آفتابكاران اخبار و مقالات درباره ايران و مقاومت
نخستین شماره نشریه آنلاین «بامداد بی‌دار» با هدف آگاهی‌رسانی درباره زندانیان اعدام‌شده و زندانیان زیر حکم اعدام در ایران، منتشر شد. محتوای این رسانه که حرکتی در ادامه کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» است، از سوی گروهی از زندانیان سیاسی در ایران تولید و مدیریت می‌شود.
نخستین شماره «بامداد بی‌دار» سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت و هم‌زمان با شصت‌ونهمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» و اعتصاب غذای زندانیان عضو این کارزار در ۴۴ زندان کشور منتشر شد.
این نشریه با اشاره به این‌که «نه به اعدام، باور قلبی، عهد مشترک و هدف والای» ایشان است و جمهوری اسلامی برایشان مرجع قضاوت نیست، حرکت خود را «تلاشی برای ثبت، بازگویی، بیداری و جلوگیری از عادی‌سازی انسان‌زدایی» عنوان کرده و گفتند: «اینجا جایی‌ست برای روایت، برای بیداری، برای اندیشیدن دوباره به معنای عدالت، زندگی و کرامت انسان.»
این رسانه در وب‌سایت خود و در شبکه‌های اجتماعی ایکس و اینستاگرام از مردم خواسته برای ثبت داستان‌های ناگفته، رنج‌ها و حقیقت‌های مرتبط با اعدام، با آن‌ها در ارتباط باشند.
این گروه از زندانیان از خانواده‌های زندانیان داغ‌دیده که عزیزانشان به هر دلیل و اتهامی، قربانی حکم اعدام شده‌اند، دعوت کرده‌اند که داستان‌ها، رنج‌ها و حقیقت‌هایشان را با آن‌ها به اشتراک بگذارند: «ما قول می‌دهیم با برنامه‌های پیش رو، صدای شما را به گوش همه برسانیم. بیایید دست در دست هم، این چرخه مرگ را برای همیشه متوقف کنیم.»
دست‌اندرکاران این رسانه با بیان این‌که از بندهای پراکنده زندان‌های ایران، با دلی پر از امید و اراده‌ای استوار، در برابر چرخه بی‌رحم خشونت و بی‌عدالتی ایستاده‌اند، هشدار دادند: «نظام حاکم با سرعتی نگران‌کننده جان انسان‌ها را می‌ستاند اما ما انتخاب کرده‌ایم که سکوت را بشکنیم و با صدایی آرام، متحد و پرمهر، پیامی انسانی را به گوش همه برسانیم.»
آن‌ها تاکید کردند: «ما نه تنها در سه‌شنبه‌های نه به اعدام صدایمان را بلند می‌کنیم بلکه با تلاش‌های فرهنگی و مقاومتی ریشه‌دار، به سوی آینده‌ای عادلانه‌تر گام برمی‌داریم.»
این کارزار، سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت در شصت‌ونهمین هفته، با اعتصاب غذای زندانیان محبوس در ۴۴ زندان سراسر ایران ادامه پیدا کرد.
نخستین شماره نشریه آنلاین «بامداد بی‌دار» را در این لینک مطالعه کنید.
https://l.instagram.com/?u=https%3A%2F%2Fbamdadbidar.carrd.co%2F%3Ffbclid%3DPAZXh0bgNhZW0CMTEAAadsuUNA3LQGr_5Eg2CaiscmHrweEnsP7QrQiE2BjNHMbY7-PpxaHz2jhoNFdg_aem_nPhtxWTCe0rqM—xPPdWg&e=AT3jihWgxQmPzePhvUvYhqbH1iuqeiM7yZuMDzvrPvJ7jVO6Qd7DNJBtZ327_hvqsXUcQXrViZAECK-toX5lqnJQaRnyGLXu_SAsdg
طی دهه‌های گذشته گروه‌های مختلفی از فعالان مدنی، سیاسی و حقوق بشری همراه با هنرمندان، نویسندگان و زنانیان، با راه‌اندازی کارزارهایی به مبارزه با مجازات اعدام در ایران پرداخته و خواستار حذف این مجازات غیرانسانی از قوانین کشور شده‌اند.
در یکی از این حرکت‌های اعتراضی، از بهمن ۱۴۰۲ و با شدت گرفتن موج اعدام‌ها در ایران، کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» با درخواست توقف صدور و اجرای این احکام، از سوی زندانیان سیاسی آغاز شد.
این گروه از زندانیان بارها در بیانیه‌های خود از مردم خواستند با شعارهای «نه به اعدام» و «آزادی زندانی سیاسی» با آن‌ها همراه شوند.
در پاسخ به همین درخواست‌ها، شماری از فعالان مدنی و خانواده‌های زندانیان محکوم به اعدام، در ماه‌های گذشته هم‌زمان با این کارزار، هر سه‌شنبه در شهرهای مختلف ایران تجمع کردند.
