مهدی جمالینژاد، معاون عمرانی وزیر کشور، اعلام کرد حاشیهنشینی غیررسمی افزایش یافته و «بیداد میکند».
جمالینژاد در پیامی به دوازدهمین جشنواره مطالعات و پژوهشهای شهری نوشت که تغییرات جمعیتی در دهههای اخیر باعث بروز چالشهای جدیدی در شهرها و روستاهای کشور شده و مسائلی مانند مهاجرت، حاشیهنشینی، فقر شهری و روستایی، تخریب محیط زیست، تغییرات آب و هوا و گسلهای اجتماعی ایجاد کرده است.
او تاکید کرد که «گسلی میان مدیران شهری و شهروندان ایجاد شده است و بهرغم تمامی اقدامات انجام شده ما همچنان شاهد حاشیهنشینی غیررسمی در شهرها هستیم و این آسیب در کشور بیداد میکند».
معاون وزیر کشور در اینباره آماری ارائه نداده است.
در سالهای اخیر مقامات جمهوری اسلامی بارها درباره افزایش حاشیهنشینی هشدار دادهاند اما آمارها همواره حکایت از افزایش این پدیده دارد.
در دو سال اخیر و پس از خرابتر شدن وضعیت اقتصادی و همچنین افزایش قیمت اجاره خانه گزارشهایی درباره شکلهای جدید حاشیهنشینی از جمله پشت بامخوابی یا «زندگی به سبک کانتینری» منتشر شده است.
در همین حال بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران حوزه مسکن از گسترش «سکونت در حاشیه آرامستانها»، «پشتبامخوابی» و «مغازهخوابی»، بهویژه بین کارگران خبر میدهند.
عباس آخوندی، وزیر سابق راه و شهرسازی، پیش از این تعداد افراد گرفتار معضل «بد مسکنی» را ۱۹ میلیون نفر (هشت میلیون نفر در بافت فرسوده شهری و ۱۱میلیون نفر در حاشیه شهرها) اعلام کرده بود؛ این آمار مربوط به زمان تدوین طرح جامع مسکن در سال ۹۳ است.
با این حال محمدرضا محبوبفر، عضو انجمن آمایش سرزمین ایران، گفته است که در سال ۹۹ و به دلیل تورم و گرانی در بخش مسکن و افزایش اجارهبها میزان حاشیهنشینی در کشور به ۴۵ درصد رسیده است.
او تاکید کرده که براساس این آمار بیش از ۳۸ میلیون نفر حاشیهنشین یا بدمسکن هستند.