آفتابكاران اخبار و مقالات دربارة ايران و مقاومت
به محض شکل گیری هر فرصتی که ایران بتواند از آن در جهت احیای جایگاه جهانی خود استفاده کند، روسیه هوشمندانه کارد خود را روی گلو حکومت فشار می‌دهد که دست نگهدارید من اینجا هستم.
اکنون کار پوتین به جایی رسیده است که بی‌شرمانه به جهان هم اعلام میکند: صاحب اختیار ایران منم!
این روزها به محض نزدیکی مواضع ترامپ به پوتین و ایجاد شکاف مقطعی میان اروپا و آمریکا روسیه دیپلمات کهنه کار خود را به تهران فرستاد تا اطمینان یابد که ایران بنای گشایش باب گفتگو با آمریکا را ندارد و همزمان سعی کرد از بهبود روابط با اروپا نیز جلوگیری کند.
روسیه در مذاکره با آمریکا نیز کارت سلطه خود بر حکومت ایران را روی میز گذاشت و تحت عنوان آمادگی برای میانجیگری آنرا به رخ طرف آمریکایی کشید، در حالی که آمریکایی‌ها خیلی حرفه‌ای‌تر از روس‌ها دیپلماسی قدرت محور را دنبال میکنند و خوب میدانند که امتیاز ایران را در اختیار روس‌ها قرار نخواهند داد، اما آنچه پوتین را در مورد ایران به این گستاخی کشانده است بدون شک ضعف داخلی و عدم پشتوانه ملی برای ساختار سیاسی است.
اکنون برای منافع ملی ایران دو جهت‌گیری بسیار خطرناک وجود دارد:
۱- روسیه میانجی کننده میان ایران و غرب باشد، در حالی که روسیه بدون کمترین مشورتی با طرف ایرانی فقط با یک تماس تلفنی ترامپ به فوریت فرار از باتلاق اوکراین را استارت زد و مذاکره را گشود، به حکومت ایران فورا ابلاغ کرد که چنین اجازه‌ای ندارد و اگر هم بنا داشته باشد روسیه باید میانجی باشد.
پرواضح است که اگر احیای روابط ایران و آمریکا تحت مدیریت مسکو عملی شود هرگز در جهت منافع ملی ایران هدایت نخواهد شد.
۲- سکوت و سکون و قهر با غرب خطرناکترین راهبرد امروزی برای ایران است چرا که سرعت پویش‌های جهانی بسیار بالا است، هر گونه ایستایی ملی کشور و همه موقعیت‌ها و امتیازات آنرا به زمین و توپ بازی روسیه تبدیل میکند.
در حالی که اروپا به ایران نیاز دارد و همزمان منافع ملی ایران به روابط حسنه با اروپا نیاز متقابل دارد، سکون تقدیم دو دستی ایران به روسیه است.
روسیه با اروپا روابطی تیره دارد و با بازداشتن ایران از روابط با اروپا میخواهد هم انتقام بگیرد و هم ایران را از بازار انرژی آن قاره دور نگه دارد.
خلاصه: گذر ایران و عبور از شرایط بغرنج کنونی نیازمند قابلیت‌هایی است که گرچه در ایران وجود دارند اما به فعل رساندن آنها با دو مانع داخلی (خردستیزی حکومت) و خارجی (سلطه پوتین) روبرو شده است.
هوشیاری نخبگان ضرورت و تکلیف ملی یکایک آنهاست، شاید این بیداری خسارت را به حداقل برساند!
@AftabkaranAzadi
