آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
تلویزیون ۴ که یکی از دو شبکه بزرگ و سراسری سوئد بشمار می رود در برنامه خبری ساعت ۲۲ روز سه شنبه خود با استناد به متن ایمیل ها و مکاتبات وزارت امور خارجه ایران که به بیرون نشت کرده و یک از کپی از آن در اختیار این تلویزیون قرار گرفته است روزبه پارسی رئیس بخش خاورمیانه انیستیتوی سیاست خارجی در سوئد و برادر تریتا پارسی بنیانگزار «نایاک» را مرتبط با یک شبکه نفوذی مخفی حکومت ایران در اروپا معرفی کرد.
به گفته تلویزیون ۴ روزبه پارسی که به‌عنوان یک کارشناس مستقل درباره مسائل ایران اغلب در رسانه‌های سوئدی و غربی ظاهر می شود با یک شبکه نفوذی مخفی مرتبط است که وزارت امور خارجه ایران با هدف افزایش نفوذ این کشور در غرب راه اندازی کرده است. اساس این گزارش اسناد فاش شده ای است که به رویت این تلویزیون رسیده است.
به گفته کانال ۴ این شبکه مخفی موسوم به «ابتکار کارشناسان ایرانی» یا
IEI
از تهران توسط وزیر امور خارجه سابق محمد جواد ظریف هدایت می شده است.
به گفته کانال ۴ این داده ها بر اساس هزاران ایمیل لو رفته از دیپلمات های ارشد ایرانی است بین سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ است و از جمله نشان می دهد که روزبه پارسی در نخستین جلسه این شبکه در شهر وین اتریش شرکت کرده است که محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه وقت ایران نیز در جلسه حاضر بوده است.
این اسناد همچنین نشان می دهد که روزبه پارسی با دیپلمات های ارشد ایرانی تماس های نزدیک داشته است.
بر اساس گزارش تلویزیون ۴ سوئد مغز متفکر این شبکه، دیپلمات ارشد ایرانی سعید خطیب زاده بود. تبادلات ایمیل نشان می دهد که وی به همراه مصطفی زهرانی در شکل گیری این شبکه نقش محوری داشتند و زهرانی به عنوان رابط بین ظریف وزیر امور خارجه و کارشناسان این شبکه عمل می کرده است. به گزارش تلویزیون ۴ وی به عنوان یکی از اعضای سپاه پاسداران و رئیس اتاق فکر داخلی وزارت امور خارجه نیز در حمایت سیاسی از این شبکه و تامین منابع مالی تعیین کننده بوده است.
این اسناد نشان می دهد که حدود یک ماه پس از امضای توافق هسته‌ای ایران، پارسی ایمیلی به زهرانی نوشت و از زهرانی به‌خاطر زحماتش تشکر کرد و خواستار «ادامه این همکاری موفق» شده است: «تبریک بزرگ به شما و همکارانتان برای همه تلاش‌های سخت در کمک به تحقق توافق هسته‌ای» متن این ایمیل بوده است.
روزبه پارسی به تلویزیون ۴ گفت که همه تماس ها و دیدارهای او لازمه و اقتضای شغل اوست:
« چرا نباید با وزرای خارجه کشورهای دیگر ملاقات کنم؟ شغل من مستلزم این است که درک کنم استدلالشان برای تصمیم گیری ها چیست. شرکت در جلسات با یک شخص رسمی از هر کشوری به این معنی نیست که شما مواضع آن شخص را می پذیرید.»
با این وجود از نظر گزارشگران تلویزیون ۴ بسیار عجیب است که چرا تماس هایی با چنین سطح وسیع، با ارشدترین مقامات ایرانی و در طی چنین مدتی طولانی پنهان نگه داشته شده و حتی به آگاهی انیستیتوی سیاست خارجی سوئد که روزبه پارسی در آن شاغل است نرسیده است.
در مهرماه ۱۴۰۲، یک گزارش تحقیقی مشترک ایران اینترنشنال و سمافور، که با بررسی هزاران ایمیل دیپلمات‌های ایرانی تهیه شده است، شبکه‌ای از دانشگاهیان و تحلیلگران اندیشکده‌ها را افشا کرد که از سوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی برای گسترش قدرت نرم تهران ایجاد شده بود.
«تلویزیون ۴» در گزارش خود به گزارش ایران اینترنشنال اشاره کرده است و با استناد به ایمیل‌هایی که ایران اینترنشنال در اختیار آن‌ها قرار داد، حضور شبکه نفوذ ایران در سوئد را بررسی کرده است.
وزارت خارجه ایران در اواخر سال ۱۳۹۲ حلقه‌ای از تحلیلگران و محققان خارج کشور را تحت عنوان «طرح کارشناسان ایران» (The Iran Experts Initiative) یا «شبکه جوانان» تشکیل داد و طبق اسناد بررسی شده، برای سال‌های متمادی از این شبکه برای گسترش حوزه نفوذ خود در صحنه جهانی استفاده کرد.
«شبکه جوانان» همزمان دامنه نفوذ خود را به اندیشکده‌های اروپایی نیز گسترش داد و بر اساس ایمیل‌ها، با برخی از تحلیلگران ایرانی آن‌ها رابطه برقرار کرد؛ از جمله الی گرانمایه، معاون رئیس بخش خاورمیانه و شمال آفریقا در شورای روابط خارجی اروپا، روزبه پارسی، رئیس بخش خاورمیانه و شمال آفریقا در موسسه امور بین‌الملل سوئد و عدنان طباطبایی، از بنیانگذاران و مدیر عامل مرکز تحقیقات کاربردی همکاری با شرق.
