آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
دیدگاه مردم از انقلاب سال 57…
باید بدانید که شما هر تصور و برداشتی که از ازادی داشته باشید ،مردم سال 57 هم همه نوع ازادی را در رفتن شاه و به قدرت رسیدن ایت الله خمینی ،پیش خود تصور می کردند …
رسانه‌ها و روزنامه نگاران داخلی و خارجی و مخصوصا رادیو بی بی سی انچنان تبلیغاتی به راه انداخته بودند که مردم فکر می کردند با رفتن شاه ،ایران برایشان بهشت خواهد شد ، انهم بهشتی که همه پولدار می شوند و تا اخر عمر در رفاه و انواع و اقسام نعمت ها زندگی خواهند کرد..
شما اگر مصاحبه های مخالفین شاه را در زمان انقلاب دیده باشید متوجه خواهید شد که برای مردم چه اینده درخشان و زندگی ایده آلی را وعده می دادند …
حتی خود خمینی هم در بدو ورود به ایران و در بهشت زهرای تهران به مردم گفت که اب و برق را مجانی می کند و مردم را به مقام انسانیت می رساند…
مردم هیچ وقت تصور نمی کردند که بعد از رفتن شاه ، انقلابیون برای بقدرت رسیدن به جان هم دیگر ، رحم نخواهند کرد و هر روز شاهد ترور و کشته شدن انقلابیون بدست خودشان باید باشند …
مردم تصور نمی کردند که با رفتن شاه همه چیز گران می شود و پول کشور بی ارزش و ایران درگیر یک جنگ خانمانسوز 8 ساله خواهد شد و کشورهای دوست تبدیل به دشمن می شوند و ایران به یک کشور منزوی و بچه نااهل در جامعه جهانی تبدیل خواهد شد…
مردم تا قبل از انقلاب 57 هرگز نمی دانستند که معنی تحریم چیست!!
مردم اگر می دانستند که بجای تبدیل شدن ایران به بهشت ،به جهنمی تبدیل خواهد شد که جوانانش بجای ابادانی و توسعه کشور ،یا شهید خواهند شد و یا اعدام و تیرباران و یا از کشور فرار خواهند کرد ،مسلمأ هیچ وقت انقلاب نمی کردند…
الحمدالله رب العالمین که این ملت اگر همه‌چیز یادش رفته باشد انقلاب ۱۳۵۷ را خوب به خاطر دارد و هر روز ده بار خاطرات آن مثل پتک توی سرش می خورد…
حالا اگر به این ملت بگویی هدف از انقلاب چه بود قطعا میداند که هدفش اقتصادی نبود چون اگر بود امام خمینی نمی گفت اقتصاد مال خر است…
البته ملت آن اوایل نمی‌دانست چرا امام چنین چیزی گفته ، اما وقتی کشتی اقتصاد مملکت توسط برادران قاچاقچی غرق شد تازه ملت دوزاری‌اش افتاد !!
از طرف دیگر انقلاب ایران هدفش اجتماعی هم نبود چون زمان شاه یک شهرنو بود و هشت هزار فاحشه..
اما الآن از درودیوار ، شهرهای نو می ریزد و سن فحشا رسیده زیر سن بلوغ…
قبل از انقلاب تعداد معتادان کشور نیم میلیون نفر بود که آن هم الآن برطبق اماری که خودشان اعلام کردند ، بیش‌از چهار میلیون شده است و در این زمینه هم خدمات شایان ذکری صورت گرفته است ..
پس نتیجه می گیریم که هدف انقلاب ایران مبارزه با فحشا و اعتیاد و مسائل اجتماعی هم نبود !!
هدف انقلاب ایران حتما سیاسی هم نبود چون قبل از انقلاب صدهزار نفر مخالف سیاسی وجود داشت و الآن صدهزار نفر هستند که مخالف سیاسی نیستند، و برعکس انزمان اکثر مردم امروزه مخالف سیاسی شدند…
هدف انقلاب استقلال کشور هم نبود و انقلابیون میگفتند که قبل از انقلاب به آمریکا وابسته بودیم و جیب آنها را پر می کردیم…
الآن به کمونیست های چینی و روسیه وابسته‌ایم و به مرغ عروسی و عزای پوتین و چینی های کمونیست تبدیل شدیم که هر روز به بهانه‌ای جیبمان را خالی کنند…
تقریبا هیچ شکی وجود ندارد که هدف از انقلاب ایران فرهنگی هم نبود چون اگر فرهنگی بود قطعا اذان و ربنای شجریان ممنوع نمی شد تا از امیرتتلو به عنوان چهرۀ فرهنگی تجلیل کنند…
قطعا هدف انقلاب هر چه بود مبارزه با خفقان و سانسور هم نبود..
چون قبل از انقلاب سرجمع صد تا کتاب سیاسی ممنوع بود ، کاری هم به روحانیون و کتاب‌های آنها نداشتند..
در نتیجه شهید مطهری و همین آیت‌الله مکارم در روزنامه‌ها مقاله می‌نوشتند..
اما الان الحمدلله انواع رمان ، داستان کوتاه ، شعر ، کتاب موسیقی ، روانشناسی ، علوم انسانی و سیاسی ممنوع شده و اصلا هم معلوم نیست برای چه !!
مثلا ممکن است یک وزیر به کتابی مجوز دهد و دو سال بعد همان وزیر همان کتاب را ممنوع‌الچاپ کند … یعنی تا این حد..
به راستی آرمان‌ها و اهداف انقلاب ۵٧ چه بود ؟؟
مردمی که دسته دسته به خیابان ها می ریختند و برای سرنگونی حکومت پیشین شعار سر می دادند رویای رو کار آمدن چگونه رژیمی را داشتند ؟؟
انقلاب 57 به ثمر ننشست ، هیچ چیز بعد از انقلاب تغییر نکرد فقط یک عده با کامیون رفتند و یک عده دیگر با کامیون آمدند ..
مجلس هنوز فرمایشی ، مطبوعات سانسور ، احزاب ممنوع ، سرکوب ، اعدام و الی آخر …
پس به دانشجویان نسل ٧٠ و ٨٠ حق بدهید که به جای پا گذاشتن روی پرچم آمریکا و اسراییل از روی آن می‌پرند !!
