توماج صالحی خواننده رپ، که اخیرا به بیش از شش سال حبس و دو سال محرومیت از کار هنری محکوم شده، در نامهای از زندان ضمن اعلام پایان همکاری با یکی از وکلای خود به نام رزا اعتماد انصاری، گوشهای از آنچه در تقریبا یک سال حبس بر او گذشته را شرح داده و از جمله گفته است که خود را برای حکم اعدام آماده میکرد.
آقای صالحی در این نامه، که روز سهشنبه در حساب رسمی او در شبکه اجتماعی «اکس» (توییتر سابق) منتشر شد، ضمن قدردانی از وکلای خود، امیر رئیسیان و رزا اعتماد انصاری، گفت به دلایلی که «منشاء شخصی ندارد» به همکاری با خانم اعتماد پایان میدهد.
این بعد از آن است که این زندانی سیاسی در پیامی از زندان، اظهارات خانم اعتماد درباره وضعیت سلامتی او را تصحیح کرد.
روزنامه شرق سه روز پیش به نقل از خانم اعتماد انصاری نوشت که توماج صالحی از زمان صدور حکم در روز ۱۹ تیر ماه و انتقال از بند امنیتی به بند عمومی زندان «وضعیت سلامت پایداری» داشته است.
او در مورد مشکل دندان این زندانی سیاسی گفته بود: «در حد فاصل برگزاری جلسه اول و دوم رسیدگی به پرونده توماج صالحی در دادگاه، او اعلام کرده بود که دندان درد بسیار شدیدی دارد که با پیگیریهای صورت گرفته و با دستور رئیس دادگاه و پیگیریهای مقامات زندان، در فاصله دو هفتهای برگزاری جلسات اول و دوم دادگاه او، دندان توماج صالحی توسط متخصص دندان پزشکی ویزیت شده و عصبی کشی هم صورت گرفته است. خود توماج صالحی در جلسه دوم دادگاهش گفت که دندان درد او درمان شده است.»
او همچنین گفت که آقای صالحی به دلیل مشکلات ارتوپدی به جراحی پا نیاز دارد که اورژانسی نیست و در این زمینه «مکاتبات لازم با مقامات زندان و شعبه رسیدگی کننده به پرونده» انجام شده است.
او افزود: «تا اینجای کار هم، ما ممانعتی را از طرف مقامات زندان یا دیگر نهادها برای درمان پای توماج صالحی شاهد نیستیم بلکه مقامات زندان پیگیر انجام اقدامات لازم برای انجام عمل جراحی پای او هستند.»
اما بعد از آن افراسیاب دیگر خواننده رپ و دوست آقای صالحی در حساب توییتری خود توضیحات توماج در مورد «اظهارات نادرست» خانم اعتماد انصاری را منتشر کرد.
آقای صالحی در این پیام نوشت: «من بعد از ۶ ماه اعلام درد دندون بعد از هفتهها بیخوابی و تب و لرز و تعرق از درد بخاطر در دسترس نبودن هیچ نوع ابزاری با سیم ماسک و نمک و درد بی اندازه، دندون خودم را عصب کشی کردم.»
«و سه روز بعد مسئولین لطف کردن، منتی بر سر ما گذاشتند و پزشکی برای پر کردن همان دندان آوردند.»
افراسیاب در مورد درد پای توماج گفت که «هنوز کاری برای او نکرده اند.»
«به مرگ گرفتند، اما به تب راضی نخواهیم شد»
آقای صالحی در نامه خود از زندان گفت که امیر رئیسیان و رزا اعتماد انصاری «با علم به اینکه مرکز توجه ارگان های اطلاعاتی و ارتش سایبری» قرار خواهند گرفت مسئولیت دفاع از او را قبول کردند و اضافه کرد: «من بابت این از خود گذشتگی از شما متشکرم.»
