.
رهبران کره شمالی سعی میکنند در همه چیز مردم دخالت کنند، یعنی هیچ حق آزادی و انتخابی برای مردم قائل نیستند.
حتی بد نیست بدانید که دیکتاتورهای کرهای در نوع پوشش مردم هم دخالت میکنند مثلا پوشیدن شلوار جین در کره شمالی ممنوع و مجازات سنگینی برای آن در نظر گرفته شده…
اما یک سوال مهم مطرح میشود آنهم اینکه واقعا دخالت در نوع پوشش چرا آنقدر برای رهبران کره شمالی اهمیت دارد…؟!
مگر پوشیدن شلوار جین چه تهدید خطرناکی برای حکومت محسوب میشود…؟!
بهنظر شما دیکتاتورهای کرهای بیمار روانی هستند که میخواهند مردم خود را اذیت کنند یا این حجم از دخالتشان علت دیگری دارد…؟!
این سوالی است که آقای هاول در کتاب “قدرت بیقدرتان” به آن جواب داده و اشاره کرده که این قانون، قانونی هوشمندانه است…
برای رهبران کره شمالی نوع پوشش ظاهری مردم اهمیت ندارد، آنها این قانون را وضع میکنند تا روی ذهن و افکار مردم اثر بگذارند و مردم را در موضع ضعف قرار دهند.
به عبارت بهتری، برای دیکتاتورهای کرهای پوشیدن شلوار جین هیچ اهمیتی ندارد، آن چیزی که برایشان مهم است نپوشیدن شلوار جین است، چون حکومت میخواهد با این محدودیت مردم در موضع ضعف قرار بگیرند. چطور…؟!
تصور کنید هر روز موقع پوشیدن لباس از خودتان بپرسید که نکند این لباس خلاف معیارهای حکومت باشد و من را به دردسر بیاندازد…؟!
بار روانی این سوال عملا توان اعتراض علیه ظلم را از آدم میگیرد…!
به تعبیر آقای هاول، زندگی در سایه چنین حکومتی پر از دروغ و ریاکاری است چون دائما مردم باید چیزی را از خودشان نشان دهند که در واقعیت نیستند…
این پدیدهای است که در این کتاب از آن با عنوان “زیستن در چنبره دروغ” یاد میشود…!
آقای هاول میگوید “مهمترین اقدام مردم میتواند عدم همراهی با این دروغهای عادی شده باشد…”
چون با تن دادن به این دروغها و پشت کردن به خود واقعیشان هم قربانی شرایط موجود میشوند و هم مردم بدون آنکه متوجه باشند به قدرتمند شدن حکومت و بازوی سرکوب تبدیل میشوند…
.