آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
دولت بهار: اظهارات دکتر احمدی نژاد کاملا گویا و شفاف است اما به نظر می رسد آقای جهانگیری به جای فهم صحیح و دقیق سخنان دکتر احمدی نژاد ، ترجیح داده است در مقام کدخدای همان دهی اظهارنظر کند که به اهالی آن خبر از وقوع سیل داده اند.
دولت بهار/ علی اکبر جوانفکر: آقای اسحاق جهانگیری معاون اول دولت کنونی در اظهاراتی که به نظر نمی رسد با گروه خونی وی همخوانی داشته باشد، دکتر احمدی نژاد را متهم به تهدید نظام و به راه انداختن سیل کرده و وعده داده است که تا پای جان از نظام دفاع خواهد کرد.
آقای جهانگیری اگر می خواهد خود را جان برکف نشان بدهد و قیافه انقلابی بودن به خود بگیرد، اشکالی ندارد زیرا در فضای طنز ، هرچیزی جذابیت خاص خود را دارد اما معلوم نیست که چرا ایشان تلاش کرده است تا این طنز جذاب را از مسیر دروغ پردازی عبور دهد.
دکتر احمدی نژاد پنجشنبه شب گذشته در اجتماع پرشور مردم در مسجد جلوه تهران یک بحث تحلیلی و تاریخی را در باره انحرافات صورت گرفته در نتیجه تحولات پس از ارتحال پیامبر عظیم الشان اسلام (ص) که به نهضت امام حسین (ع) و حادثه کربلا انجامید ، مطرح کرد و طی آن با اشاره به همگرایی فزاینده میان ملت ها تاکید کرد که امروز همه ملت ها از وضع موجود خود ناراضی هستند و تنها باقی مانده از نسل آسمان یعنی حضرت مهدی (عج) با پرچم برافراشته امام حسین (ع) بشریت را نجات خواهد داد.
رئیس جمهور سابق همچنین به غفلت فراگیر در سطح بسیاری از حکام کشورهای جهان اشاره کرد و از کار نکردن گوش و چشم آنان سخن به میان آورد و افزود: مثل آنها مانند کسی است که به اهالی یک روستا خبر از وقوع سیل می دهد و آنها می گویند که او آرامش مردم را برهم زده است و باید هدف برخورد قرار گیرد، آیا برخورد با او مانع از وقوع سیل خواهد شد؟
اظهارات دکتر احمدی نژاد کاملا گویا و شفاف است اما به نظر می رسد آقای جهانگیری به جای فهم صحیح و دقیق سخنان دکتر احمدی نژاد ، ترجیح داده است در مقام کدخدای همان دهی اظهارنظر کند که به اهالی آن خبر از وقوع سیل داده اند.
معاون اول دولت روحانی از یاد برده است که اکنون در سال 1397 قرار دارد و 5 سال از زمان استقرار او و دولت متبوعش بر مصدر امور اجرایی کشور گذشته است ، بنابراین هیچکس فرافکنی ها و تداوم دروغ پردازی هایش را نمی پذیرد بلکه او باید پاسخگوی ادعاها ، اظهارات ، تصمیمات و اقدامات دولت متبوع خود که تصویری روشن از ناکارامدی تام و تمام بوده است، باشد.
آقای کدخدای ده فراموش کرده است که اگر به زعم او ، ایران در معرض تهدید ناشی از وقوع یک سیل قرار دارد، باید بیش از هرچیز خود و همکارانش را مسئول و مقصر بداند زیرا حاکمیت یک دولت اشرافی ، بی تحرک ، ناتوان از تصمیم گیری و اقدام شایسته، بی برنامه و روزمره و واداده در برابر دشمنان زیاده خواه ، دستاوردی جز تبدیل فرصت ها به تهدید نداشته و صد البته نخواهد داشت.
