مرغ ِ بیدار ِ دل امروز رَهش آزادی است
از قفس عاصی و پُر شور غمش آزادی است
دیرگاهیست در ضمیر ، رؤیای ِ پرواز پرورد
نفمه هایش وصف ِ روزهای ِ خوش ِآزدای است
در خیال ِ پر کشیدن در سپهری نیلگون
بر سر ِ بام ِ وطن ، بَرجَستنش آزادی است
بس بهاران را ندید و دید اما بس خزان
اندرین قرن ِ غریب ، تاب و تبش آزادی است
روز را شب میکند با ذوق و شوقی بی بدیل
شب نیز درفکر ِ روز، اندیشه اش آزادی است
رُخ خورشید نماند ز پس ِ ابر ِ سیه تا به ابد
دل که بیداردلی پیشه کند انگیزه اش آزادی است
گرکه چرخ ِ دُور نچرخد بهر ِ میهن این زمان
چرخ ِ قهر باید مهیا ، کز پسش آزادی است .
بهزاد بهره بر