آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
اگر تک نگاهی به وضعیت دو هفته پیش کاندیدهای نظام آخوندی بیاندازیم متوجه خواهیم شد که در میان دو رقیب اصلی ، روحانی به دلیل کارنامه ی سیاه کثرت اعدامها ونقض حقوق بشر و فقر و بیکاری و بی عملی در تحقق قولهایش ، در وضعیت بسیار نامناسبی قرار داشت. اما او که می دانست در صورت بازنده شدن سرنوشتی بهتر ازسرنوشت رفسنجانی و احمدی نژاد و خاتمی و شاید هم موسوی نخواهد داشت ، روباه صفتانه با گذاشتن نقاب مخالف بر علیه گرگها و با لگد زدن به گور امام راحلش ، ماشه سلاح مخالفان نظام را بر شقیقه ی رئیسی چکاند .
او در همدان گفت : یک بار دیگر مردم ما اعلام خواهند کرد آنهایی که در طول 38سال فقط اعدام و زندان بلد بوده‌اند را نمی‌خواهند.
تاثیر این حرف آنچنان بود که روزنامه های باند خامنه ای نوشتد : «اشتباه نشود! این سخنرانی رهبر یک گروه ضدانقلاب در گردهمایی پاریس یا لس انجلس نیست. این سخنرانی «رئیس» جمهوری اسلامی است که پیش‌تر از آن، «۱۶ سال» دبیر عالی‌ترین نهاد امنیتی کشور، یعنی شورای عالی امنیت ملی، بوده است» (عصر امروز و مشرق سه‌شنبه 19 اردیبهشت)
اگر چه این فریب روحانی توانست بسیاری از افراد بدبین و سرخورده از سیرک خیمه شب بازی آخوندی را دوباره به شرکت در این بازی بکشاند و باعث بالا بردن رأی خود گردد ، اما اعتراف او مبنی برجنایت 38 ساله ی کاندید خامنه ای و قاضی نظام ، که قتل عام زندانیان سیاسی مجاهد و مبارز در سال 67 بطور خاص و جناتهای 38 ساله جمهوری اسلامی بطور عام را در بر می گیرد ، طناب دار دولت او نیز خواهد گردید .
اکنون این حق مسلم ِ جنبش دادخواهی مردم ایران است که با اتکاء به تمام اسناد ، رئیس جمهور فعلی رژیم را برای باز کردن ابعاد این جنایتهای 38 ساله که خود نیز در آن نقش داشته است را به پای میز محاکمه وعدالت بکشاند.
آری روحانی با طناب قتل عام زندانیان سیاسی و عقیدتی بی گناه ، رئیسی را خفه و از گردونه ی رقابتش خارج کرد ، غافل از این که بزودی زمان نوبت گردن نهادن خود و کل نظامش بر این طناب فرا خواهد رسید .
بنابراین بی تردید ، برنده ی واقعی این داستان کسی نیست جز خون شهدای راه آزادی ، بویژه خــــــــــــــــــــــــــاوران که راه پیروزی سرنگونی رژیم را گشوده است .
امیر کارگر
