آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
ای آفتاب حسن برون آ دمی ز ابر
کان چهره مشعشع تابانم آرزوست ( مولوی)
انتخابات درون حزبی برای حاکمیت در کشورهای مختلف بویژه دموکراسیهای رایج در جهان و بین احزاب مختلف آن کشورها عرف عمومی و روال عادی آنهاشده است. اما انتخاب سازمان در رزم, بسیار, بسیار متفاوت از هر لحاظ است. عرف معمول سازمان مجاهدین هم تا آنجا که به اطلاعات نگارنده بر میگردد با عنوان مسئول اول مطرح میشود که بازهم بار ارزشی و مبارزاتی دارد که با انتخابات معمول برای حاکمیتی اساسا فرق می کند.
سازمان مجاهدین خلق ایران دوران بسیار سخت و فوق طاقت انسانی را در پروسه های مختلف مبارزاتیش در زمان شاه ” سایه خدا” و دوران ولی فقیه ” نماینده خدا” گذرانده است.
وقتی به موارد کلی و کوتاهی مخصوصا در سالهای اخیر نگاه می کنیم ناچاریم دو واقعه کمرشکن و منهدم کننده را اشاره نماییم. یکی اتفاق 17 ژوئن 2003 و دیگری اتفاقات بعد از اشغال عراق توسط امریکا و هم پیمانان. هر دو واقعه دقیقا برای نابودی و انهدام فیزیکی و ساختاری سازمان و ارتش آزادیبخش ملی ایران بود.
اما فرماندهی کل ارتش آزادیبخش ملی ایران, آقای مسعود رجوی با ایمانی قوی و تزلزل ناپذیر اصرار داشت اگر اشرف بایستد جهانی را همراه خواهد داشت.
این تاکید حداقل برای من نگارنده و برای خیلیهای دیگر از دوست و دشمن غیر قابل هضم و فهم بود. بعد از هجرت بزرگ ارتش آزادی از عراق به مناطق امن خارج از عراق بود که منظور رهبر مقاومت شفافتر شد. آنهم حفظ ساختار سازمان و داشتن کانون مبارزاتی جدید خلق ایران, بهر قیمت بود.
در همین راستا جا دارد جهت فهم بیشتر این تاکیدات, جملاتی از یک انقلابی ( ارنستو چه گوارا) را هم داشته باشیم که در آن ایام گفت: “
” اگر در جایی یک کانون ( مقاومت) وجود داشته باشد, حتی اگر به لحاظ کمیت محدود باشد, این کانون ارزشهای دموکراتیک را ساطع می کند. تشعشع ارزشهای آزادی, تشعشع ارزشهای همبستگی بین المللی خواهد بود… وجود چنین کانونی در منطقه ای از جهان است که مستمرا مشروعیت رژیم ستمگر را از بین می برد.”
این کانون مقاومت ایران جدا از موقعیت جغرافیش با همان ارزشها و تاثیرگذاریهایش اکنون با تمام ساختار و رهبرانش پابرجا و مصمم , به حیات مبارزاتیش در اوج شکوفایی ادامه میدهد. ادامه حیات فعلی با حدود یک سال و اندی پیش تفاوت چشمگیری را نشان میدهد. در آن زمان تماما در حالت تدافعی در برابر ارتجاع خمینی و دارو دسته عراقی و منطقه ای از یکطرف و مماشات خائن از طرف دیگر بود. اما حالا آن سدها را با پایداری و بذل جان و خون عوض کرد و تغییر دوران را برای سرنگونی محقق ساخت.
با نظر فوق, انتخاب مسئول اول سازمان در این شرایط را متفاوت باید دانست. این انتخاب در مرحله تهاجم است که بسیارمبارک است.. همزمانی این انتخاب هم با دو مورد مبارکتر دیگر, نوید بخش همان پاسخ تغییر دوران برای سرنگونی ولایت مطلقه فقیه است:
1- پنجاه و دومین سال تاسیس سازمان مجاهدین خلق ایران
2- همزمانی با سالگرد هجرت بزرگ و بسیار انگیزاننده و مبارک کلیت ارتش آزادی با تمامی فرماندهی اش
خانم مریم رجوی هم در 26 مهر 1368 مسئول اول سازمان انتخاب شد. آن انتخاب یک پتک ایدئولوژیکی منهدم کننده بر سر و ساختار ارتجاع خمینی بود.
آقای مسعود رجوی در روز معرفی مریم رجوی بعنوان مسئول اول سازمان گفت: ” خمینی مرد و مجاهدین از مریم و با مریم متولد شدند”.
اکنون هم این سازمان با فراز و نشیبها, حمله و هجومها به اشرف, لیبرتی, دستگیریها در 17 ژوئن 2003وغیره,باز با مریم رجوی و با زهرا مریخی در کنار هم و در کانون جدید مبارزاتی برای تغییر سیستم ولایت فقیه, متولد شدند.
درواقع جمله آقای رجوی در زمان انتخاب مریم بعنوان مسئول اول سازمان “از وقوع یک دگرگونی شگفت در مناسبات درونی سازمان مجاهدین خلق ایران خبر می‌داد”. اگر این دگرگونی و انقلاب درونی با انتخاب خانم رجوی به مرتبه اعلایی بالغ نمی شد هرگز ما ملت ایران شاهد این شرایط نوین نمی شدیم. هرگز شاهد اینهمه پایداری با آرمان فدا و صداقت و برای آزادی بویژه در دوران اشغال عراق و سالهای بعدیش نمی شدیم . با درک این شرایط نوین و تغییر دهنده است که انتخاب فعلی سازمان بلوغ ایدئولوزیکی و تشکیلاتی مقاومت ایران را بهمراه دارد و دور نیست با همراهی خلق قهرمان ایران, سرنگونی رژیم قرون وسطایی ولایت فقیه را شاهد باشیم .
بلی پنجاه و دومین سال بنیانگذاری سازمان پر افتخار مجاهدین خلق ایران با انتخاب خانم زهرا مریخی بعنوان مسئول اول آن در پاسخ به تغییر دوران و تغییرهیولای ولایت فقیه مبارک است
آن بامداد روشن کاید امید میهن
فرخنده مقدمش را صد باره گل فشانیم( گودرز)
