خانه / اخبار مهم روز / هشدار فعالان نفتی نسبت به بروز حوادث ضمن کار در سکوها و پالایشگاه های گازی ایران

هشدار فعالان نفتی نسبت به بروز حوادث ضمن کار در سکوها و پالایشگاه های گازی ایران

کانال تلگرامی «افکار نفت» از محتمل بودن بروز حادثه در سکوها و‌ پالایشگاه های گازی ایران خبر داد و نوشت: دلیل این پیش‌بینی، عدم رسیدگی و نوسازی تجهیزات، خوردگی شدید، از کار افتادگی درصد زیادی از سنسورهای تشخیص گاز، عدم تامین قطعات و ساده پنداشتن کار روی سکو و پالایشگاه از طرف مسئولین است که می‌تواند بحران آفرین باشد.

این کانال تلگرامی روز پنجشنبه پنجم مهر تاکید کرد: سنسورهای اعلام خطر اکثرا از سرویس خارج است.

عمر ۶۰ ساله هلی کوپترهای تردد پرسنل به سکوها، و عمر ۵۰ ساله هواپیماهای تردد پرسنل و فشار بر روی تجهیزات از جمله مواردی است که در این گزارش به عنوان زنگ خطر از آنها یاد شده است.

از دیگر موارد اشاره شده در کانال تلگرامی افکار نفت، نبود ایمنی در محل کار است.

تداوم حوادث مرگبار در صنعت نفت ایران؛ تصویری از انفجار در یک پالایشگاه ایران – آرشیو
همچنین ببینید:
آتش‌سوزی در پالایشگاه بندرعباس یک کشته و سه زخمی بر جا گذاشت
وب سایت «تحلیل بازار» در گزارشی در ۱۲ مهر سال گذشته به نقل از هدایت خادمی، رییس هیأت مدیره انجمن شرکت‌های حفاری نفت و گاز ایران نوشت: ظرف ۱۰ سال گذشته، ۱۵ برابر ۳۰ سال گذشته در صنعت نفت حادثه رخ داده است. حوادثی که بسیاری از آنها به بهای جان کارگران این صنعت تمام شده است.

او گفته بود: بسیاری از مدیران ما نظارت وکنترل روی ایمنی را یک کار شیک و فانتزی می دانند و متاسفانه ابتدایی ترین مسائل ایمنی بعضا در صنعت نفت رعایت نمی شود.

بر اساس گزارش رسانه ها در ایران، نبود ایمنی یکی از معضلات کارگران و کارکنان در بخش‌ها و صنایع مختلف است که در آخرین نمونه آن، انفجار گاز در معدن «معدنجوی» در طبس فاجعه انسانی به بار آورد.

در همین ارتباط، روزنامه «فرهیختگان» در گزارشی نوشته است «آمارهای تکان‌دهنده مرکز آمار نشان می‌دهد در سال ۱۴۰۰ حدود ۳۶۸ حادثه در معادن زغال‌سنگ رخ داده و تنها ۲۳ درصد کل معادن کشور مجهز به واحد ایمنی و بهداشت هستند؛ این یعنی هر روز بیش از یک حادثه.»

همچنین وب‌سایت «خبرآنلاین» به نقل از کارشناسان گزارش داد که در نیمه نخست سال جاری، ۱۳ حادثه معدنی دیگر رخ داده است که شامل ریزش معادن، برق‌گرفتگی، و سقوط از ارتفاع بوده و جان کارگران زیادی را گرفته است.

اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری نیز در بیانیه‌ای که در خبرگزاری ایلنا منتشر شد، دولت را مقصر نبود ایمنی برای کارگران دانسته و نوشته است: «اخیراً طی اقدامی از ناحیه وزارت کار در دولت گذشته، اخذ گواهی صلاحیت ایمنی قبل از شرکت در مناقصه برای پیمانکاران حذف شد. بنابراین از این پس ما باید منتظر حوادث بیشتری از این نوع باشیم.»

پیشتر روزنامه «توسعه ایرانی» در مرداد سال جاری در واکنش به این اقدام دولت نوشته بود: متخصصان، آیین‌نامه صلاحیت ایمنی پیمانکاران را یکی از قوانینی می‌دانند که اجرای آن سبب شده حداقل‌های ایمنی و بهداشت تا حدودی رعایت شود و حذف این الزام در مناقصه را به معنای بدتر شدن اوضاع کارگران می‌دانند؛ وضعیتی که باعث می‌شود خیلی از شرکت‌ها بدون داشتن شرایط لازم اصول ایمنی و بهداشت بتوانند در مناقصه پیروز شوند.

نبود ایمنی در محل کار هم ردیف با مشکلات معیشتی از بزرگترین معضلات این روزهای کارگران است که کار و زندگی را برای آنها به مراتب دشوارتر کرده است.

هرچند در زمان بروز حوادثی همچون معدن زغال سنگ «معدنجوی»، مسئولان بر لزوم رعایت ایمنی و برخورد با عوامل «حوادث» سخن به میان می‌آورند اما به باور بسیاری از کارشناسان، امتیازات حکومت به شرکت های پیمانکاری و همزمان، برخوردهای امنیتی و قضایی با فعالان و تشکل های مستقل کارگری باعث ادامه روند فجایعی مانند معدن معدنجوی در طبس می شود.

تاکنون با مقصران حوادث کار در معادن برخورد نشده است

در این حال، شهرام غریب، کارشناس ارشد مدیریت ایمنی و مدرس دانشگاه، به وب سایت «دیده‌بان ایران» گفت که وقوع انفجار و جان باختن کارگران بر اثر نشت گاز در معادن، بارها در ایران اتفاق افتاده است، و در تمام موارد شاهد بوده‌ایم که مسئولان صرفا دستور پیگیری داده‌اند یا بعضا گزارش‌هایی از علل وقوع حادثه منتشر شده که کامل و جامع نبوده است. اما تا به حال، مشاهده نشده که اگر پیمانکار یا هر شخص حقیقی یا حقوقی دیگری در وقوع حادثه مرتکب قصور یا تقصر شده است، با او برخورد شود.

آقای غریب اضافه کرد: مقررات حفظ بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست در واحدهای صنعتی، معدن و … در ایران هیچ اهمیت و اعتبار خاصی ندارد.

او گفت: با وجود این که سال‌هاست کنفرانس‌هایی در این مورد توسط بسیاری از وزارت خانه‌ها و نهادهای دولتی و بخش خصوصی برگزار شده است، اما این مساله هیچ‌گاه جدی گرفته نشده و بیشتر در این زمینه شعار داده شده است، زیرا به نظر می‌رسد که مدیران برای سلامت و صیانت از جان کارگران اولویتی قائل نیستند.