس هایی به دام خود کشانی.
الا ای عنکبوت شِعربانی
کجا آموختی این دیوسانی
که همچون پاسداران ولایت پر از کینه علیه عاشقانی
و در کجْ خوانیِ آیینِ مردم شریک داعشان و جاعشانی
همه شرح تو شَطْحیّات آخوند همه حرف تو تحریف معانی
اجیری نزد افسانه پرستان اسیری در اَساطیرُالاَوانی
شدی طَبّال موزیک وزارت شدی حَمّال مُلّای روانی.
الا ای عنکبوت شِعربانی
چه کارت با جهان پهلوانی
چه کارت با سرود و صبح و سیمرغ تو که خصم عقابان جوانی
[چه کارت با سوار ابر و طوفان/ چه کارت با بهار ارغوانی
چه کارت با مسافرهای مهتاب تو که در تور تار خود نهانی
همانجا زیرِ بارِ کارِ خود باش بتابان رشته های پنبه دانی
بنوش از خَمْرِ خونین خیانت بخور از خوان یغما تا توانی.
الا ای عنکبوت شِعربانی
چه کارت با عقاب آسمانی
تو که در جبهه ی ضَحّاکیانی چه کارت با دَرفش کاویانی
مَبَر از رستم و رودابه ها نام مخوان از پهلوانان، داستانی
تو که خصمِ یَلان این زمانی چه کارت با یَلان باستانی
برو در لانه ات آنجا ببافان تو که از تیره ی بافندگانی
ببافان و ببافان و ببافان خیالات و خُرافات کیانی
ببافان و ببافان و بسازان به سبک کاخ های استخوانی
ببافان و بسازان تا بِلالی میان لیفه های دودمانی.
*****
سخن باقیست تا روزی که در آن شوی رسوای انظار جهانی
سخن باقیست تا فردا که میهن شود آزاد از شیخان جانی
به رزم اشرفی های دلاور به پیکار همه شورشگرانی
که هستند از تبار سربداران که دارند از معزّی ها نشانی
سخن باقیست تا نسل مجاهد کند ایران ما چون گُلْسِتانی
به عشق و رهنمود جان جانان به عهد و آرمان جاودانی
به الهامات سیمرغ رهایی به آیین عقاب آسمانی.
فریدون انوشه
2-11-1399
