بهزاد بهره بر : سرزمین خیزش

از هردو دیده اشکم چو سیل بی امان است
زین بی عدالتیها ، کندر وطن عیان است

بازار ِ کار ِ کودک ، گرم است و پُر هیاهو
هر شهربازی اکنون خالی ز کودکان است

دُخت وطن به زنجیر از هر طرف به تحقیر
تیغ ِ حُکام ِ سالوس ، بر گردن ِ زنان است

صد مادر ِ سیه پوش با قاب عکس درآغوش
خونخواه ِ فرزند خویش، شاکی ز بانیان است

نان آور تهیدست ، مقروض و خانه بردوش
از شرم ِ خانواده ، در مُعضلی گِران است ،

خالیست به واقع سُفره ، بر خیل ِ عام ِ خوبان
اندک ددان ِ خواص ، دارای آب و نان است .

در طول ِ خاکمان گر ، پاشیده اند خاک ِ یأس
در عرضش اما لاله ، بسیار ارغوان است

باید زجا بخیزیم بر قلب ِ شب ستیزیم
رو از پگاه گشائیم هرچند بها گِران است ،

دین از حُکام ستانیم ، آئین ِ علم نشانیم
در چِله َ رهایی صد تیر در کمان است ،

نسلیم ز آل ِ آرش پرورده َ سیاوش
.آتش جواب آتش ، این خط و این نشان است

بهزاد بهره بر