سازمان عفو بینالملل با انتشار بیانیه مفصلی نقش دیپلماتهای جمهوری اسلامی در نقاط مختلف جهان را در کتمان کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ شرح داده و آن را در پنهان کردن این کشتار «تعیین کننده» دانسته است.
بر اساس این بیانیه که بر اساس این بیانیه که نسخهای از آن برای ایرانوایر ارسال شده است، نمایندگان دیپلماتیک جمهوری اسلامی با انکار کشتار تابستان ۶۷ در زندانهای ایران و با انتشار اطلاعات غلط و مخالفت با تحقیقات بینالمللی، نقش مهمی در کتمان جنایات بینالمللی و سایر نقضهای جدی حقوق بشر ایفا کردند.
این بیانیه تاکید کرده که پنهانکاری و امتناع مقامهای ایران از اعتراف درباره این کشتار، منجر به تداوم چرخهای از جنایات بینالمللی و سرپوشگذاری به قصد حذف هرگونه مخالفت سیاسی شده است.
عفو بینالملل با بیان اینکه مقامات جمهوری اسلامی رویکرد پنهان کارانه مشابهی را در مورد کشتار معترضان در ایران به کار میبرند، نوشته است: «بیش از چهار دهه بعد، مقامات کنونی جمهوری اسلامی ایران از راهبردهای مشابهی برای کتمان جنایات بینالمللی و سایر نقضهای جدی حقوق بشر و تضعیف واکنشهای بینالمللی استفاده میکنند در حالی که قوای خود را برای سرکوب اعتراضات سراسری جاری به کار میگیرند.»
بیانیه عفو بینالملل به شواهدی پرداخته است که حاکی از دستداشتن دیپلماتهای سابق جمهوری اسلامی در پنهانکاری و انکار گزارشهای مربوط به اعدامهای دستهجمعی در سال ۶۷ است.
به گفته عفو بین الملل در فاصله سالهای ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۹، دیپلماتهای جمهوری اسلامی ایران در سراسر جهان و مقامات دولتی در ایران اظهارنظرهای مشابه و گاه یکسانی کردند مبنی بر انکار گزارشهای مربوط به اعدامهای دستهجمعی در سال ۶۷ «تبلیغات گروههای مخالف» است.
عفو بین الملل در بیانیه خود نوشته محمد جعفر محلاتی و سیروس ناصری، نمایندگان پیشین جمهوری اسلامی در سازمان ملل، محمدعلی موسوی، کاردار جمهوری اسلامی در اتاوا، محمدمهدی آخوندزاده بستی، کاردار جمهوری اسلامی در لندن، رئیسی نیا، دبیر اول سفارت ایران در توکیو، عبدالله نوری، وزیر پیشین کشور، علی اکبری ولایتی، وزیر سابق امور خارجه، محمد حسین لواسانی و منوچهر متکی، معاونان وزیر سابق امور خارجه جمهوری اسلامی از جمله دیپلماتهایی هستند که در کتمان جنایتهای جمهوری اسلامی نقش مهمی داشتهاند.
عفو بینالملل نقش محمد جعفر محلاتی که هم اکنون به عنوان استاد کالج اوبرلین در آمریکا مشغول به کار است را «فعال» دانسته و تأکید کرده است، او برای زیرسوال بردن گزارشهای معتبر گزارشگر ویژه وقت سازمان ملل درباره وضعیت حقوق بشر در ایران تلاش زیادی کرده است.
بیانیه عفو بین الملل همچنین به رویکرد مشابه دیپلماتهای کنونی جمهوری اسلامی برای پنهان کردن کشتار و سرکوب معترضان در ایران پرداخته است.
این بیانیه به طور مشخص به نقش امیرسعید ایروانی، نماینده کنونی جمهوری اسلامی در مقر سازمان ملل در نیویورک پرداخته و گفته او «شواهد گسترده درباره قتل صدها معترض و عابر از جمله کودکان توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی را» نادیده گرفته است.
امیرسعید ایروانی نشست غیررسمی شورای امنیت سازمان ملل درباره سرکوب مرگبار معترضان توسط جمهوری اسلامی را «کمپین شیطنتآمیز اطلاعات جعلی» خوانده بود.