او نوشت: «زمانی که مدتها با همان چیزی که شعارمان بود شکنجهی روانی میشدم، یعنی نور، زمانی که هرشب بعد از بازجوییهای ده دوازده ساعته تلاش میکردم روحیهی آسیب دیدهی خودم را بازسازی کنم و برای حکم ناعادلانه اعدام آماده میشدم، چیزی که به عنوان شکنجه روانی هر روز در ابتدای بازجوییها با آن تهدید میشدم و تلاش میکردم مرگ با افتخاری داشته باشم، ملاقات شما آقای رئیسیان و در آغوش گرفتنم بعد از آن همه انزوا در سلولی هشت متری و حمایت همهجانبهتان قدرت دوبارهای به من داد، همانطور که رسیدن خبر حمایت جانانهی طرفدارهایم.»
او اضافه میکند: «در آن روشنیِ بیست و چهار ساعتهی عصبی و تاریکیِ شبانهروزیِ دل، ملاقات شما خانم اعتماد و دیدن غلبهتان بر ترس و در نهایت آن لبخند امیدبخشتان در قعر ظلمت تداعی سپیدهای بود پس از سالها تحمل شبِ بی ماه و ستارهی این وطن، مثل ایستادگیِ رشنوها، یادآورِ آن شوق بیمهابا بین من و طرفدارهایم. کسانی که شما را تهدید کردهاند از طرفدارهای من نیستند، فحاشی و تهدید در مسلک این خانواده نیست.»
او اشاره کرد که پایان وکالت خانم اعتماد در پرونده او «منشاء شخصی ندارد» و افزود: «زیر سوال بردن تواناییهای ایشان در حرفهشان هم نیست، تنها از بابت اختلاف نظر ما در برخورد رسانهای است.»
او نوشت: «زندان اگر بر فرض محال تمام خدمات یک هتلِ هفت ستاره را هم فراهم کند باز هم زندان است و من فکر نمیکنم حقم حتی یک روز اسارت باشد.»
«به مرگ گرفتند، اما به تب راضی نخواهیم شد. بابت تمام زحمات شما متشکرم، شما برای من جنگیدید و مطمئنم که با تمام توانتان هم جنگیدید اما خط قرمز من هوادارهای واقعیام هستند و احساساتشان، کسانی که در این سالها فریب تهمتهایی که روزنامهها و تلویزیون و ارتش سایبریِ حکومت به من زدند را نخوردند و همچنان پشتیبانم بودند. با سپاس مجدد از شما، زحمات بیدریغتان و آرزوی سربلندی.»
این نامه به تاریخ یازدهم مهر ماه ۱۴۰۲ از زندان دستگرد اصفهان نوشته شده است.
آقای صالحی، ۳۲ ساله، هشتم آبان ماه سال گذشته همزمان با اعتراضات سراسری در ایران و پس از نزدیک به دو ماه زندگی در اختفا، در خانهای در روستای گردبیشه استان چهارمحال و بختیاری بازداشت شد.
خانم اعتماد انصاری تیر ماه گذشته خبر داد که آقای صالحی به اتهام «افساد فیالارض» به ۶ سال و سه ماه حبس محکوم شده است. او همچنین از هرگونه فعالیت، تهیه و تولید آثار موسیقی و خوانندگی به مدت ۲ سال محروم شد.
سازمان عفو بینالملل سه روز پیش ویدئویی در حمایت از این خواننده منتشر کرد و گفت که حکم زندان، جریمه و شلاق توماج صالحی به خاطر بیان هنری «غیرعادلانه» است.
«گزارش میشود که او شکنجه شده است و برای مدت طولانی در حبس انفرادی بوده. حکم زندان او و ممنوعیت او از کار هنری باید فورا لغو شد. توماج یک قهرمان است. او باید مورد تمجید قرار گیرد. او باید روی صحنه باشد نه در سلول زندان.»
توماج اولین بار در شهریور ماه ۱۴۰۰ پس از خواندن آهنگ «سوراخ موش بخر» بازداشت شد و پس از ۱۰ روز با وثیقه آزاد شد.
او از زمان بازداشت از حمایت گستردهای در داخل و خارج ایران برخوردار بوده است.
اعضای شورای شهر فلورانس ایتالیا اخیرا توماج صالحی را به عنوان شهروند افتخاری این شهر ایتالیا انتخاب کردند.