گزارشها از ایران حاکی است که در ادامه اعتصاب کارگران صنعت نفت، روز پنج شنبه ۲۴ تیرماه کارگران پیمانی شرکت جهانپارس مهران در استان ایلام، جاده شرکت نفت را بستند.
صفحه توئیتر «اردوی کار» ویدئویی از کارگران پیمانی این شرکت منتشر کرده است که دست به اعتصاب زده و جاده شرکت نفت را بستهاند.
پروین محمدی، فعال کارگری، نیز در صفحه توئیتر خود با انتشار ویدئویی، از حمایت کارگران پروژهای شهرستان دهدز در استان خوزستان از تداوم اعتصاب کارگران نفت خبر داده است.
مردیم وحیدیان، خبرنگار کارگری، هم ویدئویی از «اعلام همبستگی کارگران پروژهای نفت مسجد سلیمان با همکاران خود در شهرهای صنعتی ایران» در صفحه توئیترش منتشر کرده است.
نزدیک به چهار هفته است که کارگران پیمانکاری، پروژهای و روزمزد شاغل در ۱۱۴ شرکت صنعت نفتوگاز و پتروشیمی در ۱۲ استان ایران دست به اعتصاب زدهاند.
این اعتصابها منجر به تعطیلی بخشهای متعدد مرتبط با این صنعت شده است.
دهها سندیکا، اتحادیه، فدراسیون و کنفدراسیون کارگری و صنفی در داخل و خارج از کشور از اعتصابات کارگری در ایران حمایت کردهاند.
در تازهترین مورد، سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با انتشار بیانیهای با حمایت از این اعتصاب، خواستار ایجاد «سندیکاهای مستقل کارگری برای کارگران صنعت نفت و پتروشیمی» شده است.
در این بیانیه آمده است که «شوراهای اسلامی کار به دلیل عدم استقلال و ساختار فرمایشی آن نمیتواند مدافع کارگران باشد و به دلیل همین ساختار، همیشه سد راه رسیدن کارگران به سندیکاهای مستقل کارگری بودهاند».
به گفته این سندیکا، «وجود سندیکای مستقل کارگری در شرایط دشوار و ادامه مبارزه و حقخواهی، می تواند کارگران را از فراز و نشیبها عبور دهد و از بهره برداری اعتراضات کارگران توسط گروهها و سازمانهایی که به دروغ خود را مدعی حمایت از کارگران مینامند جلوگیری کند».
خواست کارگران پیمانی پالایشگاهها، پتروشیمیها و نیروگاهها «افزایش دستمزد به ۱۲ میلیون تومان در ماه» و «تغییر نوبت مرخصی به ۲۰ روز کار و ۱۰ روز مرخصی» است. در حال حاضر، آنها در ازای ۲۴ روز کار، از شش روز مرخصی برخوردار هستند.
به گفته شورای ساماندهی اعتراضهای کارگران پیمانی، مطالبات دیگری هم مطرح است، از جمله اینکه «دستمزدها به موقع پرداخت شوند، دست پیمانکاران از صنعت نفت کوتاه شود، اخراج کارگران و قوانین بردهوار مناطق آزاد اقتصادی لغو شوند».
«رعایت استانداردهای بهداشتی، محیطزیستی و ایمنی محیط کار، بالا بردن استانداردهای بهداشتی خوابگاهها و سرویسهای بهداشتی، پایان دادن به امنیتیسازی محیطهای کار، به رسمیت شناختهشدن حق تشکلیابی، برگزاری تجمع و اعتراض کارگران» از دیگر مطالباتی هستند که شورای ساماندهی اعتراضهای کارگران پیمانی نفت، اعلام کرده است.
کارگران پیمانکاری، پروژهای و روزمزد صنعت نفت، گاز و پتروشیمی در تابستانهای پنج سال گذشته، کارزارهایی را برای بهبود شرایط صنفی خود برگزار کرده بودند، اما اعتصابهای فعلی، دومین اعتصاب گسترده آنان در کمتر از یک سال گذشته است.