از هردو دیده اشکم چو سیل بی امان است
زین بی عدالتیها ، کندر وطن عیان است
بازار ِ کار ِ کودک ، گرم است و پُر هیاهو
هر شهربازی اکنون خالی ز کودکان است
دُخت وطن به زنجیر از هر طرف به تحقیر
تیغ ِ حُکام ِ سالوس ، بر گردن ِ زنان است
صد مادر ِ سیه پوش با قاب عکس درآغوش
خونخواه ِ فرزند خویش، شاکی ز بانیان است
نان آور تهیدست ، مقروض و خانه بردوش
از شرم ِ خانواده ، در مُعضلی گِران است ،
خالیست به واقع سُفره ، بر خیل ِ عام ِ خوبان
اندک ددان ِ خواص ، دارای آب و نان است .
در طول ِ خاکمان گر ، پاشیده اند خاک ِ یأس
در عرضش اما لاله ، بسیار ارغوان است
باید زجا بخیزیم بر قلب ِ شب ستیزیم
رو از پگاه گشائیم هرچند بها گِران است ،
دین از حُکام ستانیم ، آئین ِ علم نشانیم
در چِله َ رهایی صد تیر در کمان است ،
نسلیم ز آل ِ آرش پرورده َ سیاوش
.آتش جواب آتش ، این خط و این نشان است
بهزاد بهره بر