معادن کمنظیر ایران ما به دست مافیای جمهوری اسلامی در اختیار اعضای کارتل قرار گرفته تا خاک ما را بفروشند و جیبشان را گشادتر و گردنشان را کلفتتر کنند. در یک نمونه، نماینده جمهوری اسلامی در مجلسشان گفته «مسئولان معدن طلای زرکوه [در قروه استان کردستان] پولهای هنگفتی در یکی از بانکها سپردهگذاری کردهاند و با استفاده از این پولها، تسهیلات میلیاردی به افرادی دادهاند که اصلاً پایشان به استان نخورده. آنها میلیاردها تومان از درآمدهای معدن را در فعالیتهای سیاسی هزینه میکنند؛ کسانی که دست در جیب مردم دارند و از آدم فاسد و خطاکار دفاع میکنند.»
«روا نیست فردی ۱۳ میلیارد تومان از معدن داشکسن بگیرد و آن را در فعالیتهای سیاسی هزینه کند. روا نیست جوانان بیکار قروهای و دهگلانی سرگردان باشند و آن وقت بستگان افراد خاص بدون آنکه پایشان به مناطق ما بخورد از این معدن حقوق دریافت کنند. آلودگی، مشکلات زیستمحیطی همه اینها برای کسی مهم نیست، مهم این است که طلا را در آنجا استحصال کنند و از منطقه خارج کنند. باید به مردم بگویند براساس چه سندی معدن طلای دولتی به اسم اشخاص واگذار شده؟ آقای «ف» که الان سهامدار معدن است، چه کاره بوده که امروز صاحب طلای منطقه است و با مردم اینگونه برخورد و رفتار میکند؟»
منظور او از آقای ف، یکی از اعضای «خانواده فاضلی» است؛ طاهر فاضلی به کد ملی ۰۰۳۹۷۶۹۸۶۰ که رئیس هیئتمدیره شرکت «خدمات اکتشافی کشور» و رئیس هیئتمدیره شرکت «معدنی زرکوه» است، یا محمد فاضلی به کد ملی ۰۰۸۱۵۸۴۴۵۸ که معاون مدیرعامل شرکت «خدمات اکتشافی کشور» است یا میثم فاضلی به کد ملی ۰۰۶۲۸۴۱۲۳۸ که عضو هیئتمدیره شرکت «خدمات اکتشافی اروم ماشین افرا» که نماینده شرکت «خدمات اکتشافی کشور» است. این خانواده با چنگ انداختن بر معادن کشور، آنها را چپاول کرده و به کسی هم نم پس نمیدهند.
شرکت «خدمات اکتشافی کشور» قبلاً دولتی بوده اما بعد از واگذاری معدن زرنیخ به آن در سال ۱۳۷۳ خصوصی میشود که اصلا مشخص نیست طی چه ساز و کاری این واگذاری رخ میدهد. آنها ابتدا با یک شرکت انگلیسی و بعدها با یک شرکت قزاق برای استخراج طلا از معدن زرکوه قرارداد میبندند: ۷۰ درصد قزاقها ببرند و ۳۰ درصد خانواده فاضلی! این معدن سالانه بیش از ۲۰۰ هزار میلیارد ریال گردش مالی دارد و مشخص نیست سهمی که خانواده فاضلی باید بپردازند چه بلایی بر سرش میآید که هیچکس آن را گردن نمیگیرد!
فاضلیها میگویند سهمشان را به دولت دادهاند و دولتیها هم میگویند پرداختی انجام نشده و هیچکس هم حاضر به شفافسازی و پاسخگویی نیست: نشانههای مشخص و آشکار فساد سیستماتیک! طبق قانون جمهوری اسلامی یک درصد از فروش معادن باید برای هزینه ضرر و زیان منطقهای که معدن در آن واقع است در نظر گرفته شود اما خبری از آن نیست. خواسته اولیه مردم این منطقه که آبهایشان آلوده شده این است که مسئولان این معدن شفاف اعلام کنند که آیا مشکلی سلامتی مردم را تهدید میکند یا نه؟ آنها می گویند حالا که منابع آب و خاک منطقه به دلیل این معدن آلوده شده، دولت که یک مافیا است و کاری برای مردم نمیکند پس صاحبان این معدن ثروتمند برای سلامتی آنها چارهجویی کنند. هرجا طلا وجود دارد فلزات سمی و سنگین زیستمحیطی مثل آرسنیک، سیلیس، سرب، جیوه، روی و گوگرد اثرات تجمعی در بدن مردم آن منطقه دارد.
معدن زرکوه و چپاولی که آنجا دارد رخ میدهد مشت نمونه خرواری است از آنچه بر مملکت ما میگذرد؛ در چنگال یک کارتل در ظاهر حکومت و دولت گرفتار شدهایم که با تمام توان دارد خون ایران را میمکد. جنبش حسابرسی اجتماعی به ما ملت ایران میگوید منتظر هیچکس نباشیم و خودمان با همراهی و همدلی تا میتوانیم درباره فسادها و خیانتها اطلاعرسانی و افشاگری کنیم و بر فشار همهجانبه بر جمهوری اسلامی بیفزاییم تا بلکه ایران را نجات دهیم.