روزبه پارسی از موسسه امور بین‌الملل سوئد در پاسخ به سوال ایران‌اینترنشنال درباره این ایمیل‌ها گفته بود: «این برای تحلیلگران و دانشگاهیان امری کاملا طبیعی است که با مقامات و متخصصان طرف‌های مختلف در یک مذاکره یا تنش دیدار کنند تا بتوانند تجزیه و تحلیل خود را غنی‌تر کنند.»
روزبه پارسی در پاسخ به شبکه «تلویزیون ۴» ارتباطاتش با «شبکه جوانان» را تایید کرده و در عین حال گفته که هدف از آن دسترسی به مقامات جمهوری اسلامی برای درک چگونگی رفتارهای آن‌ها بوده است.
پارسی با اشاره به ضرورت ملاقات به همه افراد به تلویزیون ۴ سوئد گفت: «بحث بر سر این است که سعی کنی بین خطوط را بخوانی و برای خواندن بین خطوط باید با همه جور افرادی ملاقات کنی، اعم از رسمی و غیررسمی، چه از ایران باشند یا عربستان سعودی یا هر جای دیگر. تا ببینی چه می‌شنوند، چطور فکر می‌کنند، و پشت یک عبارت چه چیزی ممکن است پنهان شده باشد.»
ایده تشکیل «شبکه جوانان» برای اولین بار در اواخر سال ۱۳۹۲ از سوی سعید خطیب‌زاده، از اعضای موسسه مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت خارجه، مطرح شد.
خطیب‌زاده هفته گذشته به عنوان رییس مرکز مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت خارجه ایران منصوب شد.
در اسناد به دست آمده، نام آرین طباطبایی رئیس دفتر معاون وزیر دفاع آمریکا در امور عملیات ویژه و جنگ‌های محدود به چشم می‌خورد.
یکی دیگر از اعضای اصلی شبکه، علی واعظ بود. رابرت مالی او را در سال ۱۳۹۱ در گروه بین‌المللی بحران استخدام کرده بود.
رابرت مالی، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، در تیر ماه سال جاری، پس از تعلیق مجوز امنیتی‌اش در پی تحقیقاتی که درباره عملکرد او آغاز شده بود به مرخصی اجباری فرستاده شد. علت قطعی تعلیق او هنوز اعلام نشده است.
مکاتبات پارسی پس از حضور در نشست هتل پاله-کوبورگ وین
اسناد نشان میدهد که در ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۳، اعضای این گروه برای اولین بار در اتاقی در هتل پاله-کوبورگ وین و با حضور محمد جواد ظریف جمع شدند. بر اساس این گزارش، روزبه پارسی در این جلسه حاضر بود.
پاله-کوبورگ محلی بود که ایران و کشورهای عضو برجام در سال ۱۳۹۳ نیز مذاکرات هسته‌ای را برگزار کردند.
بعد از نشست وین، مکاتبات بین این تحلیلگران و وزارت خارجه ایران افزایشی بی‌سابقه یافت.
تحلیلگران مقالات منتشر شده خود درباره ایران را در رسانه‌های غربی با مقامات وزارت خارجه ایران به اشتراک می‌گذاشتند.
در ۲۵ فروردین ۱۳۹۴ (۱۴ آوریل ۲۰۱۵)، خطیب‌زاده فهرستی از مقالات و مصاحبه‌هایی را که اعضای «طرح کارشناسان ایران»، در هفته بعد از بیانیه لوزان منتشر کرده بودند، به مصطفی زهرانی، مدیرکل سابق امور راهبردی وزارت خارجه ایران و مشاور محمدجواد ظریف، ایمیل کرد.
او ۱۰ سند جداگانه در فرمت ورد را به این ایمیل ضمیمه کرد که هر کدام به نام یکی از اعضای این شبکه بود، از جمله علی واعظ، آرین طباطبایی، عدنان طباطبایی، دینا اسفندیاری، الی گرانمایه و روزبه پارسی.
در این میان، زهرانی نیز از دوستی خود با تحلیلگران برای دعوت به نشست‌های اندیشکده‌های مطرح و درخواست چاپ مقالاتش در رسانه‌های معتبر برای ارتقای جایگاه خود در دانشگاه‌های ایران استفاده کرد.
در ۱۰ تیر ۱۴۰۱ (اول ژوئیه ۲۰۲۱)، او یکی از مقالات خود را برای تریتا پارسی، برادر روزبه، و معاون اجرایی موسسه کشورداری مسئولانه کویینسی فرستاد و گفت که به مشاوره و کمک نیاز دارد.
او نوشت: «مقاله ضمیمه شده، توسط من نوشته شده و انتشار آن در مجله‌ای با رتبه‌بندی آی‌اس‌آی، به من برای تبدیل شدن به یک استاد تمام کمک می‌کند. آیا توصیه‌‌ای در این زمینه دارید؟ وقت من هم کم است.»
تریتا پارسی، رئیس سابق شورای ملی ایرانیان آمریکا (نایاک)، در جواب برای بحث در مورد مقاله و «رویدادهای اخیر» خواستار گفت‌وگو با زهرانی از طریق اسکایپ یا گوگل‌میت شد. پارسی به تقاضای ایران‌اینترنشنال برای اظهارنظر در این مورد، پاسخی نداد.
مصطفی زهرانی یا ترک‌زهرانی، در سال ۱۳۸۰ در نمایندگی دائم ایران در سازمان‌ملل در نیویورک کار می‌کرد.
زهرانی به عنوان یکی از اعضای سپاه پاسداران و یک دیپلمات کهنه‌کار جمهوری اسلامی، در حمایت از این شبکه و تامین منابع مالی آن نقش مهمی داشته و به عنوان رابط بین اعضای شبکه و ظریف عمل کرده است.
