آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
در آستانۀ مراسم اهدای جایزه نوبل صلح سال ۲۰۲۳ به نرگس محمدی، پیامی که وی به این مناسبت از زندان اوین فرستاده است توسط دختر وی برای رسانه‌ها خوانده شد. قرار است که جایزۀ نوبل فردا – یکشنبه ۱٩ آذر – به اعضای خانوادۀ نرگس محمدی سپرده شود. تقی رحمانی همسر، و دو فرزند آنها در این مراسم حضور خواهند یافت. نرگس محمدی گفته است که از فردا، هم‌زمان با دریافت جایزۀ نوبل، اعتصاب غذای خود را آغاز خواهد کرد.
روز شنبه ۱٨ آذر، نشست خبری اعضاء خانوادۀ نرگس محمدی در بنیاد نوبل در شهر اسلو برگزار شد. به این مناسبت، کیانا رحمانی، دختر نرگس محمدی پیام وی را برای حاضران قرائت کرد.
خانم محمدی در آغاز پیامش خبرنگاران و رسانه‌ها را خطاب قرار داد و گفت: «به جاست تا در میان شما خبرنگاران از اهمیت و ضرورت آزادی مطبوعات و دسترسی و انتشار آزادانه اخبار و اطلاعات در جهان کنونی و محرومیت مردم ایران از این حقوق و آزادی‌های بنیادین بشر یاد کنم.»
او سپس از «پنج روزنامه‌نگار عزیز هم‌بندی» خود یاد کرد و از آنان نام برد: نیلوفر حامدی، الهه محمدی، ویدا ربانی، سعیده شفیعی و نسیم سلطان‌بیگی.
در ادامۀ پیام آمده است:
«سیاهی و تباهی ناشی از سرکوب آزادی اطلاعات و انتشار، بخشی از تاریخ مرارت‌های ایرانیان است. متقابلاً تحمل بازداشت و زندان روزنامه‌نگاران و توقیف مطبوعات و تداوم فعالیت آنها، بخشی از مبارزه و مقاومت مردم ایران است.
«طبق آمار منتشر شده در رسانه‌های داخلی، فقط در یک سال گذشته و طی جنبش “زن، زندگی، آزادی”، تا به امروز ۱۰۰ خبرنگار در کشور بازداشت شده‌اند. این شیوۀ سرکوب از ابتدای بنیان‌گذاری حکومت استبدادی آغاز شد و در ۲۰ سال ابتدای حکومت دینی دست کم ۲۵۰ رسانه توقیف و ۸۰۰ روزنامه‌نگار بازداشت، احضار و زندانی شدند.
«این رژیم دامنۀ سرکوب و تهدید را به خارج از مرزهای کشور رسانده و بارها نسبت به ربودن مخالفانش در خارج از کشور اقدام کرده‌است. اگر بخواهم تصویری از رنج و شر ناشی از سرکوب کسب آزادانه اطلاعات ارائه نمایم، به واقعه کشته شدن آرمیتا گراوند کودک دانش‌آموز ۱۷ ساله اشاره می‌کنم. آرمیتا به دلیل عدم رعایت حجاب اجباری توسط حجاب‌بانان مترو مورد حمله قرار گرفت و جان باخت. تلخی و زهر کشندۀ این واقعه بسیار بیشتر از تلخی مرگ یک نوجوان به حکم حجاب اجباری ننگین حکومت دینی بود، زیرا این واقعه به معنای دفن شدن “حقیقت” به دست “استبداد” است.
«حتی روزنامه‌نگاری که پس از بیهوش شدن آرمیتا به بیمارستان مراجعه کرد بازداشت شد. خانواده، دوستان، پزشکان و معلمان وادار به سکوت شدند. دوربین‌های مترو جمع‌آوری شد و روایت کشته شدن آرمیتا به خاک ایران سپرده شد.
«در این سرکوب‌ها نه فقط حقیقت بلکه انسانیت تک تک آدم‌ها به تاراج برده می‌شود.
«واقعیت این است که در شرایط سرکوب جامعۀ ایران، رسانه‌های بین‌المللی نقش بسیار مهم و مؤثری در رساندن صدای مخالفان و معترضان و مدافعان حقوق بشر به جهان دارند.
«جامعۀ ایران نیاز به حمایت جهانی دارد و شما روزنامه‌نگاران و اهل رسانه بزرگ‌ترین و مهم‌ترین یاری‌رسانان ما در تلاش سخت و مبارزه با استبداد ویرانگر حکومت جمهوری اسلامی هستید.»
پیام نرگس محمدی با سپاسگزاری از رسانه‌ها و خبرنگاران پایان یافت.
