آرشيو برچسبها: باید رها کنم خط دندان قروچه را جمشید پیمان،

دردِ نشسته بر دل و جانم عیان کنم ننگ است در لفافه ی شعرش نهان کنم باید رها کنم خط دندان قروچه را باید که هم نفس بشوم شورِکوچه را باید که خورده شیشه ی اشکم شود تفنگ باید رها شود دلم از پنجه ی درنگ در پیش این تباهیِ …

ادامه»